Οι λίστες, τα υποβρύχια που γέρνουν, η οικογένεια Παπακωνσταντίνου και γκεστ σταρ, Νίκος Παπανδρέου.

Ενα πολιτικό και οικονομικό θρίλερ, άμεσα συνδεδεμένο με εξοπλιστικά προγράμματα, που κόστισαν και συνεχίζουν να κοστίζουν δισεκατομμύρια ευρώ στους φορολογούμενους πολίτες, συμβάλλοντας καθοριστικά στην κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, βρίσκεται σε εξέλιξη μετά την αποκάλυψη ότι ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου -όπως κατηγορείται- αφαίρεσε από την περίφημη, πλέον, «λίστα Λαγκάρντ» τα ονόματα των δύο ξαδέρφων του Ελένης και Μαρίνας Παπακωνσταντίνου.
Δύο ξαδέρφες, που -εκτός του ισχυρού επωνύμου, καθώς είναι κόρες του (υπουργού μέχρι το 1993) Μιχάλη Παπακωνσταντίνου- έχουν και δύο ισχυρούς οικονομικά και επιχειρηματικά
συζύγους, εις εκ των οποίων, ο Ανδρέας Ρωσσώνης, άνδρας της Μαρίνας Παπακωνσταντίνου, θεωρείται και είναι ένας από τους μεγαλύτερους «παίκτες» των εξοπλιστικών προγραμμάτων της Μεταπολίτευσης.
Η αποκάλυψη για την ύπαρξη λογαριασμού ύψους περίπου 1.220.000 δολ. ενδεχομένως να αποτελεί απλώς την κορυφή του παγόβουνου. Ενώ το χρηματικό αυτό ποσό φαίνεται ότι μπορεί να δικαιολογηθεί από την οικονομική επιφάνεια των εμπλεκομένων (αν και μένει να διερευνηθεί αν είχε φορολογηθεί στην Ελλάδα προτού «ταξιδέψει» για την HSBC), διάφορα γεγονότα που συνδέονται με σημαντικά εξοπλιστικά προγράμματα από τον Οκτώβριο του 2009 -που το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση και ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανέλαβε, ως εξ απορρήτων του Γ. Παπανδρέου, το υπουργείο Οικονομικών-, στα οποία εμφανίζεται ξαφνικά να διαδραματίζει ενεργό ρόλο ο κ. Ρωσσώνης, δίνουν μια άλλη διάσταση στην όλη υπόθεση και συνθέτουν ένα πολύ πιο μυστηριώδες παρασκήνιο το οποίο συνοδεύει την υπόθεση παραποίησης της «λίστας Λαγκάρντ».
Εχει ιδιαίτερη σημασία μάλιστα το γεγονός ότι…
ενώ ο κ. Ρωσσώνης, που μέχρι τότε επιχειρηματικά δραστηριοποιείτο (αθόρυβα) στον τομέα των προμηθειών του Πολεμικού Ναυτικού, μόλις ο εξάδελφος της συζύγου του έγινε πανίσχυρος «τσάρος» επέκτεινε (το ίδιο αθόρυβα, αλλά θεματικά) τις δραστηριότητές του στον χώρο των αμαρτωλών Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, καθώς και στα εξοπλιστικά της Πολεμικής Αεροπορίας.
Εως 2 δισ. ευρώ υπολογίζονται συνολικά οι προμήθειες στις οποίες, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αναμίχθηκε έκτοτε ο κ. Ρωσσώνης. Επίσης έχει σημασία ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τέτοιες δουλειές αποφεύγουν συστηματικά τα φώτα της δημοσιότητας, που θεωρείται παντοιοτρόπως βλαπτική για τις κινήσεις και τις επαφές τους. Τη δημοσιότητα αυτή ο κ. Ρωσσώνης δεν θα μπορούσε να την αποφύγει αν εμφανιζόταν το όνομά του στη «λίστα Λαγκάρντ», όπως τελικά δεν την απέφυγε και μετά την εκδήλωση του σκανδάλου…
Η εμπλοκή με τον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων είναι μάλιστα το (πιο κρίσιμο ίσως) στοιχείο που συνδέει τον (τότε υπουργό Εθνικής Αμυνας) Ευάγγελο Βενιζέλο με το δίδυμο Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου, μολονότι οι δρόμοι τους έχουν τώρα χωρίσει στην προσπάθεια να διασώσει ο καθένας εαυτόν!
Πέραν των άλλων, επιβεβαιώνεται, πάντως, για άλλη μια φορά ότι ο τομέας των εξοπλισμών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων πάσχει, δικαιώνοντας όλους όσοι διαχρονικά συνδέουν τη διαφθορά και το «μαύρο» χρήμα στη χώρα μας με την πώληση οπλικών συστημάτων. Και αυτό γιατί ενώ ο κ. Ρωσσώνης και γενικότερα η οικογένεια Παπακωνσταντίνου ίσως μπορεί να δικαιολογήσουν την προέλευση των χρημάτων που βρέθηκαν σε τραπεζικό λογαριασμό, εκείνο που καλείται ο σύζυγος της Μαρίνας Παπακωνσταντίνου να εξηγήσει είναι πώς εμπλέκεται ξαφνικά στην προσπάθεια επίλυσης των σοβαρών προβλημάτων των Ελληνικών Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ), αλλά και στην προσπάθεια επίλυσης των τεχνικών προβλημάτων των ιταλικής προέλευσης, μέσης μεταφορικής ικανότητας αεροσκαφών C-27J Spartan της Πολεμικής Αεροπορίας, μαζί με τον σύμβουλο του Γιώργου Παπανδρέου, από την περίοδο που ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Θεόδωρο Ασημακόπουλο.
Τα πράγματα δε περιπλέκονται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι η επίλυση των προβλημάτων αυτών, ιδιαίτερα των ΕΝΑΕ, πέρασαν στην αρμοδιότητα του τότε υπουργού Οικονομικών, στενού συνεργάτη του κ. Παπανδρέου Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Του συγγενούς δηλαδή!
Η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει σήμερα όλο το άγνωστο παρασκήνιο των κινήσεων των εμπλεκομένων στην υπόθεση, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα εξοπλιστικά προγράμματα εκείνης της εποχής. Οι αποφάσεις που ελήφθησαν φαίνεται να κόστισαν πάνω από 2 δισ. ευρώ στους Ελληνες φορολογούμενους πολίτες, καθώς μόνον η παραγγελία δύο επιπλέον υποβρυχίων κλάσης «214», είχαν κόστος 1 δισ. ευρώ.
Πως μπλέκει ο Νίκος
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ιστορία επίλυσης του προβλήματος των ΕΝΑΕ, που ακόμη υφίσταται, παρά τον περίφημο νόμο Βενιζέλου, που φέρει και την υπογραφή του κ. Παπακωνσταντίνου, με τους 1.000 εργαζομένους να παραμένουν απλήρωτοι από τον περασμένο Απρίλιο, εμπλέκεται και η οικογένεια Παπανδρέου. Κι αυτό γιατί η λύση στο πρόβλημα των ναυπηγείων, που τελικά περισσότερα προβλήματα δημιούργησε, δρομολογήθηκε από το γνωστό ταξίδι στο Κατάρ (που προκάλεσε τότε πολλές απορίες αλλά και αντιδράσεις), με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος, του Νίκου Παπανδρέου και των τότε υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης Λούκα Κατσέλη και Επικρατείας Χάρη Παμπούκη. Ηταν η εποχή που ο αδερφός του τότε πρωθυπουργού εμφανιζόταν να λύνει και δένει, δίνοντας κατευθύνσεις -κατ’ άλλους εντολές- στα κυβερνητικά στελέχη.
Ο απόφοιτος του Κολλεγίου που έγινε μετά το ’80 «άρχοντας» του στόλου
Μόλις την περασμένη Δευτέρα η «δημοκρατία» αποκάλυπτε ότι ο Ανδρέας Ρωσσώνης είναι από τους κορυφαίους παράγοντες των εξοπλιστικών προγραμμάτων του Πολεμικού Ναυτικού, με τεράστιες επιτυχίες στην προμήθεια νέων οπλικών συστημάτων για το Οπλο. Απόφοιτος του πανίσχυρου Κολλεγίου Αθηνών, με πολλές και σημαντικές διασυνδέσεις σε όλους τους πολιτικούς χώρους, αλλά διατηρώντας χαμηλό προφίλ, ο Ανδρέας Ρωσσώνης χαρακτηρίζεται από τους ανθρώπους που κινούνται στον σκοτεινό και πολλές φορές βρόμικο χώρο των εξοπλισμών ως ένας από τους ισχυρότερους παίκτες της Μεταπολίτευσης!
«Ηταν τόση η δύναμή του, που όποια εταιρία εκπροσωπούσε είτε κέρδιζε τον διαγωνισμό για την προμήθεια είτε αυτός δεν ολοκληρωνόταν, δηλαδή επί της ουσίας δεν έχανε ποτέ». Με αυτόν τον τρόπο περιέγραψε το τι συνέβαινε κορυφαίος αξιωματούχος του Πολεμικού Ναυτικού, που έχει περάσει από θέσεις που σχετίζονται με την προμήθεια οπλικών συστημάτων του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ).
Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν στην αρμόδια Διεύθυνση του ΓΕΝ, ο κ. Ρωσσώνης από τη δεκαετία του ’80 και μετά κυριαρχεί στις προμήθειες του Πολεμικού Ναυτικού, έχοντας διάφορες αντιπροσωπίες, κατά βάση ιταλικές. Ωστόσο, η μεγάλη του επιτυχία στηρίζεται στην αντιπροσώπευση του ιταλικού οίκου πυροβόλων OTO Melara. «Δεν υπάρχει πλοίο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού που να μην έχει επάνω τέτοιο πυροβόλο. Φρεγάτες, πυραυλάκατοι, κανονιοφόροι, όλα. Ακόμα και τα αρματαγωγά κλάσης “ΙΑΣΩΝ” έχουν επάνω πυροβόλα OTO Melara» τονίζει ο ίδιος αξιωματούχος του ΓΕΝ.
Στον κατάλογο των επιτυχιών του περιλαμβάνεται και η ναυπήγηση του νέου πετρελαιοφόρου του Ελληνικού Στόλου από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, το οποίο κατασκευάστηκε σε συνεργασία με τα ιταλικά ναυπηγεία Fincantieri, την αντιπροσώπευση του οποίου για την Ελλάδα είχε ο σύζυγος της Μαρίνας Παπακωνσταντίνου.
Επιπλέον, το 2004 ανέλαβε την αντιπροσωπία της κοινοπραξίας Αlenia Westinghouse και προωθούσε στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας την τορπίλη βαρέος τύπου Blackshark απέναντι στο μεγάλο φαβορί, τη γερμανική τορπίλη DM2Α4, της STN Atlas. Παρά το γεγονός ότι χρειαζόταν πιστοποίηση η Blackshark, εν τούτοις ο κ. Ρωσσώνης «χτύπησε» την προμήθεια με όλη του τη δύναμη και μπορεί να μην την πήρε, αλλά «χάλασε» τον διαγωνισμό. Μέχρι σήμερα τα υποβρύχια δεν έχουν τορπίλες…
Πώς ευνοήθηκε από τις εξελίξεις στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά
Η πώληση των Ναυπηγείων στον Αραβα Ισκαντάρ Σάφα έγινε όταν υπουργός Εθνικής Αμυνας ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Πραγματοποιήθηκε δε με τη γνωστή αβελτηρία του κ. Βενιζέλου για να κλείνει τα θέματα, αφήνοντας όμως τις πληγές ανοιχτές, για να κακοφορμίσουν έπειτα από λίγο. Η μεταβίβαση του 75% των μετοχών των ΕΝΑΕ στην εταιρία του κ. Σάφα επικυρώθηκε με νόμο από τη Βουλή το φθινόπωρο του 2010.
Βάσει της συμφωνίας, τα Ναυπηγεία για τα επόμενα 15 χρόνια θα είχαν αποκλειστικά στρατιωτικό χαρακτήρα.
Ο περιορισμός αυτός επιβλήθηκε προκειμένου να γλιτώσουν τα Ναυπηγεία από την καταβολή του προστίμου, ύψους 562.000.000 ευρώ, από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ωστόσο, πληροφορίες αναφέρουν ότι η λύση αυτή προτάθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, έγινε αποδεκτή από την Ε.Ε. και παρουσιάστηκε από την ευρωπαϊκή επιτροπή για να μην εκτεθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου. Εκ του αποτελέσματος, πάντως, η λύση αυτή βοήθησε την προώθηση των (επιχειρηματικά θεμιτών) συμφερόντων του κ. Ρωσσώνη.
Επτά μήνες αφότου παρήλθε η προθεσμία συμμόρφωσης της ελληνικής πλευράς, τον Δεκέμβριο του 2011, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, υπεύθυνος για ζητήματα ανταγωνισμού, Χοακίν Αλμούνια, κατέστησε σαφές με απόφασή του ότι το θέμα του προστίμου θεωρείται λήξαν μόνο αν διαχωριστούν τα Ναυπηγεία σε εμπορικό και στρατιωτικό τμήμα, εκποιηθούν τα περιουσιακά στοιχεία του εμπορικού τμήματος και το στρατιωτικό σκέλος αναλάβει μόνο προγράμματα ναυπήγησης του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Τραγικό είναι επίσης ότι η Ελλάδα από τη δεκαετία του 2000 έχει παραγγείλει τέσσερα γερμανικά υποβρύχια στους Γερμανούς τότε ιδιοκτήτες των ναυπηγείων, έχει πληρώσει μέχρι σήμερα περισσότερα από 2,5 δισ. ευρώ και έχει παραλάβει μόνο ένα. Μπαίνοντας ο Σάφα στα Ναυπηγεία, ο κ. Βενιζέλος, ο γνωστός «πατριώτης» πολιτικός, παρήγγειλε άλλα δύο υποβρύχια, με κόστος 1 δισ. ευρώ, τα οποία θα πληρώσουν οι Ελληνες φορολογούμενοι πολίτες, οι οποίοι βλέπουν καθημερινά τα εισοδήματά τους να μειώνονται.
Είναι η εποχή που ο κ. Βενιζέλος, με τη γνωστή έπαρση και λεκτική αλαζονεία που τον διακρίνει, θριαμβολογεί για τη «σωτήρια λύση» και αντιμετωπίζει σχεδόν απαξιωτικά όποιον «τολμούσε» να αμφισβητήσει τη λύση του. Ασχετα αν ακόμη και στενοί του συνεργάτες έλεγαν ότι «θα τη βρούμε μπροστά μας αυτή τη συμφωνία».
Και τώρα τη βρίσκουν. Αξίζει να σημειωθεί ότι με το θέμα έχει ασχοληθεί στο παρελθόν εμμέσως και ο άλλος κορυφαίος, φιλόδοξος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.
Τον Αύγουστο του 2011 με απόφαση Χρυσοχοΐδη, που τότε ήταν υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, συγκροτήθηκε «διαρκής επιτροπή για τη διερεύνηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης»! Και τα αποτελέσματα αυτής ήταν ένα μεγαλοπρεπές μηδέν.
Η στενή σχέση με τον Σάφα
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με πληροφορίες που διακινούνται, ο κ. Ρωσσώνης φέρεται να διατηρεί επαγγελματικές και φιλικές σχέσεις με τον ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ) Ισκαντάρ Σάφα. Ο κ. Ρωσσώνης, λόγω της εμπειρίας του στα εξοπλιστικά του Πολεμικού Ναυτικού, δραστηριοποιήθηκε και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, προωθώντας το πρόγραμμα των κορβετών Benuna έναντι των γαλλικών φρεγατών FREMM. Αυτό είχε ως συνέπεια να έρθει πολύ κοντά με τον Ισκαντάρ Σάφα και να προστεθεί στην υπόλοιπη λιβανέζικη παρέα των Αθηνών, που απαρτίζεται από τους επιχειρηματίες Τζ. Χάλακ, γνωστό στην Ελλάδα ως διαχρονικό φίλο της οικογενείας Παπανδρέου, και Αλ Χουρί, εκπρόσωπο της λιβανέζικης εταιρίας CCC, με έδρα την Αθήνα, της οποίας νομικός σύμβουλος φέρεται ο (πρώην υπουργός και εκ των πλέον έμπιστων συνεργατών του Γ. Παπανδρέου) Χάρης Παμπούκης. Κάτι που εφόσον αληθεύει, δημιουργεί ένα επιπλέον πρόβλημα στον πρώην υπουργό Οικονομικών, επί των ημερών του οποίου οι Γερμανοί -αντί να πληρώσουν ρήτρα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για την καθυστέρηση στην παράδοση των υποβρυχίων κλάσης «214»- πήραν μέσω του Ισκαντάρ Σάφα μια ακόμη παραγγελία για δύο επιπλέον υποβρύχια, που θα κοστίσουν στον σκληρά δοκιμαζόμενο Ελληνα πολίτη το ποσό του 1 δισ. ευρώ. Φυσικά η ευθύνη δεν ανήκει μόνον στον κ. Παπακωνσταντίνου, αλλά και στον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν υπουργός Εθνικής Αμυνας και εισηγητής της συγκεκριμένης λύσης!
Εμπλοκή και με τα αεροσκάφη
Ο κ. Ρωσσώνης, αφήνοντας για λίγο τη θάλασσα και τα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού, εμφανίζεται ξαφνικά και κυριολεκτικά από το πουθενά στην προσπάθεια επίλυσης των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η παραλαβή των μέσης μεταφορικής ικανότητας αεροσκαφών C-27J Spartan. Βρισκόμαστε στο 2010, επί υπουργίας στο Εθνικής Αμυνας του Ευάγγελου Βενιζέλου, και το 2011, επί Πάνου Μπεγλίτη, όπου διεξάγονται σκληρές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Πολεμικής Αεροπορίας και της κατασκευάστριας εταιρίας για την παραλαβή των C-27J. Τα αεροσκάφη παρουσιάζουν διάφορα τεχνικά προβλήματα και η ελληνική Πολεμική Αεροπορία αρνείται να τα παραλάβει. Ο τότε γενικός διευθυντής Αμυντικών Εξοπλισμών Ε. Βασιλάκος επιβάλλει ρήτρες καθυστέρησης, που κανείς δεν γνωρίζει αν σήμερα πληρώνονται, και το «ντουέτο» Ασημακόπουλου – Ρωσσώνη παρασκηνιακώς καταβάλλει προσπάθειες για να μην πληρωθούν οι ρήτρες, τα αεροπλάνα να παραληφθούν όπως όπως και να ενεργοποιηθεί η «οψιόν» αγοράς επιπλέον 3 αεροσκαφών! Κάτι που δεν έγινε τελικά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα κόστισε στους Ελληνες φορολογουμένους 273.200.000 ευρώ και υπεγράφη επί ημερών υπουργίας του Γιάννου Παπαντωνίου. Και ενώ με την υπογραφή της σύμβασης δόθηκε ως προκαταβολή περίπου το 60% του συνολικού ποσού, μέχρι σήμερα η Πολεμική Αεροπορία έχει παραλάβει μόλις 3 από τα 8 συνολικά αεροσκάφη, εκ των οποίων συνήθως βρίσκεται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα μόνον το ένα, λόγω των σοβαρών και άλυτων τεχνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
Αυτά τα προβλήματα επιχείρησε να λύσει ο Ρωσσώνης μαζί με τον (στενό συνεργάτη και φίλο του διαχρονικού συμβούλου του Γιώργου Παπανδρέου Γρηγόρη Βαλλιανάτου) Θεόδωρο Ασημακόπουλο. Ενα «παιδί» της Ανανεωτικής Αριστεράς, παλιός συνεργάτης του Λεωνίδα Κύρκου, επικοινωνιολόγος του Φώτη Κουβέλη και παλαιός σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, ο κ. Ασημακόπουλος αντιπροσώπευε από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 την ιταλική αεροναυπηγική εταιρία Alenia…