Η είδηση της ημέρας είναι η ιστορία με τα νοσοκομειακά απόβλητα που αντί να καταστρέφονται, αφού τα επεξεργαζόντουσαν στο ΔΗΜΟΣΙΟ «Αττικό Νοσοκομείο» , τα πουλούσαν σε βιομηχανίες για καύσιμα.
Η ιστορία ζέχνει παρανομία σε βαθμό κακουργήματος, στην οποία προφανώς εμπλέκονται, άμεσα ή έμμεσα, δεκάδες άτομα κάθε βαθμίδας της Δημόσια Διοίκησης αλλά και ιδιώτες.
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ιδιωτική εταιρεία που δεν είχε σύμβαση με το Νοσοκομείο (είχε λήξει πριν τρία χρόνια και δεν ανανεώθηκε ποτέ), μετέφερε και αποθήκευε από άλλα νοσοκομεία, αλλά και παρελάμβανε από το ίδιο το Νοσοκομείο νοσοκομειακά απόβλητα, τα οποία, κατά τον Νόμο, είναι τοξικά και επικίνδυνα. Τα απόβλητα αυτά τα επεξεργαζόταν στο χώρο του Νοσοκομείου και τα πουλούσε, μετά ως καύσιμο, προφανώς αναμεμιγμένα και εμπλουτισμένα με χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια, λάσπη από καύσιμα πλοίων, ελαστικά αυτοκινήτων, κατάλοιπα βιολογικών καθαρισμών κλπ. Περιττό να επισημάνουμε τι περιείχε ο καπνός από αυτή την καύσιμη ύλη, τι ανέπνεαν οι περίοικοι κα τι βρισκόταν μέσα στη στάχτη που προφανώς θα απέρριπταν κάπου οι χρήστες του «καυσίμου».
Επειδή όμως όταν κάτι γίνεται ή κάτι δεν γίνεται υπάρχει πάντα κάποιος λόγος παρακαλώ να κάνουμε έναν (μέτριο) υπολογισμό.
Μόνον για τα Νοσοκομεία Αττικής : 27 τόνοι/ημέρα χ 2,100 €/τον. Χ 365 ημέρες =20,695,500 € ετησίως.
Βεβαίως αν η διαδικασία ακολουθούσε την νόμιμη οδό πάλι θα υπήρχε κέρδος, πολύ μικρότερο όμως γιατί η καταστροφή ή η αδρανοποίηση τοξικών αποβλήτων είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα. Σημειώνουμε ότι οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο αντικείμενο αυτό είναι τρεις ή τέσσερεις στην Ελλάδα.
Αν συνυπολογίσουμε το κέρδος που προκύπτει και από την ανάλογης ευρηματικότητας περισυλλογή των υπόλοιπων «συστατικών» του μίγματος που περιγράψαμε καθώς και τα έσοδα από την πώληση της «καύσιμης ύλης» αντιλαμβάνεστε ότι αναφερόμαστε σε τζίρους πολλών δεκάδων εκατομμύριων το χρόνο.
Αν το Κράτος λειτουργούσε, έστω και στοιχειωδώς, αυτή η ιστορία θα είχε ανακαλυφθεί στο ξεκίνημά της γιατί κανόνες και διαδικασίες υπάρχουν, το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν τις τηρεί. Βλέπετε είναι από τους κανόνες και τις διαδικασίες που μας επέβαλε να «εφαρμόσουμε» η ΕΕ και όσο κι αν το καθυστερήσαμε, αναγκαστήκαμε να το κάνουμε. Στην Ελλάδα όμως έχουμε την παγκόσμια πρωτοτυπία να υπάρχουν Νόμοι «ανενεργοί»
Αν λοιπόν κάποιος ή κάποια από όλες τις Υπηρεσίες και τα πρόσωπα που είναι αρμόδια και εμπλέκονται, λόγω καθηκόντων, στην υπόθεση αυτή, που προφανώς έχει πανελλήνιες διαστάσεις, έκανε απλώς τη δουλειά του τίποτα δεν θα είχε συμβεί. Ακόμα, αν τουλάχιστον οι ελεγκτικές φορολογικές υπηρεσίες έκαναν τη δουλειά τους πάλι θα το είχαμε προλάβει. Αν δηλαδή είχε γίνει έστω τυχαία, σωστός έλεγχος σε έναν από τους πολλούς «πελάτες» της εταιρείας που αγόρασαν «το προϊόν», θα διαπίστωναν την παρανομία απλώς ελέγχοντας τις ποσότητες αγοράς καύσιμης ύλης. Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι έτσι ανακαλύφθηκε τώρα η υπόθεση.
Για του λόγου το αληθές θα περιγράψουμε συνοπτικά τις απαιτούμενες προϋποθέσεις νομιμότητας και τις διαδικασίες.
1. Το Νοσοκομείο θα έπρεπε να είχε σύμβαση με την εταιρεία αποκομιδής αποβλήτων. Για την υπογραφή της σύμβασης η εταιρεία θα έπρεπε να είχε προσκομίσει έγκυρη άδεια λειτουργίας από την Νομαρχία ή το Υπ. Περιβάλλοντος.
2. Για να λάβει άδεια λειτουργίας η εταιρεία θα έπρεπε να είχε εγκριθεί η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ).
3. Η ΜΠΕ ανανεώνεται ανά τριετία, αναγράφει με σαφήνεια που ακριβώς θα μεταφερθούν τα απόβλητα, ποιος θα τα παραλάβει και τι επεξεργασία θα υποστούν, και ποια ακριβώς ειδικά, εγκεκριμένα οχήματα θα χρησιμοποιούνται για την μεταφορά.
4. Μαζί με την ΜΠΕ συνυποβάλλονται επιστολή ενδεχομένου δεύτερου παραλήπτη και οι σχετικές ισχύουσες άδειες απ΄ όπου προκύπτει αν αυτός έχει νόμιμο δικαίωμα επεξεργασίας ή/και καταστροφής αυτής της συγκεκριμένης κατηγορίας αποβλήτων.
5. Εφόσον τα παραπάνω ισχύουν τότε και μόνον τότε μπορεί η εταιρεία να κάνει την αποκομιδή των αποβλήτων, εννοείται τηρώντας τις προβλεπόμενες διαδικασίες παραλαβής και προσωρινής αποθήκευσης και χρησιμοποιώντας μόνο τα ειδικά οχήματα.
6. Κάθε φορά που παραλαμβάνει απόβλητα η εταιρεία παραδίδει στο νοσοκομείο αντίγραφο Δελτίου Παραλαβής που αναφέρεται, ο παραδούς, το είδος , η ποσότητα και το μέσον μεταφοράς των παραλαμβανομένων αποβλήτων.
7. Εφόσον η εταιρεία αποκομιδής παραδίδει τα απόβλητα σε άλλον προς τελική επεξεργασία, τότε και αυτός εκδίδει Δελτίο Παραλαβής, όπως παραπάνω.
8. Κατάσταση και αντίγραφα των Δελτίων Παραλαβής υποβάλει κάθε μήνα η κάθε εταιρεία στην Νομαρχία, ώστε να ελέγχεται τι παρέλαβε ο καθένας αλλά και τι παρέδωσε.
9. Επιπλέον η Νομαρχία διατηρεί ληξιάριο των ΜΠΕ ώστε να μπορεί να ελέγχει αν βρίσκονται σε νόμιμη λειτουργία όλες οι εταιρείες που έχουν λάβει σχετικές άδειες.
Τίποτα από αυτά δεν έγινε επί χρόνια. Έχει κανένας ευθύνη ;
(Nίκος Παπαματθαίου – online-press)