Και δω κάτι που μου έστειλαν και μ’άρεσε,έτσι για να ευθυμήσουμε λίγο κι ας είναι με παραμύθι ..?
Άλλη μια ηλιόλουστη μέρα ξημέρωνε στο βασίλειο του κάστρου της κόκκινης τουλίπας. Ήτανε 5 του Απρίλη κι όμως η θερμοκρασία, θύμιζε μάλλον καλοκαίρι. Τα βουνά στα δυτικά του κάστρου, είχαν γίνει καταπράσινα, ενώ γύρω από το βασίλειο απλώνονται ροδιές, μηλιές και λεμονιές. Οι δρόμοι της πλακόστρωτης πόλης, σύντομα γέμισαν κόσμο.
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκαν οι τρομπέτες του κάστρου..Ακούγονταν κάθε πρωί την ίδια ώρα. Σήμαινε ότι η ώρα είναι 8. Σήμερα όμως τις τρομπέτες ακολούθησε ένας ακόμα ήχος. Το πλήθος έστρεψε το βλέμμα του στη μεγάλη ξύλινη είσοδο που σιγά σιγά έπεφτε για να συναντήσει το έδαφος. Ήταν σίγουρα η μέρα που ο βασιλιάς Πρίαμος θα επισκέπτονταν την πόλη. Όλοι αγαπούσαν το βασιλιά. Ήταν δίκαιος, καλός και συνετός. Δεν ήταν λίγες οι φορές άφηνε το θρόνο του και ερχόταν στην πόλη για να ακούσει τα προβλήματα και τις ανησυχίες του λαού. Μάλιστα πριν μερικούς μήνες του ζητήθηκε να μειώσει την εισφορά του λαού στο βασίλειο από 2 χρυσά νομίσματα το χρόνο σε 1 και ο βασιλιάς Πρίαμος πραγματοποίησε το αίτημα του λαού του, καθότι η περσινή σοδειά πήγε πολύ καλύτερα από τις άλλες χρονιές!
Επισκέφτηκε το μεταλλουργό, το φούρναρη, το ξυλουργό, τον ράφτη και πολλούς άλλους. Όλοι τους ήταν πολύ ευχαριστημένοι με τη ζωή τους στο βασίλειο και όλοι του πρόσφεραν από κάτι, ως δείγμα της ευγνωμοσύνης και της εκτίμησής τους, προς το πρόσωπο του. Ο βασιλιάς Πρίαμος μετά τη βόλτα του στο βασίλειο, επέστρεψε ικανοποιημένος στο κάστρο του.
Η ζωή στο βασίλειο …..
κυλούσε όμορφα. Οι μεγάλοι πόλεμοι είχαν τελειώσει, οι αποθήκες του κάστρου ήταν κάτι παραπάνω από γεμάτες, τα σπίτια ήταν γερά και μεγάλα, όλοι είχαν κάποια απασχόληση, και το βασίλειο είχε ισχυροποιηθεί σημαντικά έναντι των άλλων, τόσο σε χρυσό όσο και σε τρόφιμα και πρώτες ύλες. Οι κάτοικοι του βασιλείου δούλευαν 4 φορές την εβδομάδα για έξι ώρες την καθεμία. Η συνολική αμοιβή τους το χρόνο άγγιζε τα 10 χρυσά νομίσματα, περισσότερα από κάθε άλλο βασίλειο στην Χώρα. Κάθε απόγευμα, ο βασιλιάς έστελνε τους αυλικούς του να διασκεδάσουν το λαό στην πλατεία της πόλης, με τραγούδι, χορό και θεατρικά. Παράλληλα, διέταξε να προσφέρεται ένα ποτήρι μπύρας δωρεάν, σε κάθε θεατή! Τα βράδια που οι άνθρωποι έπεφταν για ύπνο, τους νανούριζε η γλυκιά μελωδία των γρύλων, και το θρόισμα του ανέμου να χαϊδεύει τα φύλλα των δέντρων.
Την επόμενη μέρα, 6 του Απρίλη, κάτι περίεργο συνέβη. Οι τρομπέτες του κάστρου δεν ακούστηκαν για πρώτη φορά για όσο καιρό υπήρχε το βασίλειο. Οι κάτοικοι ανησύχησαν μήπως κάτι συνέβη στο βασιλιά Πρίαμο. Άρχισαν να μουρμουρίζουν μεταξύ τους και να αναρωτιούνται τι θα κάνουνε έτσι και πάθει κάτι ο βασιλιάς τους! Η ησυχία από το κάστρο συνεχίστηκε αλλά οι κάτοικοι του βασιλείου της κόκκινης τουλίπας πήγαν κανονικά στις δουλειές τους όπως έκαναν κάθε πρωί για χρόνια τώρα. Μεσημέριασε όταν ξαφνικά ακούστηκαν και πάλι οι τρομπέτες του κάστρου και η ξύλινη τεράστια πόρτα ξανάνοιξε. Όλοι παράτησαν ό,τι έκαναν και συγκεντρώθηκαν γύρω από το κάστρο. Ποτέ ξανά ο βασιλιάς δεν τους είχε επισκεφτεί 2 συνεχόμενες ημέρες. Μήπως τελικά ήταν νεκρός;
Η πόρτα έστεκε ανοιχτή αλλά κανείς δε φαινόταν να τη διαβαίνει. Όλοι κοιτάζονταν μεταξύ τους, όταν κάποιος φώναξε:
-Να εκεί, ο βασιλιάς Πρίαμος! Είναι ζωντανός!
Το πλήθος ξέσπασε σε πανηγυρισμούς βλέποντας το βασιλιά του κάστρου της κόκκινης τουλίπας, συνοδεία αυλικών και συμβούλων, να πλησιάζει..
-Κάτοικοι του ένδοξου βασιλείου μας, έχω να σας κάνω κάποιες ανακοινώσεις
Το πλήθος συγκεντρώθηκε στο χώρο γύρω από το κάστρο. Συνήθως ο βασιλιάςΠρίαμος τους μιλούσε από εκεί, πριν από ένα μεγάλο πόλεμο με κάποιο άλλο βασίλειο.
-Πες μας, γενναίε βασιλιά, αποκρίθηκε το πλήθος.
-Τα νέα που θα σας μεταφέρω δεν θα χαροποιήσουν κανέναν σας.
Μια έντονη ανησυχία διαπέρασε το πλήθος, που άρχισε να μουρμουράει ακόμα πιο επίμονα από πριν, είχε περάσει πάρα πολύς καιρός από τότε που ο βασιλιάςΠρίαμος, είχε κάνει μια τέτοιου είδους ανακοίνωση.
-Οι εποχές που θα έρθουν, συνέχισε επιφέροντας και πάλι νεκρική σιγή, θα είναι δύσκολες για όλους μας. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, και σας διαβεβαιώ, ότι με την επιμονή μας, την προσπάθεια και τις θυσίες μας, θα καταφέρουμε να βγούμε από αυτή την κρίση. Η αγάπη σας και η αγάπη μου για το βασίλειο, είναι πάνω από όλους και από όλα.
-Μα τι συνέβη βασιλιά μας, για τι πράγμα μιλάς;
-Θα σας πω αμέσως
(σιωπή)
-Δυστυχώς αγαπημένοι μου υπήκοοι, το βασίλειο της κόκκινης τουλίπας χρεοκόπησε. Τα αποθέματα μας σε χρυσό εξαντλήθηκαν, ενώ τα τρόφιμα και οι πρώτες ύλες μας επαρκούν για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες για όχι περισσότερο από 5 μήνες.
Το πλήθος έδειχνε αγανακτισμένο από τις ανακοινώσεις του βασιλιά. Μερικοί ξέσπασαν σε δυνατά επιφωνήματα οργής, ώσπου κάποιος ρώτησε:
-Μα πώς βασιλιά μου, μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, πριν από λίγες μέρες είμαι σίγουρος πως μας ανακοίνωσες ότι οι αποθήκες είναι γεμάτες και ότι ο χρυσός που έχει το βασίλειο είναι περισσότερος από ποτέ. Αν άρχισε σιγά σιγά να τελειώνει, δε θα έπρεπε να το είχαμε αντιληφθεί λίγο νωρίτερα;
-Έτσι ήταν, δε σας είπα ψέμματα. Όλα ήταν όπως τα ανέφερες μέχρι χτες το βράδυ. Τότε συνέβησαν όλα.
Ο λαός απόλεσε την αγανάκτηση του για να ακούσει τι ήταν αυτό που κατόρθωσε μέσα σε μια νύχτα να τους οδηγήσει στην καταστροφή. Ίσως να μη φταίει ο βασιλιάς, ναι σίγουρα κάτι άλλο έγινε.
-Πέσαμε θύματα επίθεσης, ο κόσμος έβγαλε κραυγές φόβου.
-Π-Ποιος μας επιτέθηκε, μεγάλε βασιλιά;
-Ο φοβερός μάγος Ντάντης! Σύμφωνα με μαρτυρίες των στρατιωτών μου, ένας μεγάλος φτερωτός δράκος πλησίασε το βασίλειο της Κόκκινης τουλίπας χτες τα μεσάνυχτα! Καβάλα σε αυτόν ήταν ο μάγος Ντάντης, ο μεγαλύτερος και σκοτεινότερος μάγος της Χώρας! Στη συνέχεια μεταμορφώθηκε σε βάτραχο για να περάσει απαρατήρητος. Αυτός κατόρθωσε με τα μαγικά του ξόρκια να εξουδετερώσει την άμυνα των στρατιωτών του κάστρου και να αρπάξει μέσω του μαγικού του κλειδιού όλο το χρυσάφι και το μεγαλύτερο μέρος των υπόλοιπων αποθεμάτων μας, μέσα σε μια νύχτα. Στη συνέχεια μεταμορφώθηκε σε αγριοπερίστερο και έγινε καπνός!
-Και τώρα τι κάνουμε; ρώτησε το πλήθος
-Έχω και καλά νέα, είπε ο βασιλιάς, το γειτονικό μας βασίλειο της μαύρης τουλίπας, προτίθεται να μας βοηθήσει να γίνουμε όπως πρώτα. Για να γίνει αυτό όμως, είμαι αναγκασμένος, μετά μεγάλης λύπης μου, να μειώσω κατά 1/2 το μισθό που παίρνετε,να αυξήσω τις ώρες εργασίας σε 12, να διακόψω την παροχή μπύρας και να αυξήσω τη εισφορά προς το βασίλειο σε 3 χρυσά νομίσματα το χρόνο. Επίσης οι μέρες εργασίας θα γίνουν 6. Ξέρω ότι κι εσείς αγαπάτε το βασίλειο μας όσο κι εγώ. Εσείς ξέρετε ότι δε θα έκανα ποτέ κάτι που θα σας έβλαπτε, εκτός και αν δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε! Και θα τα καταφέρουμε. Ζήτω το βασίλειο μας!
-ΖΗΤΩ!
Το πλήθος σιγά σιγά άρχισε να διαλύεται, και να κατευθύνεται και πάλι στις δουλειές του. Και η ζωή στο βασίλειο, κυλούσε όμορφα.
Πηγή : http://ramnousia.blogspot.com/
ΥΣ. Και ήρθε η επόμενη μέρα με την ανατολή ενός Ήλιου λαμπρού ? ? Για να μη ξεχνάμε και την επικαιρότητα…..