=ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ….
….αόριστος φόβος …κακή ενέργεια …. αποθάρρυνση και ανία….θάνατος.-
-Οι άνθρωποι έπλεκαν(έπλεαν) ακυβέρνητοι μέσα στην αποθάρρυνση, την ανία και το φόβο.
Μέσα τους είχαν κάτι τι ανήσυχο, επίβουλο, κάτι επεριπετούσεν ολόγυρά τους, ο εφιάλτης του θανάτου αδάμαστος εκαθόταν στην ψυχή και την ανάγκαζε να ποθεί αόριστα και ασυμβίβαστα με τη ζωή και την αποστολή της.
Πουλιού ευτυχισμένου κελάδημα δεν αντιλαλούσε πουθενά, μόνον κάποτε ολότρεμος ίσκιος ιχνογραφούσε ψηλά το εχθρικό πέταγμα του όρνιου και πάλιν έφευγε μακράν, σαν να ετρόμαζε την κακή ενέργεια τέτοιας ατμοσφαίρας και κάτω από μακρινόν ξέρακα έβγαινε θανατική κραυγή, άγρια και ξαφνική.
Και οι άνθρωποι, όλοι με χαύνα πρόσωπα, έδειχναν πως είχαν αποκάμει και σιχαθεί πλέον την εντολή και τη μοίρα τους κι επάσχιζαν να διώξουν την ασφυξία που θανατική τους ετριγύριζε.
[Ανδρέας Καρκαβίτσας.]
Γ.Δ.