Η κάθοδος της Υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κας Βικτώριας Νούλαντ θυμίζει την επίσκεψη πριν 37 χρόνια, κάποιου άλλου Αμερικανού απεσταλμένου για το Κυπριακό, του μακαριστού (10 Οκτωβρίου 1998) Κλάρκ Κλίφφορτ. Με τη διαφορά ότι η κάθοδος του Κλάρκ Κλίφφορτ έγινε στις 23 Φεβρουαρίου 1977, 11 μέρες μετά τις ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ μεταξύ Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και Τ/κ ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς στις 12 Φεβρουαρίου 1977. Ενώ σήμερα η κα Βικτώρια Νούλαντ έφθασε στην Κύπρο πριν την οποιαδήποτε «συμφωνία», στην περίπτωση του
αναμενόμενου και περιβόητου «κοινού ανακοινωθέντος».
Τότε το αμερικανικό ενδιαφέρον εστιαζόταν στο να γίνει κάτι με το Κυπριακό μόνο και μόνο για να άρουν το εμπάργκο όπλων που είχαν επιβάλει στην Τουρκία με τις καταγγελίες Χόλμπρουκ (ότι δηλαδή χρησιμοποιήθηκαν αμερικανικά όπλα κατά την τουρκική εισβολή) και σε δεύτερη μοίρα να ανταποδώσει κάπως η κυβέρνηση Τζίμμυ Κάρτερ την υποστήριξη που πήρε στις εκλογές από την ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ. Η κάθοδος Κλίφφορτ δεν κατόρθωσε τίποτα, όλα τα είχαν ετοιμάσει οι κηδεμόνες Άγγλοι με τους δικούς μας περιλαμβανομένου και του διζωνικού χάρτη που έδωσε ο μ. Τ. Παπαδόπουλος. Ο χάρτης ήταν έτοιμος ΠΡΙΝ φθάσει ο Κλίφφορτ στην Κύπρο και ο Μακάριος τον έβγαλε από το συρτάρι του γραφείου του και του τον έδειξε ζητώντας του να μην πει τίποτα περι αυτού! (Ενημέρωση προς Βρετανούς από τον επίσης μακαριστό και αείμνηστο Αμερικανό αξιωματούχο Νέλσον Λέτσκι). Τον είχε σχεδιάσει ο Τάσσος Παπαδόπουλος σε συνεργασία με τους Γλ. Κληρίδη, Μιχαλάκη Τριανταφυλλίδη και Στέλλα Σουλιώτη που βρισκόντουσαν σε συνεχή επαφή με τους Βρετανούς.
Είχαν προλάβει οι τελευταίοι και εξαποστείλει τον Κ. Βάλτχαιμ πολύ πιο μπροστά από τον Κλίφφορτ…
Σήμερα η κα Νούλαντ ήλθε αντίστροφα. Δεν ξέρουμε τι μιλήθηκε περί Κυπριακού στην πρόσφατη, πολυσυζητημένη και διοργανωθείσα σε πολύ υψηλούς και επίσημους τόνους επίσκεψη του νυν Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη στο Λονδίνο. Είχε προηγηθεί και η επίσκεψη Αναστασιάδη στις ΗΠΑ. Τώρα η Κύπρος αντίθετα με το 1977 έχει και θαλάσσιο πλούτο που παίζει μεγάλο ρόλο στις νέες γεωπολιτικές αλλαγές στη περιοχή κυρίως με τα προβλήματα στην κατοχική Τουρκία και τις «συμμαχίες» της με Βρετανία, ΗΠΑ και Ισραήλ… Με τις εταιρείες τους να αναμένουν συμβόλαια (κάποια ήδη δόθηκαν) για τους υδρογονάνθρακες της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι μόνο…
Γι΄αυτό είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα τώρα που οι Αμερικανοί ήλθαν πριν το τετελεσμένο (αντίθετα με το 1977). Ας ελπίζουμε η κυπριακή κυβέρνηση θα μπορέσει να θέσει ως πρώτο θέμα την αποχώρηση των κατακτητών Τούρκων και των κουβαλητών τους από τα κατεχόμενα προτού διαπραγματευτεί τον διαμοιρασμό των συμβολαίων σε ξένες εταιρείες. Που είναι ευπρόσδεκτες μεν αλλά όχι δίχως το απαιτούμενο αντάλλαγμα. Που δεν είναι βέβαια ο …αγωγός μέσω Τουρκίας όπως απαιτεί ο κάθε Αμερικανός πρώην διπλωμάτης και σήμερα στην υπηρεσία τουρκικών εταιρειών στην Κωνσταντινούπολη Μάθιου Μπράιζα, με κάποια μαθητευόμενα δικά μας παπαγαλάκια να βοηθούν με ξενο – χρηματοδοτούμενα φιλμάκια του ΚΕΒΕ…
Καλημέρα σας κα Νούλαντ και κυπριακή ηγεσία κυβέρνησης και όλων των κομμάτων,
όταν αποφασίσετε να λάβετε υπόψη τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες περι των κλεμμένων περιουσιών των οποίων συνοψίζεται η ουσία του Κυπριακού προβλήματος, και ότι το 76% απέρριψε την ΔΔΟ, τότε ίσως μπορέσετε να ανταποκριθείτε σωστά στις προσπάθειές σας για «λύση». Γιατί δεν αναμένεται καμία πρόοδος στις νέες συνομιλίες, με κοινό ή δίχως κοινό ανακοινωθέν με σωστό περιεχόμενο ή μη, εφόσον η ραχοκοκαλιά της όποιας λύσης σας παραμένει η αποτυχημένη και εξευτελισμένη για 40 χρόνια τουρκο-βρετανική ρατσιστική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία…
Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/συγγραφέας
Λονδίνο