Γράφει ο Vachus
Η σχέση του Ελληνισμού με την Oρθοδοξία κορυφώθηκε επί βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Η βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν μια Ελληνική αυτοκρατορία. Δυο απλά γεγονότα, άσχετα με την ιστορία, που το αποδεικνύουν είναι τα εξής: 1ον στην επίσκεψη του στην Αθήνα ο προηγούμενος πάπας ζήτησε συγνώμη από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο (δηλαδή τους Έλληνες) για την άλωση του 1204 από τους Λατίνους και 2ον ότι σε αθλητικές συναντήσεις Ελληνικών και τουρκικών ομάδων έχουμε δει 1-2 φορές ένα πάνω που έχουν αναρτήσει οι Τούρκοι και που αναφέρεται στην Άλωση της Πόλης το 1453. Τουλάχιστον οι Τούρκοι αναγνωρίζουν την Ελληνικότητα της Πόλης και αυτοκρατορίας που αλώσανε και αυτό θα έπρεπε να λέει πολλά σε αυτούς τους Έλληνες που την αμφισβητούν.
Βεβαίως η λέξη Έλληνας απέκτησε μια αρνητική έννοια κατά τα βυζαντινά χρόνια λόγω της σύνδεσης της με την ειδωλολατρία. Πολλοί το εκμεταλλεύονται αυτό για να υποστηρίξουν ότι Βυζάντιο και κατά επέκταση η Χριστιανική πίστη, ήταν εχθρικά προς τον Ελληνισμό. Αυτό είναι μια επιδερμική και συνήθως σκόπιμη παρερμηνεία.
Γιατί η γλώσσα της αυτοκρατορίας ήταν η Ελληνική, η παιδεία επίσης.
”Έλληνες γάρ το γένος εσμέν ως η ημετέρα γλώσσα και παιδεία μαρτυρεί” (Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων 15ος αιώνας) . Η Άννα Κομνηνή χρησιμοποιεί το όνομα “Έλληνες” για τον λαό της Αυτοκρατορίας από τον 11ο αιώνα.
Αν ήταν πράγματι εχθρικό το Βυζάντιο προς τον Ελληνισμό, πως θα είχαμε σήμερα πρόσβαση στην αρχαιοελληνική γραμματεία που με μεγάλο κόπο αρχειοθετήθηκε και αντιγράφτηκε και εν τέλει σώθηκε από τους κόπους και το μεράκι βυζαντινών μοναχών και λογίων?
Μετά την άλωση, η κεφαλή του Ελληνισμού έγινε το Πατριαρχείο. Αυτό κράτησε σε συνοχή το έθνος με την διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας και την διατήρηση της πίστης στους πληθυσμούς υπό την αιγίδα του. Η δε γλώσσα και θρησκεία ήταν αυτά που κράτησαν τους Ελληνικούς πληθυσμούς από τις επιμειξίες με Τούρκους και έτσι διατηρήθηκε η φυλετική και πνευματική ομοιογένεια του έθνους.
Χωρίς αυτά δεν θα έβρισκε έδαφος η Επανάσταση. Αυτά τα δυο ήταν η μαγιά του ξεσηκωμού. Όποιος δεν το καταλαβαίνει δικαιούται να πιστεύει ακόμα και σε «συνωστισμούς».
Ο ρόλος της εκκλησιάς και στην επανάσταση ήταν αδιαμφισβήτητος, με κληρικούς να θυσιάζονται υπέρ του αγώνος. Παραθέτω μετρικούς μονό μεγάλους Έλληνες που το επιβεβαιώνουν(ευχαριστώ τον cacofonix-cacofonix.blogspot.com):
«…καὶ βρίζουν, οἱ πουλημένοι εἰς τοὺς ξένους, καὶ τοὺς παπάδες μας, ὁποῦ τοὺς ζυγίζουν ἄναντρους καὶ ἀπόλεμους. ᾽Εμεῖς τοὺς παπάδες τοὺς εἴχαμε μαζὶ εἰς κάθε μετερίζι, εἰς κάθε πόνον καὶ δυστυχίαν. Ὄχι μόνον διὰ νὰ βλογᾶνε τὰ ὅπλα τὰ ἱερά, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ μὲ ντουφέκι καὶ γιαταγάνι, πολεμώντας ὡσὰν λεοντάρια. Ντροπὴ ῞Ελληνες».
Μακρυγιάννης
«Σὰν μία βροχὴ ἦρθε σὲ ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας καὶ ὅλοι, καὶ οἱ κληρικοὶ καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ οἱ γραμματισμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, ὅλοι συμφωνήσαμε στὸν ἴδιο σκοπὸ καὶ κάναμε τὴν ἐπανάσταση… Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμίαν ἀπὸ ὅσας γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεών τους εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος· ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτο πλέον δίκαιος, Ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλον ἔθνος».
Θ. Κολοκοτρώνης
«Ἡ ἡμέρα (τῆς ᾽Επανάστασης), τὴν ὁποίαν ἐπιθυμοῦσοιν οἱ πατέρες μας νὰ τὴν ἰδοῦν, ἔφθασε… διὰ νὰ λάμψη πάλιν ὁ Σταυρὸς καὶ νὰ λάβη πάλιν ἡ Ἑλλάς… τὴν ἐλευθερίαν της… Ὅ,τι καὶ ἂν ἐκάμαμεν ἦτο ἔμπνευσις καὶ ἔργον τῆς Θείας προνοίας».
Ἄνθιμος Γαζῆς
«Τὴν ἐπανάστασιν ἐκίνησαν καὶ ἐνεψύχωσαν οἱ κληριχοί… ἄνευ τῶν ὁποίων ὁ λαὸς δὲν ἤθελε κινηθῆ…».
Ἐμμανουὴλ Ξάνθος
«Εἶναι καιρὸς… νὰ κρημνίσωμεν ἀπὸ τὰ νέφη τὴν ἡμισέληνον καὶ νὰ ὑψώσωμεν τὸ σημεῖον, δι᾿ οὗ πάντοτε νικῶμεν, λέγω τὸν Σταυρόν, καὶ οὕτω νὰ ἐκδικήσωμεν τὴν πατρίδα καὶ τὴν ὀρθόδοξον ἡμῶν πίστιν ἀπὸ τὴν ἀσεβῆ τῶν ἀσεβῶν καταφρόνησιν».
Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης
Οι δυο τελευταίοι δίνουν μια πολύ καλή απάντηση σε όσους σπεύδουν να καταδικάσουν την Εκκλησία μας για δήθεν υπονομευτικό προς την Επανάσταση ρόλο.
Η κίνηση του αφορισμού από τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄ ήταν καθαρά εθνικής σκοπιμότητας, για να κερδηθεί χρόνος και να μην κινδυνέψει το όλο εγχείρημα, γιατί λόγω του αφορισμού εφησυχάστηκε ο Σουλτάνος και δεν αντέδρασε ακαριαία προς κατάπνιξη της Επανάστασης.
Η πραγματικότητα φαίνεται επίσης από το τίμημα που πλήρωσε ο Πατριάρχης μόλις ξέσπασε η Επανάσταση. O Πατριάρχης απαγχονίστηκε αμέσως και στο σώμα του κρεμάστηκε έγγραφο που ανέφερε ότι κορόιδεψε τον Σουλτάνο ότι δήθεν εναντιωνόταν στην επανάσταση, ενώ ήταν βασικός συντελεστής σε αυτήν. Παρατίθενται αποσπάσματα αυτού του εγγράφου(ολόκληρο στο (http://www.egolpio.com/HISTORY/patriarxis_gr_e.htm):
“Εν τούτοις ένεκα της διαφθοράς της καρδίας αυτού ου μόνον δεν εγνωστοποίησεν, ουδ’ ετιμώρησε τους απλούς ανθρώπους, οίτινες επλανήθησαν, αλλά, κατά πάσαν πιθανότητα, αυτός ο ίδιος μετέσχε κρυφίως ως αρχηγός της επαναστάσεως, ……
και:
Άλλ’ αντί να δαμάση αυτούς, και πρώτος αυτός να επανέλθη εις το χρέος αυτού, αυτός ο άπιστος υπήρξεν υπέρ πάντα άλλον ο άξων πασών των αταξιών, των μέχρι του δεδιαταραξασών την κοινήν ησυχίαν, επείσθημεν, ότι και αυτός εγεννήθη εις Πελοπόννησον, και ότι συμμετέσχε πασών των βιαίων πράξεων, ας τινές υπήκοοι επλανημένοι έπραξαν εκεί και εις την επαρχίαν των Καλαβρύτων.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρος ο πραγματικός ρόλος και συμβολή του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄στην Επανάσταση του 1821, που δυστυχώς, ο ρόλος του αυτός συχνά, σκοπίμως παρερμηνεύεται.
Αυτή η παρερμηνεία δυστυχώς γίνεται πολύ εντονότερη στις μέρες μας από πολλούς.. Από τους εθνομηδενιστές που ερμηνεύουν κατά το δοκούν αναμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα όπως τα περί κρυφού σχολειού, λαβάρου της Αγίας Λαύρας και ακριβούς ημερομηνίας της έναρξης της Επανάστασης , αλλά και από κάποιους πατριώτες αρχαιόπληκτους, οι οποίοι επικαλούνται την ιουδαϊκή καταγωγή του Χριστού προβαίνοντας σε μια ατυχή σύγκριση της ανωτερότητας του αρχαίου ελληνικού πνεύματος με την διδασκαλία του Θεανθρώπου Σωτήρος.
Η κυριότερη προσφορά του αρχαίου ελληνικού πνεύματος ήταν η χρήση του ως βάση του Χριστιανικού μυστικισμού και θεολογίας. Η γλώσσα και φιλοσοφία (φιλοσοφικές έννοιες)της αρχαίας Ελλάδος αποτέλεσαν το όχημα της διατύπωσης της Θεόπνευστης θεολογίας των Πατέρων της Εκκλησίας. Αυτή ήταν και η μεγάλη προσφορά της αρχαίας Ελλάδος στην ανθρωπότητα. Δηλαδή δεν τίθεται θέμα σύγκρισης δυο φιλοσοφιών αλλά χρήσης ενός τέλειου οχήματος έκφρασης της αποκεκαλυμμένης Αλήθειας.
Το οικουμενικό πνεύμα της Χριστιανικής διδασκαλίας ουδόλως έχει να κάνει με τις υλιστικές και μηδενιστικές έννοιες του διεθνισμού και της παγκοσμιοποίησης. Σε όλα αυτά, η Εκκλησία στέκεται απέναντι σθεναρά, όπως σθεναρά πρωτοστάτησε σε όλους τους αγώνες του έθνους. Υπάρχουν και πρόσφατα παραδείγματα αντίστασης όπως του Μακαριστού Χριστοδούλου που στάθηκε απέναντι από τους Νεοταξίτες εκσυγχρονιστές για τα εθνικά και άλλα θέματα και ήταν ο μόνος που μίλησε. Που ήταν όλοι οι κοπτώμενοι για την ανυπαρξία της Εκκλησίας μας τότε? Ποιοι άλλοι μίλησαν και αντιστάθηκαν? Κανείς…
Υπάρχουν οι ανώνυμοι κληρικοί, κάποιοι εξ αυτών πραγματικοί άγιοι, που άοκνα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ορφανά, χήρες και καταπονημένους ψυχικά συμπολίτες μας, αλλά κανείς δεν καταπιάνεται με το έργο αυτό της Εκκλησίας.
Ξέρουμε μόνο να κρίνουμε τα πάθη των άλλων και να βρίσκουμε άλλοθι σε αυτά για την δική μας οκνηρία.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας σε εγκύκλιο επιστολή του προς τους Έλληνες την 18 Απριλίου 1819, λέει ότι αν οι Έλληνες δεν ακολουθήσουν τη γραμμή της αφοσίωσης στην Εκκλησία και της επίδοσης στην εκπαίδευση, στις επιστήμες, τις τέχνες και το εμπόριο, τότε οι θυσίες τους θα πάνε χαμένες και δυστυχία θα προστεθεί στην Ελλάδα. Γιατί η ανάπτυξη και η ευημερία, κατά τη γνώμη του, έρχεται με το να απαλλαγεί ο Έλληνας από μάταιες φιλοδοξίες και από ιδιοτελή συμφέροντα και να αφιερωθεί στα συμφέροντα μόνο της γενέθλιας γης του.
Κατά τον ιστορικό Π. Μαυραειδή, την συμβολή της Εκκλησίας στην ανάπτυξη και ευημερία της Ελλάδος, ,την οποία αρνούνται οι δικοί μας «διανοούμενοι», παραδέχονται Τούρκοι ειδικοί επιστήμονες. Αναφέρει ο καθηγητής Αντνάν Εκσιγκίλ ότι σε αντίθεση με το Ισλάμ, του οποίου ο ρόλος ήταν αρνητικός στην ανάπτυξη του τουρκικού έθνους-κράτους, στην Ελλάδα «η θρησκεία έπαιξε ένα ρόλο μάλλον θετικό και καθοριστικό στην ανάπτυξή της». Και συμπληρώνει : «Αναλογισθείτε τους πολυάριθμους Έλληνες ήρωες που ήταν ιερείς και άνθρωποι της θρησκείας. Οι Τούρκοι δεν έχουν καμία ανάλογη θρησκευτική μορφή στην ιστορία τους.» (http://www.egolpio.com/HISTORY/KAPODISTRIAS_EKKLHSIA.htm)