ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 21.

Τοῦ Γιώργου Νικολακάκου

Τήν Τρίτη 29 Μαϊου, 1453, τήν ἀποφράδα ἐκείνη ἡμέρα γιά τόν Ἑλληνισμό ἡ Ἑλλάδα σάν κράτος ἔπαψε νά ὑπάρχη. Σάν Ἰδέα ὄχι! Οἰ ἰδέες στέκονται ψηλά, τόσο ψηλά ποῦ δέν τίς φθάνουν καί δέν τίς γκρεμίζουν οἰ ἐπιθέσεις καί τά κτυπήματα τῆς βίας.

Πολλοί ὕμνησαν τήν Ἑλλάδα. Εἶναι πολλοί οἱ ἐξἐχοντες καί οἱ διάσημοι ἄνδρες πού ἐθαύμασαν τήν Ἑλλάδα καί ἐνεπνεύστηκαν ἀπό τό πνευματικό καί τό ἠθικό μεγαλεῖο της καί ἀπό τήν ἀπροσμέτρητη προσφορά της στίς εύγενεῖς ἀνατάσεις καί στίς κατακτήσεις τῆς ἀνθρωπίνης διανοήσεως.

 Ὁ Γάλλος ποιητής Φρειδερίκος Μιστραλ, πού γεννήθηκε τό 1830 καί ἀπέθανε τό 1914, ἤταν θερμός φίλος τῆς Ἑλλάδος, Ἡ λατρεῖα του γιά τήν πατρίδα μας καί τόν λαόν μας διοχετεύεται μέ πίστη καί ἔξαρσιν στά ποιήματα του μά τίτλον «Ελληνικός Ὕμνος» πού ἀπέδωσε σέ ὡραῖα μετάφρασιν στά Ἑλληνικά ὁ μεγάλος ποιητής μας Κωστῆς Παλαμᾶς, εἶναι διἀχυτη μιἀ συνείδησις καθαρά… ἑλληνική.Μἐ τόν «Ελληνικόν Ὕμνον», ὁ ἑλληνολάτρης Μιστράλ ἐξυμνεῖ τήν ἑλλάδα, τήν πατρίδα τῶν πατρίδων, τήν κοιτίδα τοῦ πολιτισμοῦ, τήν πηγή τῶν εύγενεστέρων καί ὐψηλοτέρων ἐπιδιώξεων καί κατακτήσεων τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος.

Ὁ ποιητής μας Λορέντζος Μαβίλης, ἀφήνει νά ξεσοάση ὁ θαυμασμός του καί ἡ λατρεία του γιά τήν Ἑλλάδα μέ τούς έξῆς στίχους μέ τούς ὀποίους κλείνει τό ὑπέροχο ποίημα του «είς τήν Πατρίδα», Ελλάς τό μεγαλεῖο σου βασίλεμα δέν ἔχει, καί δίχως γνέφια τούς καιρούς ¨η δόξα σου διατρέχει, ὄσες φορές ὀ ἤλιος σου νά σέ φωτίζη ὀρθή, θἀ να σέ εὐρη μεντάμορφη, στεφανωμένη, ὀρθή.

Ὁ ὑπέροχος φιλέλλην Λόρδος Βύρων, αύτός πού ἐθυσίασε τά νιᾶτα  του γιά τήν  ἑλλάδα καί τήν ζωή του, ἐξωτερίκευσε τήν φλογερή γιά τήν πατρίδα μας ἀγάπη του μέ αυτά τά λόγια. «Κλεῖσε στήν ψυχή σου τήν Ἑλλάδα καί θά αἰσθανθῆς κάθε εἴδους μςγαλεῖον».Καί οί δικοί μας διακεκριμένοι καί ἐπιφανεῖς ἄνδρες τῶν γραμμάτων ὕμνησαν πού τήν ἀγαπημένην μας πατρίδα. Ο Κωστῆς Παλαμᾶς ἔχει ἀφιερώσει πολλά ποιήματα του.

Εἶναι πράγματι παγκοσμίως γενική ἡ ἀναγνώρησις τοῦ σπουδαιοτάτου ρόλου πού διαδραμάτισεν ἠ Ελλάδα στήν ἐξέλιξιν καί στήν τύχη ὀλοκλήρου τῆς ἀνθρωπότητος.Ὄλοι παραδέχονται ὄτι οἱ ἐπιστημονικές γνώσεις, οἱ τεχνικές κατακτήσεις τῆς συγχρόνου ἐποχῆς ἔχουν θεμελιωθῆ στήν σκέψιν, στήν διανόησιν, στά ἐπιτεύγματα καί στήν δημιουργία τῶν ἀρχαίων προγόνων μας. Στήν Ελλάδα ὀφείλει ἡ ἀνθρωπότης τίς ὑπέρτατες ἠθικές ἔννοιες, οἱ ὀποῖες ἔχουν καθολικό κῦρος καί μέ τίς ὀποῖες διαμορφώνεται καί ἀξιολογεῖται ἡ ἀνθρωπίνη ζωή. Ἡ ἔννοια τῆς ἀρετῆς, σςάν μορφή καί σάν περιεχόμενο, εἶναι ἔννοια ἑλληνική. Ἡ ἐλευθερία, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἀληθινή δημοκρατία, ἐγεννήθηκαν καί ἔλαβαν οὐσιαστικό περιεχόμενο στήν γῆ καί στήν κοινωνία τῶν προγόνων μας. Ἡ μελέτη τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων εἶναι ἡ ἀφετηρία γιά τήν διάπλασιν ἠθικῶν χαρακτήρων καί πνευματικῶν προσωπικοτήτων. Οἰ ἀγῶνες, ἠ γεναναιοψυχία καί ἡ αὐτοθυσία τῶν ἑλλήνων, ὄλων τῶνἐ ποχῶν, ἀποτελοῦν  πηγές θαυμασμοῦ καί παραδειγματισμοῦ γιά ὄλους τούς λαούς.

 Ἡ Ἑλλάδα ἐμεσουράνησε στό παγκόσμιο στερέωμα. Ὁ λαμπρός φάρος τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος σέ μεγάλη καί συνεχῆ σειρά αἰώνων ἐσκόρπιζε τό φῶς τῆς γνώσεως στά πέρατα τῆς οἰκουμένης. Ὡδηγοῦσε, καί ὀδηγεῖ, τά βήματα τῶν λαῶν τῆς γῆς στόν δρόμο τῆς ἀληθινῆς ζωῆς, τῆς προόδου καί τῆς ἠθικῆς τελειώσεως. Ὁ Ἑλληνισμός ἔγινε ἰδέα, ἔγινε σύμβολο, ἔγινε παγκόσμιο ὀρόσημο. Οἰ μεγάλοι, ὄμως λαοί, στήν φωτεινή καί δημιουργική πορεῖα των, δέν βαδίζουν σέ δρόμους πλατεῖς καί στρωμένους μέ ἄνθη. Ανεβαίνουν ἀνηφόρους, συναντοῦν πολυἀριθμα ἐμπόδια καί ἀντιμετωπίζουν δυσκολίες καί κινδύνους πολλούς γιατί ἐχθροί τῶν σκα-πανέων τῆς προόδου καί τῆς ἐξελίξεως, πολέμιοι τῶν ὡραίων καί εὐγενῶν ἰδεῶν, μισθοφόροι τοῦ ὀλέθρου καί πολλοί ἄλλοι ποικυλώνυμοι ἀντίπαλοι, ἀνακόπτουν τήν ὀρμή τῶν δημιουργῶν.

Καί τότε άρχίζουν οἰ ἐπικοί ἀγῶνες, γιατί οἱ γενναῖοι καί ὑψηλόφρονες δέν παραμερίζουν καί δέν ὑποκύπτουν. Ἁρχίζουν οί μεγάλοι ἀγῶνες τῶν ἐλευθέρων ἐναντίων τῶν βαρβάρων έπιδρομέων. Οἰ ἀγῶνες τῶν ἀνδρείων ἐναντίων τῶν φορέων τῆς βίας. Σέ τέτοιους ἀγῶνες ἐνεπλάκησαν καί ἀπεδύθηκαν οἱ Ἕλληνες κατά τήν διάρκεια τῆς ἱστορικῆς των διαδρομῆς ἀπό τῆς ἀρχαιοτάτης ἐποχῆς μέχρι τῶν ἡμερῶν μας. Κατετρόπωσαν τίς ὀρδές τῶν Περσῶν καί τῶν ἄλλων Ασιατῶν καί ἀνέδειξαν τόν Μαραθῶνα καί τίς Θερμοπῦλες σέ χώρους καί σέ σύμβολα παγκοσμίου προσκυνήματος.Ὑπέκυψαν στήν ἰχσύ καί στήν ἀριθμητικήν ὑπεροχή τῶν Ρωμαίων, ἀλλά ἔγιναν αύτοί οἱ νικηταί καί οἱ κυρίαρχοι τῶν κατακτητῶν των καί τούς ὑπέταξαν μέ τήν  παιδεία των καί μέ τήν πνευματικήν των ὑπεροχή καί ἀκτινοβολία.

Οἱ καταπιἐσεις, οἱ διωγμοί, τά βασανιστήρια καί οἰ σφαγές κατά τήν διάρκεια τῆς ὀθωμανικῆς δπυλεῖας, δέν μπόρεσαν νά σβήσουν τήν φλόγα τῆς ἐλευθερίας, πού κατέκαιε τά στήθη τῶν ὑποδούλων. Ὁλόκληρο τό σκλαβωμένο ἔθνος εἰργάζετο καί προετοίμαζε τόν μεγάλον ἀγῶνα τῆς ἀναστἀσεως του. Οἰ δημογέροντες, οἱ προεστοί, οἱ πρόκριτοι, οἱ ραγιάδες, οἱ κληρικοί οἱ κλέφτες, οἰ αρματωλοί ἐτοιμάζοντο γιά τόν μεγαλον ἀγῶνα. Μιά τεραστία μυστική ἐθνική ὀργάνωσις, ἡ Φιλική Εταιρεῖα, εἶχε ἀναλάβει τόν συντονισμό τῶν προετοιμασιῶν. Ἕτσι ἡ ἀνατολή τῆς 25^ης Μαρτίου, 1821 εύρίσκει τό ἔθνος πανέτοιμο.Ανδρειωμένα παλληκάρια πυκνώνουν τίς τάξεις τῶν πολεμιστῶν καί τά κατορθώματα τῶν παιδιῶν τῆς Ελλάδος ξεπερνοῦν τούς θριάμβους τῶν Μαραθωνομάχων καί τῶν Σαλαμινομάχων. Ἡ Ἑλληνική ἀνδρεία κατατροπώνει τίς ὀρδές τῶν τυράννων, στήνει τρόπαια καί φέρνει τό γλυκοχάραμα τῆς ἀπολυτρώσεως στίς πονεμένες ψυχές τῶν σκλάβων. Τα Δερβενάκια, ἠ Αλαμάνα, τό Χάνι τῆς Γραβιάς, καί τό ὁλοκαύτωμα τοῦ Μεσολογγίου , γιά νά περιορισθοῦμε μόνο σ’ αὐτά , προκάλεσαν ἕνα σεισμό στήν Εὐρώπη, γίνονται φωτεινά μετέωρα πού ἐμψυχώνουν τό ἀγωνιζόμενον ἔθνος, καί δημιούργοῦν ἕνα κῦμα φιλελληνισμοῦ στήν Εὐρώπη. .

Ο ἐπταετής ἀγῶνας τοῦ ἐλληνισμοῦ ἔφερε τό ποθητό ἀποτέλεσμα. Μιά γωνιά τῆς ἑλληνικῆς γῆς ἔγινε ἐλεύθερο κράτος. Οἱ ἔνδοξοι  πολεμιστές, ὄσοι ἐπέζησαν ἀπό τήν τρομερή πάλη μέ τήν Οθωμανική Αύτοκρατορία, εἶχαν τῶρα ἄλλα καθήκοντα νά ἐπιτελέσουν . Οἱ πληγές ἀπό τόν πόλεμο ἤταν μεγάλες καί τά ἐρείπια ἐκτεταμένα καί ἀμέτρητα. Αδάμαστο ἤταν τό φρόνημα. Αύτό τό ἑλληνικό φρόνημα πού εἶχε ἐπιτύχει τό καταπληκτικό κατόρθωμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Γένους. Αυτό τό φρόνημα τῶν Ἑλλήνων, πού οἱ ρίζες του ξεκινοῦν ἀπό τήν πανάρχαιαν ἐποχή, ἔγινε ὁ κύριος μοχλός τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἐρειπίων τῆς περισυλλογῆς καί τῆς ὀργανώσεως τοῦ Κράτους.

Ο ἰερός τῶν Ἑλλήνων ἀγῶνας, ἠ ἀπαράμιλλη  ἀνδρεία, ἡ καπληκτική ἐθελοθυσία τῶν ἀγωνιστῶν, ἡ θηριωδία τῶν Τούρκων, τά θαυμαστά κατορθώματα τῶν Ἑλλήνων, ἐδόνησαν καί συνεκίνησαν βαθύτατα τίς ψυχές τῶν φιλελευθέρων λαῶν τής Εύρώπης. Εκλεκτοί ἀντιπροσωποι τούτων ἐκινήθηκαν δραστηρίως καί ἐπέτυχαν νά δημιουργήσουν ἕνα ἰσχυρότατο ρεῦμα φιλελευθερισμοῦ. Ὁ Ἑλληνισμός κλίνει σήμερα εύλαβικά τό γόνυ καί ἀποτίει φόρο τιμῆς καί εύγνωμοσύνης στήν ἰερά μνήμη τῶν φιλελλήνων.Σἠμερα γιορτάζει τό ἔθνος τῶν Ελλήνων. Ἁναπολεῖ τίς δόξες καί τίς δάφνες τῶν προγόνων του καί σεμνύεται . Αφιερώνει τήν σκέψιν του στήν μνήμη τῶν ἀγωνιστῶν καί τῶν δημιουργῶν τοῦ ἔπους τοῦ 21 καί γονατίζει μέ εύλάβεια, γιά νά ἀποτίση φόρο τιμῆς καί εύγνωμοσύνης σέ ὄλους ἐκείνους πού, μέ τούς άγῶνες τό αῖμα καί τήν θυσία των, μᾶς χάρισαν τό θεῖο ἀγαθό τῆς ἐλευθερίας καί τῆς ἐθνικῆς μας ἀνεξαρτησίας.