Ο άνθρωπος κατά κοινή ομολογία και διαπίστωση είναι το πιο αδύναμο από τα πλάσματα του κόσμου τούτου. Δεν τρέχει γρήγορα, δεν μπορεί να πετά, να κολυμπά, να αναπνέει στο νερό, να κατεβαίνει σε μεγάλα βάθη, να ανεβαίνει σε μεγάλα ύψη, δεν έχει σπουδαία μυϊκή δύναμη, κοφτερά δόντια, δυνατά νύχια, καλή ακοή, δεν βλέπει με λίγο φως, τυφλώνεται στο πολύ, ασθενεί εύκολα… Είναι όμως ο κυρίαρχος του κόσμου!
Τα καταφέρνει λόγω της ευφυΐας του μυαλού του. Αυτή τον οδήγησε σε κοινωνίες, κατασκεύασε μηχανές, κάλυψε τις αδυναμίες του, επιβλήθηκε στον κόσμο και δημιούργησε πολιτισμό…
Ο πολιτισμός άλλαξε τους κανόνες της ζούγκλας και στις ανθρώπινες κοινωνίες το μεγάλο ψάρι δεν τρώει απαραίτητα το μικρό ούτε ο αδύναμος αναγκαστικά πεθαίνει. Αυτό, βέβαια, δεν αφέθηκε στην καλή προαίρεση και διάθεση, αλλά επιβλήθηκε με νόμο. Αυτός ορίζει την πολιτισμένη ζωή μας και επιβάλλεται για να εξασφαλίσει πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα το ηθικό δίκαιο. Γι’ αυτό και το νόμιμο πρέπει να είναι και ηθικό ή καλύτερα το ηθικό πρέπει να γίνεται και νόμος.
Το ζούμε στην καθημερινότητα της πολιτισμένης μας κοινωνίας. Παραδείγματα πολλά! Τι να αναφέρω πρώτα και από ποιον τομέα της ζωής να ξεκινήσω; Κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό… ποιον;
Με νόμο προστατεύονται οι δείκτες ανταγωνιστικότητας και οδηγούνται στην ανεργία εκατομμύρια άνθρωποι, χωρίς πρόνοια, κοινωνική φροντίδα, στιγματισμένοι, αβοήθητοι, μόνοι. Είναι νόμιμο! Ο πολιτισμός του αιώνα μας!
Είναι νόμιμο να πληρώνεις και να παίρνεις. Όλα έχουν μια τιμή! Προϊόντα, υπηρεσίες, συνειδήσεις, χώρες, το νερό, ο αέρας, η γη, ο ουρανός, η θάλασσα, τ’ αστέρια. Τα αποκτάς νόμιμα καταβάλλοντας το αντίτιμο. Πόσο κάνει, βρε, αδερφέ! Έχω! Το αγοράζω! Μπορείς να πάρεις ό,τι θέλεις, αρκεί να το πληρώσεις!
Για να έχεις όμως, πρέπει να εργάζεσαι. Αυτό δεν εξαρτάται από σένα! Εσύ μπορεί να θες, αλλά να μη τους κάνεις! Είσαι πρόθυμος, υπάκουος, ακούραστος, ευέλικτος, φτηνός και αναλώσιμος; Κάνεις! Προσλαμβάνεσαι! Τυχερέ! Είδες πώς κατακτάς πανεύκολα το δικαίωμα στην εργασία; Δεν χρειάζεται τίποτα! Στην κυριολεξία! Γίνε «τίποτα» και κέρδισε τα πάντα!
Με νόμο ασκείς και εξουσία! Α! ρε, κυρίαρχε! Ακούς, πιστεύεις, ψηφίζεις! Ψήφισες; Μίλησες! Μετά δεν ξαναμιλάς. Θα φροντίσουν για σένα, την οικογένεια, την εργασία, την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό, τα δικαιώματα και τις ανάγκες σου, οι άλλοι. Αν δεν το κάνουν, είναι πρόθυμοι να αναλάβουν την πολιτική ευθύνη.
Ό,τι ζεις, ό,τι ακούς, ό,τι γίνεται κρυφά και φανερά, είναι για το καλό σου, το καλό της κοινωνίας, και όπως λέει ο νόμος, προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος!
Ας γίνουμε επιτέλους νόμιμοι, δηλαδή ηθικοί, πολιτισμένοι, οι κυρίαρχοι του κόσμου! Όλοι μας! Τότε θα αισθανθούμε την απόλυτη ελευθερία και θα κάνουμε επιτέλους μόνο αυτό που… μας λένε!
Γκίλας Νικόλαος
(χωρίς ενοχές)
