Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
Τις τελευταίες μέρες έχει περισσέψει η πολιτική σκανδαλολογία με αφορμή τη περιβόητη λίστα Λαγκάρντ, παρέχοντας το δικαίωμα στα κανάλια τρίβουν τα χέρια τους με την άφθονη θεματολογία που τους προσφέρεται και που όπως φαίνεται θα έχει μέλλον και βάθος χρόνου.
Με αφορμή το ξέσπασμα αυτού του σκανδάλου έχει αρχίσει να συζητιέται στους πολιτικούς κύκλους και το ενδεχόμενο της αναθεώρησης του Συντάγματος, κυρίως με την καταχρηστική και απαράδεκτη προσπάθεια της παρεμπόδισης του έργου της δικαιοσύνης για τον καταλογισμό ευθυνών σε ότι αφορά αδικήματα που τελούνται από κυβερνητικά στελέχη, που καλύπτονται από το Άρθρο 86.
Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς ότι η εισήγηση και η ένταξη του άρθρου αυτού στον καταστατικό χάρτη της Χώρας, δεν έγινε από σκοπιμότητα και από πρόθεση τέλεσης αδικημάτων έχοντας οι προτιθέμενοι «επίδοξοι άνομοι» εξασφαλίσει την εκ των προτέρων ασυλία τους. Πάμπολλα τα παραδείγματα, ακόμα και το προαναφερόμενο, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας.
Ακόμα περισσότερο στην βεβαιότητα αυτής της πρόθεσης συνηγορεί το γεγονός ότι οι συντάκτες αυτού του απαράδεκτου άρθρου αν και είναι καθηγητές συνταγματολόγοι, πανεπιστημιακοί, διετέλεσαν και διατελούν επί σειρά ετών πολιτικοί, ακόμα και υπουργοί, προφανώς έχοντας απαρνηθεί την πανεπιστημιακή τους καριέρα, έχοντας εγκαταλείψει την έδρα τους, ίσως όμως όχι και τον πανεπιστημιακό τους μισθό.
Ετυμολογικά ο καθηγητής ορίζεται από τις λέξεις «κατά» και «ηγέομαι, ηγούμαι», δηλαδή προηγούμαι, και δείχνω τον δρόμο. Τον δρόμο της γνώσης, τον δρόμο της μόρφωσης, με την διδασκαλία σε νεώτερους μιας συσσωρευμένης γνώσης και εμπειρίας, ώστε οι νέοι να μαθαίνουν γρηγορότερα και εμπεριστατωμένα όσες γνώσεις έχουν αποκτηθεί με την εμπειρία που αποκτάται σε βάθος χρόνου.
Θα πρέπει να προσέξουμε όμως ότι το «δείχνω τον δρόμο» δεν σημαίνει και ότι «ξέρω να φτιάχνω τον δρόμο». Αυτό είναι άλλου αρμοδιότητα, άλλου «παπά ευαγγέλιο».
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι η χώρα –τουλάχιστον αυτό αποδεικνύει η ιστορία- έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο οικονομικής κατάπτωσης και οι πολίτες της σε πρωτόγνωρη εξαθλίωση, από τη στιγμή που τις τύχες της ανέλαβαν «καθηγητές πανεπιστημίου».
Να ξεκινήσουμε από τον μέγα Αντρέα;; Καθηγητής οικονομικών και φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλει και της Στοκχόλμης, εκμεταλλευόμενος το όνομα και προβάλλοντας το σύνθημα της «εδώ και τώρα» αλλαγής κέρδισε την εμπιστοσύνη του λαού, προσφέροντάς του μια οικονομική βελτίωση επίπλαστη, μια εικονική πραγματικότητα που βασίστηκε στον άκρατο δανεισμό και τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις που ποτέ δεν κατέληξαν στο σκοπό για τον οποίο χορηγήθηκαν. Η εξόφληση όλων αυτών θα γινόταν αργότερα, από άλλους, δηλαδή από μας,σήμερα.
Να πάμε στο επόμενο τον διάδοχό του τον Σημίτη;;; Καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ, του Γκίσεν και από το 1977 του Παντείου, διετέλεσε και αυτός πρωθυπουργός συμβάλλοντας αποφασιστικά στην πτώχευση του λαού με την παρότρυνσή του να επενδύσουν στο χρηματιστήριο τις οικονομίες τους, με τα γνωστά αποτελέσματα. Ακόμα και τα ασφαλιστικά ταμεία ωθήθηκαν να τοποθετήσουν μέρος των αποθεματικών τους εκεί, ενώ το 1997 επί πρωθυπουργίας του καθηγητού Σημίτη και Διοικητού της ΤτΕ επίσης καθηγητού (Κολούμπια – Αθηνών) Παπαδήμου (του μετέπειτα και δι ολίγον πρωθυπουργού), όπως και πρόσφατα τον Μάρτη του 2012 με Διοικητή αυτή αυτή τη φορά της ΤτΕ ένα άλλο (πάλι καθηγητή) τον Προβόπουλο, τα αποθεματικά που υπήρχαν στην ΤτΕ μετατράπηκαν σε κρατικά ομόλογα για να μειωθεί το δημόσιο χρέος, με συνέπεια από τη μια το γκρέμισμα των μετοχών και από την άλλη το κούρεμα των ομολόγων, να μην υπάρχουν αποθεματικά για την πληρωμή των υποχρεώσεων των ταμείων.
Η λύση;;; Πολύ απλά, να κόβονται κάθε λίγο οι συντάξεις.
Και για να καλυφθούν οι ευθύνες όσων συμμετέχουν και ευθύνονται σε αυτή την κατακρεούργηση των επί σειρά ετών εισφορών του ελληνικού λαού, οι «καθηγητές», έφτιαξαν νόμο στα μέτρα τους, τον 4046/2012 που δίνει άφεση αμαρτιών και απαλλάσσει από κάθε ευθύνη αστική, ποινική, διοικητική ή άλλη, όλους τους υπευθύνους που ενήργησαν αυτόβουλα στην μετατροπή και στο κούρεμα των αποθεματικών σε κρατικά ομόλογα χωρίς την έγκριση των αρμόδιων ΔΣ των ταμείων. Δεν φτάνει δε αυτό, αλλά με τον ίδιο νόμο απαλλάσσονται όσοι έκαναν το ίδιο και το 1997 με βάση τον Ν.2469/1997. Μιλάμε για τέτοιο συγχρονισμό και τέτοια οργάνωση.
Επίσης καθηγητής και αυτός «συνταγματολόγος» είναι και ο «εξολοθρευτής» του συστήματος υγείας ο περιβόητος Λοβέρδος. Τι κι αν οι πολίτες χρόνια πλήρωναν τα μαλλιοκέφαλά τους για να έχουν την περίθαλψη που τους εξασφαλίζει το Σύνταγμα του εν λόγω «συνταγματολόγου», άρθρο 5 παρ.5. Καταπατώντας και μετατρέποντας το Σύνταγμα που –υποτίθεται ότι διδάσκει- σε κουρελόχαρτο υποχρεώνει του πολίτες να πληρώνουν γιατρούς και φάρμακα από τα ανύπαρκτα ή κατακερματισμένα τους εισοδήματα και να αναγκάζονται στη λήψη αμφίβολης ποιότητας φαρμάκων με κίνδυνο της ήδη επιβαρυμένης υγείας τους.
Καιρός είναι λοιπόν αυτή η αμαρτωλή ιστορία με το «καθηγητηλίκι» να τελειώνει.
Οι καθηγητές να επιστρέψουν στις αίθουσες διδασκαλίας και να ασχοληθούν με τα βιβλία τους –αν έχουν- να αξιολογούν και να εκτιμούν το παρελθόν προκειμένου να βγάζουν συμπεράσματα, να μελετούν πίνακες και σχεδιαγράμματα και επί τέλους να καταλάβουν ότι ο ανθρώπινος παράγοντας που τόσο επιδεικτικά αγνοούν παίζει τον πρώτιστο ρόλο στη πρόοδο του πολιτισμού και της κοινωνικής ευημερίας και δεν είναι μέρος συνισταμένης ευθείας ή τεθλασμένης.
Το μέλλον ας το αφήσουν να το διαμορφώσουν άλλοι. Αυτοί δεν μπορούν.
Ας επιστρατέψουν την ικανότητα της αυτογνωσίας -αν έχουν- και να αφήσουν τα κοινά να τα διαχειριστούν ικανότεροι άνθρωποι, που έχουν δουλέψει, που έχουν κολήσει αρκετά ένσημα, που γνωρίζουν τους νόμους των αγορών και την διάρθρωση και τις ανάγκες της κοινωνίας.
Οι σπουδές σε επώνυμα πανεπιστήμια του εξωτερικού όπως το LSE ή το Χάρβαρντ δεν αποτελλούν εισητήριο για άσκηση πολιτικής, πόσο μάλλον όταν αποτυχημένοι πρωθυπουργοί καλούνται από αυτά να διδάξουν τι;;; Πώς να καταστρέψεις το κράτος και τον λαό που ορκίστηκες να υπηρετήσεις;;;
Μαζευτείται στα καβούκια σας κύριοι καθηγητές. Η παιδεία έχει ελλείψεις στελεχών που καλείστε να τις αναπληρώσετε. Μέσα σε τριακόσιους βουλευτές υπάρχουν τρεις συνταγματολόγοι καθηγητές που λείπουν από τα πανεπιστήμια με τις χιλιάδες των σπουδαστών. Για κυβερνήτες δεν κάνετε. Αποτύχατε.
Άλλωστε το είπε και ο γνωστός George Bernard Shaw: «Όποιος μπορεί δημιουργεί…..Όποιος δεν μπορεί διδάσκει».
Ακούστε τον. Και εσείς θα οφεληθείτε και η Χώρα.
Ίσως δεν έχετε καταλάβει ότι επί ημερών σας έχει καταλυθεί και η Δημοκρατία.
Μάλιστα κύριοι! Έχετε επιβάλει μια δικτατορία ιδιόρρυθμη με την στήριξη των ΜΜΕ που για συμφεροντολογικούς λόγους σας στηρίζουν με το αζημίωτο.
Εκούσια ή ακούσια επαληθεύετε με ακρίβεια την ατάκα του γνωστού καθηγητή Σημειολογίας και συγγραφέα Ουμπέρτο Έκο: «Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορία, τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση».
Θυμηθείτε δε κάτι που προφανώς έχετε ξεχάσει. Την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος, το Άρθρο 120 παράγραφος 4:
Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
Επειδή δε εσείς το έχετε προκλητικά καταλύσει εδώ και χρόνια, δεν θα πρέπει να αποφασίσουν οι πολίτες να αναλάβουν την υπεράσπιση της τήρησης του Συντάγματος. Δεν σας συμφέρει.
Αναθεωρείστε το προς το καλύτερο, κάνετε την αυτοκριτική σας, θυσιασθείτε για το κοινό καλό και περάσετε διάταξη που να απαγορεύει στους πανεπιστημιακούς να καταλαμβάνουν κυβερνητικές θέσεις. Είναι το λιγότερο που μπορείτε να προσφέρετε.
Ήδη έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον και υπάρχει πρωτοβουλία για Ριζική Συνταγματική Αλλαγή (www.neosyntagma.net) που μπορεί να σας βοηθήσει να διαμορφώσετε ένα Σύνταγμα απαλλαγμένο από μικροκομματικές σκοπιμότητες, επικεντρωμένο στις σύγχρονες ανάγκες της Χώρας και των πολιτών, στις αρχές της πραγματικής Δημοκρατίας και όχι της «κατ’ ευφημισμόν». Δείξτε επί τέλους λίγη αυταπάρνηση.
Κύριοι καθηγητές.
αἰέν ἀριστεύειν