Τουρκικά παιχνίδια με τη φωτιά στη Θράκη

Γράφει ο Νίκος Μελέτης

Η αναβάθμιση του μειονοτικού ζητήματος υπό τη διάσταση μάλιστα της άσκησης της «θρησκευτικής ελευθερίας» των Ελλήνων μουσουλμάνων πολιτών αποτελεί κεντρική στρατηγική επιλογή του Τ. Ερντογάν και του Α. Νταβούτογλου, η οποία υπηρετεί εκτός των άλλων τις δικές τους ισλαμικές και νεο-οθωμανικές αναζητήσεις. Στην περίπτωση όμως της Ελλάδας, το μειονοτικό αποκτά ιδιαίτερη σημασία, όχι μόνο γιατί η μειονότητα κατοικεί στα σύνορα με την Τουρκία αλλά επειδή χρησιμοποιείται από την Αγκυρα ως διαπραγματευτικό όπλο ώστε να υποχρεωθεί εκβιαστικά η Ελλάδα να απέχει από την άσκηση δικαιωμάτων της επί της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ της.

Ο κ. Ερντογάν δεν επέλεξε τυχαία στη συνάντηση που είχε με τον Α. Σαμαρά στην Ντόχα να ανεβάσει το θέμα της μειονότητας ζητώντας με απαράδεκτο τρόπο την απόσυρση νόμου που έχει ήδη ψηφίσει η ελληνική Βουλή, ενώ κατά δήλωσή του έθεσε και μια σειρά ακόμη θεμάτων που αποτελούν απαιτήσεις των σκληροπυρηνικών της μειονότητας. Και ενώ την ίδια ημέρα ανακοινωνόταν ότι το (από καιρού αναμενόμενο) Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας θα πραγματοποιηθεί στην Αγκυρα στις 5 Μαρτίου, ο Τούρκος πρωθυπουργός φρόντισε να επιβάλει με τρόπο άκομψο τη δική του ατζέντα, υποβάλλοντας απαιτήσεις για τη Θράκη και τους μουσουλμάνους της Αττικής, συνδέοντάς τες με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης.

Εκτός των βαθύτατων θρησκευτικών αισθημάτων του κ. Ερντογάν, υπάρχουν και άλλοι λόγοι που η ισλαμική κυβέρνησή του και το κοσμικό βαθύ κράτος συμπλέουν στη Θράκη: με τις παράλληλες θρησκευτικές δομές που στήνονται με τους ψευδομουφτήδες και τους οικονομικά ελεγχόμενους από το προξενείο ιμάμηδες αλλά και με τη λειτουργία παράνομων νηπιαγωγείων και με τον εκφοβισμό των μουσουλμάνων που θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους στα δημόσια σχολεία, συντηρείται η καταπιεστική πολιτική που ασκεί το Τουρκικό Προξενείο και διατηρείται ο πολιτικός έλεγχος της μουσουλμανικής μειονότητας.

Με τον τελευταίο νόμο περί ιμάμηδων, ο οποίος όμως πρέπει να συνδυαστεί με την ψήφιση του νόμου για την ανάδειξη των μουφτήδων (έχει ήδη διαμορφωθεί το νομοσχέδιο από επιτροπή που είχε υπό την εποπτεία του ο Θ. Πάγκαλος) και με την παράλληλη ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης σε όλες τις μειονοτικές περιοχές, θα σπάσει ο ομφάλιος λώρος που επιχειρούν κάποιοι να συντηρούν μεταξύ της μειονότητας και του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής. Και αυτό είναι που ενοχλεί την Αγκυρα. Η Αθήνα έκανε ένα ιδιαίτερα σημαντικό και τολμηρό βήμα με τη υιοθέτηση του νέου νόμου για τους 240 ιμάμηδες (μέτρο διοικητικό και όχι θρησκευτικό), όπου πλέον σε εθελοντική βάση οι υποψήφιοι θα επιλέγονται από πενταμελή επιτροπή μουσουλμάνων στην οποία θα συμμετέχει και ο Μουφτής και θα συνάπτουν εννεάμηνη σύμβαση με το υπουργείο Παιδείας προσφέροντας τις θρησκευτικές υπηρεσίες τους στα τζαμιά, έχοντας τη δυνατότητα να διδάξουν το Κοράνι και στα δημόσια σχολεία που φοιτούν παιδιά της μειονότητας.

Η Αγκυρα επιχειρεί και εργάζεται συστηματικά σε αυτήν την κατεύθυνση συνδέοντας απροκάλυπτα πλέον τη Θράκη με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Η ελληνική θέση την οποία μετέφερε και ο Α. Σαμαράς στον κ. Ερντογάν είναι ότι τα δύο θέματα δεν συνδέονται, δεν υπάρχει αμοιβαιότητα στα μειονοτικά και ανθρώπινα δικαιώματα και τελικά το Θέμα της Χάλκης είναι ζήτημα που εγείρει ολόκληρη η διεθνής κοινότητα, από τη Μόσχα και την Ουάσιγκτον μέχρι την Ε.Ε. και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Και κυρίως η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής δεν μπορεί να συνδέεται με την απαίτηση ανταλλαγμάτων από ελληνικής πλευράς στο θέμα της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας.

Σε αυτό το όχι και ιδιαίτερα καλό κλίμα θα είναι ιδιαίτερα δυσχερής η συζήτηση και άλλων σοβαρών θεμάτων στη συνάντηση των δύο πρωθυπουργών τον Μάρτιο.

Οι παγίδες
Μια τέτοια συμφωνία πρακτικά θα είναι ταυτόσημη με τη συμφωνία που αναζητούν σχεδόν δώδεκα χρόνια οι δύο χώρες στις διερευνητικές επαφές για την υφαλοκρηπίδα και η οποία δεν έχει επιτευχθεί λόγω της διεκδικητικής και αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας. Εξάλλου οι πρώτες αντιδράσεις εκ μέρους της Αγκυρας στα δημοσιεύματα περί ανακήρυξης ΑΟΖ από την Ελλάδα λειτουργούν μάλλον αποτρεπτικά, καθώς μια αντιπαράθεση επί του πεδίου, μεταξύ των δύο χωρών για το θέμα των θαλασσίων ζωνών, ενδέχεται να οδηγήσει σε μια νέα προσπάθεια «επιδιαιτησίας» από τις ΗΠΑ (όπως στην περίπτωση των Ιμίων). Μια εμπλοκή επικίνδυνη και εντελώς αχρείαστη, σε μια περίοδο που συνεχίζονται οι έρευνες από τη νορβηγική εταιρεία PGS σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (Ιόνιο και νότια της Κρήτης), που δεν μπορεί να αμφισβητηθούν και θα μπορούσαν να αποδώσουν σύντομα σημαντικότατα αποτελέσματα.

Στη συνάντηση των δύο πρωθυπουργών το μόνο το οποίο θα μπορούσε να συζητηθεί σε σχέση με αυτά τα ζητήματα είναι η ώθηση των εργασιών της διερευνητικής για να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν περιθώρια συμφωνίας για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Η ανακήρυξη ΑΟΖ αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας και δεν μπορεί να τεθεί υπό διαβούλευση με άλλη κυβέρνηση (παρά μόνο η οριοθέτηση).

Για τις 5 Μαρτίου πάντως υπάρχει και ένας «θετικός» οιωνός, καθώς θα έχουν προηγηθεί οι εκλογές στην Κύπρο, που, όπως όλα δείχνουν, θα αναδείξουν νικητή τον Ν. Αναστασιάδη, δημιουργώντας προσδοκίες στην Αγκυρα για επίσπευση των συνομιλιών για το Κυπριακό στα πρότυπα ενός ανανεωμένου Σχεδίου Ανάν και για περισσότερο ευέλικτη στάση της Λευκωσίας στις ευρωτουρκικές σχέσεις.

Μεχμέτ Μουεζίνογλου: Γεννήθηκε Ελληνας στη Ροδόπη αλλά «πολεμά» σαν Τούρκος

Με «πολεμική» ρητορική εναντίον της χώρας μας και υψώνοντας τη σημαία μειονοτικού ζητήματος, εγκαινίασε τη θητεία του ως υπουργός Υγείας της Τουρκίας το κορυφαίο στέλεχος του ΑΚΠ και προσωπικός φίλος του Τ. Ερντογάν, ο Θρακιώτης Μεχμέτ Μουεζίνογλου.

Ο κ. Μουεζίνογλου, που έχει γεννηθεί το 1955 στα Αρριανά της Ροδόπης, επέλεξε την έδρα του «Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης», μια από τις πιο σκληρές οργανώσεις που έχει παραρτήματα σε πολλές πόλεις της Τουρκίας, για να στείλει το μήνυμα ότι ο «αγώνας για τα δικαιώματα των Τούρκων της Δυτικής Θράκης θα ενταθεί». Το αλυτρωτικό κήρυγμα του κ. Μουεζίνογλου δόθηκε κάτω από την τουρκική σημαία, τη φωτογραφία του Κεμάλ και τη σημαία του Συλλόγου, που απεικονίζει τους τρεις νομούς της Ελληνικής Θράκης αποκομμένους φυσικά από την υπόλοιπη ελληνική επικράτεια, παραπέμποντας συμβολικά στα αλυτρωτικα κηρύγματα περί «ανεξαρτησίας της Δυτικής Θράκης».

Η σημειολογία
Δεν ήταν τυχαία όμως ούτε η ημέρα που διάλεξε να επισκεφθεί τον Σύλλογο ο κ. Μουεζίνογλου, καθώς συνέπεσε με τις εκδηλώσεις που οργανώνονται από τους ακραίους της μειονότητας για την «Ημέρα Εθνικής Αντίστασης» και τη συμπλήρωση 25 ετών από τα γεγονότα της 29ης Ιανουαρίου 1988 στη Θράκη και την «πρόβα εξέγερσης» που είχε επιχειρήσει να υλοποιήσει το τουρκικό βαθύ κράτος επενδύοντας πάνω στις αδυναμίες της μειονοτικής πολιτικής που ασκούσε η Αθήνα.

«Στις 29 Ιανουαρίου 1988, η τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης έκανε το καθήκον της. Σήμερα είναι επιφορτισμένοι με την ευθύνη να συνεχίσουν την ενότητα και την ομοψυχία τους και το εθνικό τους αίσθημα ενδυναμώνοντας και όχι αποδυναμώνοντάς το. Με τα παιδιά μας, τους νέους μας, τις γυναίκες μας, με όλους, έχοντας γεννηθεί στη Δυτική Θράκη και όντας μέλη της τουρκομουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης δύο πράγματα λέμε: Είμαστε μουσουλμάνοι και Τούρκοι.

Διασφαλίζοντας τις αξίες που κάνουν κάποιο Τούρκο και μουσουλμάνο, αγωνιζόμαστε για την ταυτότητά μας. Οι άνθρωποι αυτοί αγωνίζονται με σεβασμό. Η ελληνική κυβέρνηση και το ελληνικό έθνος θα πρέπει να δώσει αξία στα δικαιώματα και το δίκαιο των πολιτών της. Θα πρέπει να θεωρήσουν το δίκαιο και τα δικαιώματα των πολιτών τους τόσο σημαντικά όσο και τα δικά τους. Θα πρέπει οπωσδήποτε να διαμορφώσουν ένα πνεύμα διοίκησης που θα εποπτεύει την εφαρμογή του δικαίου αυτού, καθώς η Ελλάδα αποτελεί μέλος της ΕΕ, αποτελεί μία χώρα που προβάλλει εαυτήν ως «πολιτισμένο και ως λίκνο της δημοκρατίας. Αυτό περιμένουμε από την ελληνική κυβέρνηση».

Αποκάλυψη: Κήρυγμα μίσους στη σύναξη των ακραίων

Ο Μουεζίνογλου στη σύναξη τωμ ακραίων εθνικιστών επεσήμανε ακόμη ότι ο αγώνας της Τουρκίας για τη λύση των προβλημάτων στη Δυτική Θράκη θα συνεχισθεί με ένταση και πρόσθεσε: «Βρίσκομαι εδώ μαζί σας ως υπουργός Υγείας της Τουρκικής Δημοκρατίας. Αν είχα μείνει εκεί, θα ήμουν ένας πολίτης της Δυτικής Θράκης. Ο,τι λοιπόν θα περίμενα από τη Μητέρα-πατρίδα, θα προσπαθήσω να το κάνω ως υπουργός για τη Δυτική Θράκη και τους ομογενείς μου στα Βαλκάνια». Ο Μουεζίνογλου τόνισε ακόμη την ευαισθησία με την οποία αντιμετωπίζουν τα προβλήματα στη Δυτική Θράκη και στα Βαλκάνια ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και ο υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου. Στο πλευρό του είχε τον πρόεδρο του «Συλλόγου Αλληλεγγύης» Μπουρχανετίν Χακγιουτέρ και τον Χαλίτ Ερέλ διευθυντή του IRCICA, του ιδρύματος ισλαμικού πολιτισμού και ιστορίας που υπάγεται στον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης, ο οποίος έχει γεννηθεί στην Κομοτηνή και έχει πλέον αναλάβει ειδικό ρολό στη χρηματοδότηση και καθοδήγηση οργανώσεων και συλλόγων που προωθούν την τουρκική πολιτική στη Θράκη.
ethnos.gr