Το εύκολο είναι να έχεις το θύμα και να το κατηγορείς, καταλογίζοντάς του τα πάντα.
Όχι ότι ο Άδωνις είναι κάποιος άγιος. Απλά ο τύπος συμπεριφέρεται ως ένας άρρωστος, τυφλωμένος από την εξουσία, την προβολή και την έπαρση.
Ένας ακραίος εθνικιστής, που από τηλεβιβλιοπώλης έγινε υπουργός. Και έκανε μέχρι και συμφωνία με το “διάβολο” (λέγε με τρόικα) για να το πετύχει, αφού από εθνικιστής στο ΛΑΟΣ, και από ακραίος υβριστής του Σαμαρά και του μνημονίου, κατέληξε… δημοκράτης και μέγας υμνιστής και των δύο.
Φταίει όμως αποκλειστικά αυτός ο φωνακλάς “μπουμπούκος”; Και αυτοί που τον έβαλαν εκεί; Στο απυρόβλητο μόνιμα; Ποιοι τον έστειλαν εκεί; Μα ποιοι άλλοι από τους ουσιαστικούς φταίχτες των δεινών αυτής της χώρας;
Οι ψηφοφόροι του.
Ναι αυτοί που άλλοι για πλάκα, άλλοι λόγω αγκύλωσης, άλλοι λόγω της απίστευτης προβολής που τυγχάνει από τα ΜΜ”Ε”, άλλοι από συμφέρον ή δεν ξέρω και εγώ γιατί, όλοι όμως τον έχουν ψηφίσει επανειλημμένα, δίνοντας του την ευκαιρία να γίνει το πιο πειθήνιο όργανο της τρόικα στα όποια της σχέδια.
Σου κακοφαίνεται; Όχι να μη σου κακοφαίνεται καθόλου.
Εσύ του έδωσες τη δύναμη να κάνει ότι κάνει. Και αυτόν και όλους αυτούς που με βαριά καρδιά και πόνο ψυχής, ψηφίζουν και ξαναψηφίζουν και ματαξαναψηφίζουν για μέτρα, για χαράτσια, για μείωση συντάξεων, για να χαρίζουν δάνεια στα ΜΜΕ και στα μέγαρα, για να σώνουν τραπεζίτες, για να ξεπουλάνε τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, το Ελληνικό, τον Αστέρα, για να βολεύουν τους εργολάβους, για να σου παίρνουν το σπίτι, για να μην έχεις δικαιοσύνη, για να μην έχεις περίθαλψη, για να μην έχεις φάρμακα, για να μην έχεις ούτε χώρα ούτε αύριο.
Εσύ και μόνο εσύ.
Γιατί χωρίς εσένα, όλοι αυτοί θα ήταν δυστυχισμένοι εγωπαθείς εξουσιομανείς, χωρίς την εξουσία και χωρίς την ασυλία τους.
Τόσο απλά. Τόσο…. L1