Κυπριακό Τουρκία Ισραήλ Σαρία Δύση μετά 20 – 40 χρόνια.

Όσο παράξενο και αν ακουστεί η λύση του Κυπριακού έχει σχέση ακόμη και με την κατεύθυνση που θα έχει ο παγκόσμιος πολιτισμός μετά 20-40 χρόνια.
Κύπρος + Ισραήλ =8 εκατομμύρια.
Τουρκία + Αίγυπτος ( που αντιστέκεται στον ισλαμοφασισμο) + Παλαιστίνη= 200 + εκατομμύρια.
Βλέποντας την θρησκευτική πολιτισμική σύνθεση και εξέλιξη στην ανατολική μεσόγειο των τελευταίων 50 – 100 χρόνων προκύπτει ξεκάθαρα
ότι ο μουσουλμανο-ισλαμικος κόσμος είναι σαν έναν οδοστρωτήρα ο οποίος εξαφανίζει – εκτοπίζει οτιδήποτε μη μουσουλμανο-ισλαμικο από την περιοχή.
Η ανατολική μεσόγειος από τόπο που κατά το παρελθόν παρήγαγε πολιτισμούς και θρησκείες παγκόσμιας εμβέλειας, σήμερα μετατρέπεται και ξεπέφτει ως η μόνη πηγή πραγματικής απειλής και οπισθοδρόμησης του παγκόσμιου πολισμού.
Αν η Κύπρος είχε γίνει τουρκική το 1974, σήμερα δεν θα υπήρχαν στην ανατολική μεσόγειο ούτε το Ισραήλ ούτε ίχνος δυτικού πολιτισμού.
Το κυπριακό δεν είναι διμερές θέμα μεταξύ Τούρκων Ελλήνων, είναι στην πραγματικότητα η προτελευταία άγκυρα του δυτικού πολιτισμένου κόσμου στο εσωτερικό της Σαρίας, το Ισραήλ είναι η τελευταία.
Αν δεν αναστραφεί η πορεία εξάπλωσης των πολιτισμών και των θρησκειών προς την ανατολή από την Ευρώπη και όχι αντίθετα όπως τώρα, σε 50 χρόνια από σήμερα θα έχουν φορέσει μπούρκα και τα αγάλματα στο μουσείο του Λούβρου.
Για να κατανοήσουμε αν είναι ή δεν είναι προς το συμφέρον του πολιτισμένου κόσμου η σημερινή πρόταση επίλυσης του κυπριακού, πρέπει αναγκαστικά να φανταστούμε ποιές θα είναι οι επιπτώσεις της στην ανθρωπογεωγραφία της ανατολικής μεσογείου μετά από 20-40+ χρόνια.
Στο Κυπριακό δεν υπήρξε ποτέ σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, απλά η Κύπρος ήταν άλλη μια χαμένη μάχη του δυτικού πολιτισμού, ο οποίος μετρά ασταμάτητα ήττες από την Σαρία τα τελευταία 150 χρόνια.
Η τελική μάχη των δύων πολιτισμών θα δοθεί από την επόμενη γενιά των ευρωπαίων, όχι όμως στον Μαραθώνα, αλλά στο Παρίσι στο Λονδίνο στο Βερολίνο.
Θα είναι προς το συμφέρον και των μικρών παιδιών του Αφγανιστάν και του Πακιστάν να ζήσουν τον Δυτικό πολιτισμό στον τόπο τους.
Το Πακιστάν είναι η μόνη μουσουλμανική χώρα που έχει αναγνωρίσει την μουσουλμανο-ισλαμική κατοχή στην Κύπρο, ας ελπίσουμε να αξιωθεί η Κύπρος μετά από 40 χρόνια να αναγνωρίσει στο Πακιστάν την πλήρη εξαφάνιση του Ισλαμοφασισμού.
Σαρία ή Δημοκρατία στην ανατολική μεσόγειο μετά από 40 χρόνια;
Αυτά κρίνονται στην Κύπρο και όχι αν θα παραχωρεί η Αμμόχωστος στους Ελληνοκυπρίους.
Γνωρίζετε εσείς έστω μια θρησκεία, έναν πολιτισμό μια ιδεολογία που να μην εξαφανίστηκε ερχόμενη σε επαφή με το μουσουλμανο-ισλαμισμό;
Γνωρίζετε εσείς έστω και ένα από τα 57 μουσουλμανικά κράτη, με πραγματική δημοκρατία;
Ας ελπίσουμε να είναι μόνο ο Ερντογάν και η ελληνική χαζοαριστερά που μπερδεύουν ακόμη την πλειοψηφία της κάλπης των αδερφών μουσουλμάνων, με την πραγματική δημοκρατία.
Η Ευρώπη, καθοδηγούμενη από νεκρούς ιδεολογικά πολιτικούς διολισθαίνει σε έναν νέο μεσαίωνα μουσουλμανο- ισλαμικό αυτήν την φορά, βαφτίζοντας την δειλία της ως ανοχή στην διαφορετικότητα της έξυπνα κρυμμένης Σαρίας κάτω από την δημοκρατία της πλειοψηφίας της κάλπης.
Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν αυτιά να θέλουν να ακούσουν για τις αξίες του δυτικού πολιτισμού, όχι μόνο στην Κύπρο και Ισραήλ, αλλά ούτε στο Λονδίνο ούτε στο Παρίσι ούτε στο Βερολίνο.
Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη.