Δεν συμμερίζεται τις αισιόδοξες διαπιστώσεις που θέλουν την Ελλάδα να έχει αφήσει πίσω της τα χειρότερα, το αυστριακό οικονομικό Ινστιτούτο WiFo.Σε έκθεση του ινστιτούτου για τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας διαπιστώνεται ότι δεν πρόκειται να υπάρξει «καμία αλλαγή στην Ελλάδα χωρίς μεταβολή της στρατηγικής και χωρίς βοήθεια από τους ευρωπαίους εταίρους».
Με λίγα λόγια, χωρίς αλλαγή της πολιτικής δημοσιονομικής εξυγίανσης και ισχυρή επενδυτική βοήθεια από τους ευρωπαίους εταίρους δεν μπορεί να θεμελιωθεί η άποψη ότι τα χειρότερα για την Αθήνα έχουν περάσει, διευκρινίζει ο αυστριακός οικονομολόγος.
Όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, η έκθεση αναφέρεται στη σημασία που έχουν οι πόροι από τα διαρθρωτικά ταμεία για τη μείωση των εισοδηματικών διαφορών μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.
«Για την Ελλάδα είναι σημαντικό να αξιοποιηθούν οι αδιάθετοι πόροι ή οι πόροι που δεν έχουν ακόμη απορροφηθεί, προκειμένου να υπάρξει το 2013 η απαραίτητη συνιστώσα ανάπτυξης», επισημαίνεται στην σχετική ανακοίνωση.
«Είναι άσκοπο να παρέχεται οικονομική στήριξη μέσω δανείων και εγγυήσεων και ταυτόχρονα να παρεμποδίζεται ο απαραίτητος ενεργός παράγων των μεταρρυθμίσεων εξαιτίας της μη απορρόφησης πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία ή της χρονοβόρας διαδικασίας παροχής δανείων για τη Νότια Ευρώπη από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων», υπογραμμίζεται στο προοίμιο.
«Το 2013 υπολογίζεται ότι το ελληνικό ΑΕΠ θα είναι κατά 23% χαμηλότερο από το 2008 –όταν είχε φτάσει στην υψηλότερη τιμή του. Επομένως όχι μόνο έχει επέλθει στασιμότητα στη διαδικασία σύγκλισης της Ελλάδας, αλλά η ίδια η σύγκλιση έχει αναστραφεί», αναφέρεται στην ανακοίνωση του WiFo.
Η έκθεση συμπεραίνει ότι «το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα ήταν το 2012 κατά 28% χαμηλότερο από τον μέσο όρο στην Ε.Ε. των 15, δηλαδή το χάσμα ήταν μικρότερο σε σχέση με το 1960 (60% του μέσου όρου της Ε.Ε. των 15, το 2008: 84%), ωστόσο η εισοδηματική υστέρηση της Ελλάδας έναντι των άλλων χωρών έχει εμφανώς αυξηθεί», διαπιστώνεται.
Όσον αφορά το εργασιακό κόστος, το διάστημα 2000-2008 αυτό «ήταν κατά 7% υψηλότερο από τον μέσο όρο της Ε.Ε. των 15, όχι επειδή ήταν μεγαλύτερες οι αυξήσεις στους μισθούς, αλλά επειδή σημειώθηκε στασιμότητα στην παραγωγικότητα».
Σημαντικός παράγοντας σε αυτή την εξέλιξη ήταν και η μείωση των άμεσων επενδύσεων. Ωστόσο, διευκρινίζεται στην ανακοίνωση, «από το 2008 το εργασιακό κόστος έχει μειωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε το 2012 ήταν κατά 4% χαμηλότερο από τα επίπεδα του 2000».
Το ποσοστό της βιομηχανίας ως προς το ΑΕΠ μειώθηκε στο 9% το 2008 έναντι 16% τη δεκαετία του ’70, υπενθυμίζεται στην έκθεση.
Τα στοιχεία αυτά καταδεικνύουν σύμφωνα με τους συντελεστές της έρευνας ότι «στον πυρήνα μιας αναπτυξιακής στρατηγικής πρέπει να τεθεί η ίδρυση νέων επιχειρήσεων, η προσέλκυση άμεσων επενδύσεων (για παράδειγμα με τη δημιουργία βιομηχανικών ζωνών πλησίον των λιμένων), η δημιουργία βιομηχανικών περιοχών (π.χ. στον τομέα της φαρμακοβιομηχανίας) ή η κατά προτεραιότητα αξιοποίηση της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας».
Η μελέτη επικαλείται έρευνα του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, στην οποία επισημαίνεται ότι «το 2013 δεν αξιοποιήθηκαν 13 δισ. ευρώ (3% του ελληνικού ΑΕΠ) που ήταν διαθέσιμα για την Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων. Το ίδιο συνέβη και με τους πόρους που αποφάσισε στα μέσα του 2012 να διαθέσει στην Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων».
Οι συντελεστές της μελέτης καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση «στην ενίσχυση των ανταγωνιστικών τομέων της βιομηχανίας και της παροχής υπηρεσιών, να επεκτείνει την τουριστική σεζόν και να συνδέσουν το τουριστικό προϊόν με υπηρεσίες υγείας».
Προτείνονται αλλαγές στις δομές της δημόσιας διοίκησης, αναμόρφωση του συστήματος είσπραξης φόρων. «Οι νέοι και οι γυναίκες πρέπει να αναλάβουν ισχυρότερο ρόλο στη διοίκηση, την πολιτική, την οικονομία και κυρίως τη μεταρρυθμιστική διαδικασία.
Η Ε.Ε. πρέπει να επιταχύνει τη διάθεση των πόρων και στο νέο προϋπολογισμό της θα πρέπει να επικεντρώσει τους πόρους περισσότερο σε περιοχές της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ενώ θα πρέπει να περιοριστεί η εξαγωγή κεφαλαίων στο εξωτερικό προς αποφυγή της φορολόγησης. Από αυτό το φαινόμενο, καθώς και από τα χαμηλά επιτόκια των ομολόγων, έχουν επωφεληθεί ιδιαίτερα οι χώρες που παρουσιάζουν πλεονάσματα» επισημαίνεται μεταξύ άλλων στην μελέτη.
newsbeast.gr