Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΛΟΥ
[email protected]
Καλώς ή κακώς οι πολίτες με την ψήφο τους στις εκλογές επέλεξαν μια κυβέρνηση με μπλε, πράσινους και…ροζ κόκους. Αυτή ήταν η ετυμηγορία και μέχρι νεωτέρας κάλπης οφείλουμε να την σεβαστούμε. Ισως οι πολίτες απογοητευμένοι από τον κυβερνητικό μονοκοματισμό και τα επακόλουθά του, πίστεψαν ότι έτσι θα μπορούσαν να τιμωρήσουν αλαζονικές συμπεριφορές και νοοτροπίες παιδιών ενός ανώτερου θεού. Η σύνθεση απόψεων, η συνεννόηση αλλά και η συναίνεση όπου ήταν απαραίτητη δεν ήταν αναγκαία κάτι κακό.
Εξι μήνες μετά μπορούμε να κρίνουμε τις τοποθετήσεις, τις επιλογές αλλά και τα όσα έρχονται. Δυστυχώς λέμε δυστυχώς γιατί πιστεύαμε ότι ήταν μια ευκαιρία με αφορμή τα όσα έχουν συμβεί στον τόπο μας να αλλάξουν κάποια πράγματα. Η “τρικομματική σαλάτα”
όμως που ανακατεύει το γκουβέρνο στερείται κάθε φρεσκάδας. Πρόσωπα από το χθες που ανακυκλώνονται και καταλαμβάνουν θέσεις χωρίς αξιοσύνη, χωρίς αξιοκρατία. Το μόνο που υπάρχει ως ένδειξη δίπλα στους διορισμούς τους είναι μια και μόνη ένδειξη: ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Αλήθεια πιστεύουν πράγματι κάποιοι ότι μπορεί ο τόπος να βγεί από τα Μνημόνια με αυτήν την θλιβερή ποσόστωση που επιβεβαιώνει την ανυποληψία των σημερινών κομμάτων; Είναι δυνατόν ο τόπος να συνεχίζει με λογικές διαχείρισης τόσους εμείς, τόσους εσείς, τα βρίσκουμε και προχωράμε; Αυτό το μαγείρεμα δεν είναι τίποτε άλλο από τη συνταγή της αποτυχίας. Οι διαρκώς βολεμένοι από ένα πολιτικό σύστημα και τα “παλαιά υλικά” δεν μπορούν να οικοδομήσουν ένα καλύτερο αύριο. Κάποτε αυτή η παράταξη τα “πέτρινα χρόνια” που κυριαρχούσε το ζιβάγκο και οι κλαδικές επιβίωσε επειδή οι νέοι άνθρωποι δούλεψαν στην ελεύθερη αγορά και στον ανταγωνισμό και πέτυχαν. Ξεχώρισαν με την αξία τους. Από τότε που τις αρχές και τις αξίες του φιλελευθερισμού τις αντικατέστησε η …κυρίαρχη “ιδεολογία” του ανδρεοπανδρεισμού η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη. Για όσους γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις αλλά κυρίως πρόσωπα από όλους τους χώρους η απογοήτευση είναι ακόμη μεγαλύτερη. Η ποσόστωση που κυβερνάται αυτός ο τόπος προσβάλλει την δημοκρατία μας και ακυρώνει την όποια προσπάθεια να γυρίσουμε σελίδα. Θα μείνουμε κολλημένη σε αυτή της 18ης Οκτωβρίου, όσο και αν θέλουν να μας πείσουν ότι ήρθε το τέλος της Μεταπολίτευσης. Αυτό που ζούμε με τις ποσοστώσεις είναι μια νεκρανάσταση ενός φαύλου συστήματος, που οδήγησε τη χώρα στον γκρεμό. Το μόνο που επιτυγχάνει η ανάμειξη των μπλε, πράσινων και ρόζ κόκκων είναι να κάνει το ξέπλυμα καλύτερο, όπως διαφήμιζε και το γνωστό απορρυπαντικό. Αλλά ρούχα μαζί που πλύθηκαν και έχουνε γίνει ροζ ίσως να μην είναι το καλύτερο για την κοινωνία μας. Διότι για το πολιτικό μας σύστημα δεν είναι.
Πότε τελικά θα καταλάβουν ότι για να γεννηθεί το καινούριο πρέπει να πεθάνει το παλιό και όχι το καινούριο να γίνει σαν το παλιό….