Ανεκδοτακι… Αναστάσιμο! Με ρέγουλα τα κοψίδια σήμερα…

Δύο αφγανοί , που είχαν χαθεί για πολύ καιρό μετά απο το “πέρασμά” τους απο τον Έβρο, συναντιούνται τυχαία σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας.
Ο πρώτος ντυμένος σαν πρίγκιπας, κατεβαίνει απο μια μερσεντάρα τελευταίο μοντέλο. Ο δευτερος, κακομοίρης, κρατώντας στα χέρια ένα
πακέτο κάλτσες που προσπαθούσε να πουλήσει, λέει στον φίλο του: “Βλέπω καλοπερνάς! Τί δουλειά κάνεις και τα κονομάς;
-“Ζητιανεύω στο μετρό” -“Μή μου λές. Και βγάζεις τόσα πολλά;”
– “Σίγουρα.Δοκίμασε το και σύ! Κάθισε κοντά στα εκδοτήρια εισιτηρίων με μια πινακίδα , και θα δείς!”
Μετά απο κανα δυό μέρες ο ταλαίπωρος, ξαναβλέπει τον πλούσιο φίλο του.
“-Έ, Ahmed, με δούλεψες , του λέει.
Σε δυό μέρες όλα κι όλα μάζεψα 1 ευρώ”. άν και στην πινακίδα είχα γράψει:
Είμαι χωρίς δουλειά, η γυναίκα μου είναι άρρωστη και τα τρία παιδιά μου πεινάνε! Δεν αξίζει να ζητιανεύω στο μετρό”
Μήν λές βλακείες- του απαντά ο Ahmed- κοίταξε τι μάζεψα εγώ σε δύο ημέρες και του ανοίγει μια μεγάλη τσάντα γεμάτη με δεκάευρα.”-Δέν είναι δυνατόν -λέει ο άλλος απορημένος Τί έγραφες στην πινακίδα?”
Μου λείπουν μόνο 10 Ευρώ για το εισιτήριο να γυρίσω στο Αφγανιστάν…..