Τα απαγορευμένα ρεπορτάζ της Βασιλικής Σιούτη για το φαγοπότι με τις ΜΚΟ

Ένα (πολύ) παλιό ρεπορτάζ

της Βασιλικής Σιούτη

Μια φορά κι έναν καιρό,-κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’90-, εμφανίστηκαν στην Ελλάδα οι πρώτες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις σαν κι αυτές που είχαν ήδη προηγηθεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ με σκοπό την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Το 1991 υπήρχαν περίπου δέκα τέτοιες οργανώσεις οι οποίες αναζητούσαν χρήματα, κυρίως από την Ε.Ε και από δωρητές.
Το 2000 με απόφαση της Ε.Ε όλα τα κράτη-μέλη, και η Ελλάδα φυσικά, θα έπρεπε στο εξής να διαθέτουν το 0,21 του ΑΕΕ σε ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια. Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών θα διέθετε μερικά δισεκατομμύρια δραχμές κάθε χρόνο σε ΜΚΟ με σκοπό να προσφέρουν ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια σε τρίτες χώρες που είχαν ανάγκη. Μέσα στο πρώτο εξάμηνο από 10 ΜΚΟ που υπήρχαν μέχρι τότε, δημιουργήθηκαν άλλες 300. Σήμερα είναι 370 (μόνο oι εγκεκριμένες από το ΥΠΕΞ).

Την εποχή εκείνη που το ελληνικό «φιλότιμο» δημιουργούσε τη μία ΜΚΟ μετά την άλλη, για αρκετούς –μετά τα ΚΕΚ και το χρηματιστήριο – ήταν η επόμενη καλή «ευκαιρία». Φυσικά ανάμεσα στις ΜΚΟ που χρηματοδότησε το ΥΠΕΞ υπάρχουν και σοβαρές οργανώσεις που προσφέρουν σπουδαίο έργο, εθελοντικά και χωρίς κανένα ιδιωτικό όφελος. Με τη διαφορά ότι αυτές θα έπρεπε να αποτελούν τον κανόνα και όχι τις εξαιρέσεις.

Την περίοδο της άνθισης των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων ακούστηκε μία μόνο ηχηρή διαφωνία και πολλές φήμες. Η διαφωνία ήταν του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και αρμόδιου υφυπουργού για την οικονομική διπλωματία, Γ. Ζαφειρόπουλου. Παρότι τυπικά η διαχείριση των πόρων για τις ΜΚΟ συμπεριλαμβάνονταν στις αρμοδιότητές του, στην πράξη τις αποφάσεις τις έπαιρνε ο συνεργάτης του υπουργού Άλεξ Ρόντος. Ο κ.Ζαφειρόπουλος είχε πολλές ενστάσεις και για το που δίνονται τα χρήματα και για το «γιατί» δίνονται τα χρήματα. Ο Άλεξ Ρόντος φρόντισε να χρηματοδοτήσει από τα κονδύλια του ελληνικού ΥΠΕΞ –όπως φαίνεται και στην επίσημη λίστα- και τη δική του ΜΚΟ στην οποία δραστηριοποιούνταν εδώ και πολλά χρόνια: την ΙΟCC. Η συγκεκριμένη οργάνωση μάλιστα έγινε και το όχημα για να βρεθεί μετά το βομβαρδισμό της Σερβίας δίπλα στον πατριάρχης Παύλο. Στη λίστα χρηματοδότησης βρίσκεται με το όνομα «Διεθνής ανθρωπιστικός οργανισμός ορθοδόξων».

Οι ΜΚΟ και η διαφωνία του με τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου ήταν η αιτία για να πει στο τέλος του 2001 ο Γ. Ζαφειρόπουλος «ή ταν ή επί τας». Ο τότε πρωθυπουργός επέλεξε «επί τας» και έτσι ο φανατικότερος Σημιτικός της κυβέρνησης βρέθηκε εκτός νυμφώνα. Το θέμα είχε θορυβήσει τότε το ελληνικό κοινοβούλιο και κάποιοι ζήτησαν εξηγήσεις, κυρίως από το κόμμα του Συνασπισμού. Όταν ζήτησαν και έλαβαν μία πρόχειρη λίστα με κάποιες χρηματοδοτήσεις μερικοί αναρωτήθηκαν φωναχτά: «Τι είναι όλα αυτά τα εκατομμύρια για «εκπαιδευτική δράση σε θέματα εκδημοκρατισμού στα Βαλκάνια;»
« Και τι είδους εκπαιδευτική δράση, ποιας κατεύθυνσης;» προκάλεσαν αρκετοί το Άλεξ Ρόντο να μιλήσει, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Η δημιουργία ορισμένων χειραγωγούμενων ΜΚΟ- ανάμεσα στις άλλες- προκειμένου να κάνουν πολιτικό παιχνίδι οι ηγεσίες είναι σύνηθες .

Η συνέχεια εδώ: http://vassilikisiouti.wordpress.com/2014/02/17/%CF%80%CF%89%CF%82-%CF%86%CF%8D%CF%84%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BE%CE%B1%CF%86%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%BF-2001-%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%BA%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CF%80%CE%B1/