Ανέκδοτο …μεταναστευτικό!

Δύο Aφγανοί , που είχαν χαθεί για πολύ καιρό μετά από το “πέρασμά” τους από τον Έβρο, συναντιούνται τυχαία σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας.

Ο πρώτος ντυμένος σαν πρίγκιπας, κατεβαίνει από μια μερσεντάρα τελευταίο μοντέλο. Ο δεύτερος, κακομοίρης, κρατώντας στα χέρια ένα πακέτο κάλτσες που προσπαθούσε να πουλήσει, λέει στον φίλο του: “Βλέπω καλοπερνάς! Τί δουλειά κάνεις και τα κονομάς;

-”Ζητιανεύω στο μετρό” -”Μή μου λές! Και βγάζεις τόσα πολλά;”

– “Σίγουρα! Δοκίμασε το και σύ! Κάθισε κοντά στα εκδοτήρια εισιτηρίων με μια πινακίδα , και θα δείς!”
Μετά από κανα δυό μέρες ο ταλαίπωρος, ξαναβλέπει τον πλούσιο φίλο του.

“-Έ, Ahmed, με δούλεψες , του λέει.
Σε δυό μέρες όλα κι όλα μάζεψα 1 ευρώ”. άν και στην πινακίδα είχα γράψει:

Είμαι χωρίς δουλειά, η γυναίκα μου είναι άρρωστη και τα τρία παιδιά μου πεινάνε!” Δεν αξίζει να ζητιανεύω στο μετρό..

Μήν λές βλακείες- του απαντά ο Ahmed- κοίταξε τι μάζεψα εγώ σε δύο ημέρες; και του ανοίγει μια μεγάλη τσάντα γεμάτη με δεκάευρα.”

-Δέν είναι δυνατόν -λέει ο άλλος απορημένος Τί έγραφες στην πινακίδα;”
Μου λείπουν μόνο 10 Ευρώ για το εισιτήριο να γυρίσω στο Αφγανιστάν…..