Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσαν, αντί να αναλώνονται σε άσφαιρες και νομικά ασαφείς προτάσεις δυσπιστίας, οι οποίες καταλήγουν τελικά σε ήττες του ΣΥΡΙΖΑ και σε συσπείρωση της μνημονιακής κυβέρνησης, να αλλάξουν άμεσα την πολιτική αντζέντα και να θέσουν στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης για την κρίση, το πραγματικό ζήτημα της κρίσης των θεσμών και της αλλαγής τους.
Μπορεί να το κάνει αυτό μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ; Ναι μπορεί. Όμως δυστυχώς για τον ίδιο, την πρωτοβουλία προβλέπουμε ότι θα την πάρει και πάλι ο κ. Σαμαράς και μάλιστα πολύ σύντομα.
Σύμφωνα με το άρθρο 110 παρ. 2 του Συντάγματος «H ανάγκη της αναθεώρησης του Συντάγματος διαπιστώνεται με απόφαση της Bουλής που λαμβάνεται, ύστερα από πρόταση πενήντα τουλάχιστον βουλευτών, με πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των μελών της σε δύο ψηφοφορίες που απέχουν μεταξύ τους έναν τουλάχιστον μήνα. Mε την απόφαση αυτή καθορίζονται ειδικά οι διατάξεις που πρέπει να αναθεωρηθούν».
Από το άρθρο αυτό βλέπουμε πως όταν το ζητήσουν 50 βουλευτές (τους οποίους διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ), υποχρεωτικά γίνεται συζήτηση στη Βουλή, η οποία και θα πρέπει να αποφασίσει για το εάν θα γίνει αναθεώρηση και ποιών διατάξεων. Υπενθυμίζουμε πως εδώ και ένα έτος περίπου, έχει παρέλθει ο χρόνος απαγόρευσης της αναθεώρησης. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να ρωτήσει σχετικά τους συνταγματολόγους του.
Γιατί άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φέρει τις πράγματι σημαντικές προτάσεις του για την αναθεώρηση του Συντάγματος στη Βουλή, που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είχε ανακοινώσει από τα Χανιά, ώστε να στριμώξει την κυβέρνηση και να την εκθέσει στον ελληνικό λαό, αναγκάζοντάς την σε παραχωρήσεις που ανοίγουν τη δημοκρατία στο λαό, αλλά αναλώνεται σε λανθασμένες κοινοβουλευτικές τακτικές που συσπειρώνουν την κυβέρνηση; Μήπως στην πραγματικότητα δεν θέλει αλλαγές στο πολιτικό σύστημα;
Εμείς καλούμε τον κ. Τσίπρα να φέρει άμεσα το θέμα στη Βουλή ή έστω να το προαναγγείλει, καθόσον προβλέπουμε ότι θα το κάνουν αυτό σύντομα οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, παίρνοντας και πάλι την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων.
Πέτρος Χασάπης