Ελεύθερη αγορά ή υπαρκτός σοσιαλισμός; Υπάρχει κάτι άλλο;

Τα δύο κεντρικά κοινωνικά και πολιτικά ρεύματα που αναπτύχθηκαν και αντιπαρατέθηκαν σφοδρότατα εντός των εθνικών κρατών, κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής εποχής, ήταν αυτό της ελεύθερης αγοράς (που πρεσβεύει ο καπιταλισμός) και της πλήρους κατάργησής της (που πρεσβεύει ο υπαρκτός σοσιαλισμός). Η αντιπαράθεση αυτή κατέληξε σε ήττα του υπαρκτού σοσιαλισμού και σε πλήρη απελευθέρωση της αγοράς. Κάποιοι μάλιστα μίλησαν και για το «τέλος της ιστορίας».
Το αποτέλεσμα αυτής της ήττας είναι η γιγάντωση της ασύδοτης αγοράς, η υποχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας των εθνικών κρατών, η πλήρης υποταγή των αντιπροσωπευτικών κυβερνήσεων, η εξάπλωση της Παγκοσμιοποίησης  και η απόλυτη εγκατάλειψη της προστασίας των πολιτών απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα που εξουσιάζουν την αγορά. Σε προηγούμενο άρθρο εξηγήσαμε το πώς Η ζωή μας εξαρτάται απόλυτα από την αγορά.
Όπως όμως ήταν αφύσικη η πλήρης κατάργηση της αγοράς, το ίδιο αφύσικη είναι και η πλήρης ασυδοσία της αγοράς. Ούτε το μοντέλο αυτό μπορεί να περπατήσει για πολύ. Οι αρχαίοι Έλληνες είπαν τη μεγαλύτερη φράση όλων των εποχών «μέτρον άριστον». Ποιος όμως είναι εκείνος που θα βάλει μέτρο στην ασύδοτη αγορά, η οποία μάλιστα συγκεντρωποιείται ακόμα πιο πολύ σε κάποια κεντρικά συμφέροντα;
Μια είναι κατά τη γνώμη μας η λύση και είναι αυτή που νομοτελειακά θα κάνει την εμφάνισή της στο μέλλον. Θα είναι ένα μίγμα ελεύθερης αγοράς στον οικονομικό τομέα και αποκέντρωσης της εξουσίας στον πολιτικό τομέα. Δηλαδή μια εξισορρόπηση μεταξύ ελεύθερης αγοράς και πραγματικής δημοκρατίας.
Πέτρος  Χασάπης