Ο Γεώργιος Κόλλιας, ενώ είναι συνταξιούχος της ΔΕΗ λόγω γήρατος, κατέχει τη θέση του Προέδρου και Διευθύνοντα Συμβούλου της ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ που είναι θυγατρική της ΔΕΗ ΑΕ. Το ΙΚΑ περιέκοψε την σύνταξη γήρατος του κ. Κόλλια όπως προβλέπεται από τα Μνημόνια, όμως o αχόρταγος αυτός κύριος διαμαρτύρεται επικαλούμενος ξεπερασμένους νόμους αντίνα ξεκουμπιστεί και να πάει στο σπίτι του. ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5 Ν.3655/2008 ΤΟΥ
ΥΠΟΚ/ΤΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΤΑΠ/ΔΕΗ του ΙΚΑ/ΕΤΑΜ.
ΕΝΣΤΑΣΗ – ΑΙΤΗΣΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Γεωργίου ΚΟΛΛΙΑ του Αθανασίου, συνταξιούχου ΤΑΠ-ΔΕΗ (ΑΜ:38757), κατοίκου Κορωπίου Αττικής, οδός Κ.Σουρλατζή αρ.4 Τ.Κ 194 00.
Κ Α Τ Α
Της υπ’ αριθμ. 1246/10.12.2013 οριστικής απόφασης συνταξιοδότησης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ/ΤΑΠ-ΔΕΗ.
____________________
Δυνάμει της δια της παρούσης προσβαλλομένης αποφάσεως του Διευθυντή του Τομέα Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ, μου απενεμήθη από 1.11.2013 κύρια σύνταξη γήρατος μειωμένη κατά ποσοστό 70%, με την αιτιολογία ότι εξακολουθώ να παρέχω τις υπηρεσίες μου, και μετά την συνταξιοδότησή μου, στην εταιρία με την επωνυμία «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε» με την ιδιότητα του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου. Ως εκ τούτου, ο Δ/ντής του Υποκαταστήματος ΤΑΠ-ΔΕΗ έκρινε –όλως εσφαλμένα- ότι η περίπτωσή μου υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου 8 παρ.14 του Ν.2592/1998 και προέβη στην κατά τα προαναφερόμενα περικοπή κατά 70%.
Η ως άνω απόφαση, με το σκεπτικό αυτό, ήχθη σε παντελώς λανθασμένη κρίση, και ως εκ τούτου έσφαλε, για τους κατωτέρω νόμιμους, βάσιμους και αληθινούς λόγους, και όσους άλλους επιφυλάσσομαι να προσθέσω, και για τους λόγους αυτούς θα πρέπει να ακυρωθεί στο σύνολό της.
Ειδικότερα:
Α. Η παρ.14 του άρθρου 8 του Ν. 2592/1998, όπως αυτή τροποποιήθηκε και ισχύει, αναφέρει τα εξής: «14. Οι συντάξεις των συνταξιούχων του Δημοσίου, γενικά, συμπεριλαμβανομένων όσων λαμβάνουν βουλευτική σύνταξη ή χορηγία, οι οποίοι υπηρετούν ή προσλαμβάνονται σε θέσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως αυτός ορίζεται στην παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982 (Α` 65) και λαμβάνουν σύνταξη ή χορηγία, κατά περίπτωση και αποδοχές συγχρόνως, καταβάλλονται μειωμένες κατά 70% με εξαίρεση τις συντάξεις που καταβάλλονται με βάση τις διατάξεις των νόμων 1897/1990 (Α` 120) και 1977/1991 (Α` 185), τις εξ ιδίου δικαιώματος πολεμικές συντάξεις που καταβάλλονται με βάση τις διατάξεις του Κώδικα Πολεμικών Συντάξεων, καθώς και τις εξ ιδίου δικαιώματος συντάξεις παθόντων στην υπηρεσία και εξαιτίας αυτής. Οι διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου έχουν ανάλογη εφαρμογή και για όσους λαμβάνουν σύνταξη ή χορηγία από το Δημόσιο και καταλαμβάνουν θέση εξωκοινοβουλευτικού Υπουργού, Αναπληρωτή Υπουργού ή Υφυπουργού.
Οι διοριζόμενοι σε θέσεις προέδρων ή μελών Διοικητικών Συμβουλίων, φορέων του δημόσιου τομέα, οι οποίοι λαμβάνουν σύνταξη από το Δημόσιο ή από οποιονδήποτε ασφαλιστικό φορέα κύριας ασφάλισης μπορούν, αντί της υπαγωγής τους στις ρυθμίσεις του προηγούμενου εδαφίου, να επιλέξουν με υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 που απευθύνουν τόσο προς την υπηρεσία τους, όσο και προς τον οικείο ασφαλιστικό φορέα, την υπαγωγή τους στις ρυθμίσεις της παρ. 9 του άρθρου 6 του ν. 2469/1997 (Α` 38).»
Από την γραμματική διατύπωση της ως άνω διάταξης προκύπτει ότι δύο είναι οι προϋποθέσεις εφαρμογής της: α) η ιδιότητα κάποιου ως συνταξιούχου του Δημοσίου και β) η απασχόληση αυτού σε θέσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως αυτός ορίζεται στην παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982. Οι προϋποθέσεις αυτές πρέπει να συνυπάρχουν σωρευτικά στο πρόσωπο κάποιου για να τύχει εφαρμογής η ως άνω διάταξη. Το κρίσιμο λοιπόν στοιχείο που χρήζει ερμηνείας στην δική μου περίπτωση είναι αυτό της «απασχόλησης». Την έννοια της απασχόλησης δίνει ο ίδιος ο Νομοθέτης σε άλλο νομοθέτημα, και συγκεκριμένα στο άρθρο 2 του Ν.2084/1992 «Αναμόρφωση Κοινωνικής Ασφάλισης», όπου ρητά ορίζεται ότι απασχόληση σημαίνει η προς βιοπορισμό παροχή εξαρτημένης εργασίας ή ανεξαρτήτων υπηρεσιών. Τα ίδια έχουν γίνει δεκτά και από την Νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων (βλ.ενδεικτικά ΣτΕ 2266/2012, ΣτΕ 4345/2009, ΔΠρωτΑθηνών 292/2001, ΕΣ (Ολομ) 2457/2012 κ.α). Ολες αυτές οι αποφάσεις εκδόθηκαν σε υποθέσεις όπου συνταξιούχοι του Δημοσίου ανέλαβαν υπηρεσία και παρείχαν εξηρτημένη εργασία, γι αυτό και αιτιολογημένα υπήχθησαν στην εφαρμογή της προαναφερόμενης διάταξης του Ν.2592/1998.
Στην δική μου όμως περίπτωση δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του Ν.2592/1998, όπως αυτές αναλύθηκαν παραπάνω. Και τούτο διότι εγώ ορίστηκα να ασκώ τα καθήκοντα του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της εταιρίας με την επωνυμία «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε». Από την συνδυασμένη ερμηνεία των άρθρων 23α παρ.2 και 24 παρ.3 του Κωδικοποιημένου Νόμου 2190/1920 «Περί Ανωνύμων Εταιριών», 31 του Εμπορικού Νόμου και 713, 648 και 652 ΑΚ, όπως οι διατάξεις αυτές έχουν νομολογιακά ερμηνευτεί (βλ. ενδεικτικά ΕφΘεσ 1037/1998, ΑΠ 907/1998 και ΑΠ 20/2007), προκύπτει αβίαστα ότι ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος ανώνυμης εταιρίας συνδέεται με το νομικό πρόσωπο της εταιρίας με σχέση εντολής. Ως εκ τούτου, και ένεκα του γεγονότος ότι την προαναφερόμενη ιδιότητα του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου κατείχα κατά τον χρόνο επελεύσεως του ασφαλιστικού κινδύνου, εσφαλμένα και παρά τον Νόμο υπήχθην στην διάταξη της παρ.14 του άρθρου 8 του Ν.2592/1998, με αποτέλεσμα να περικοπεί η σύνταξή μου κατά ποσοστό 70%, ενώ αν είχαν κρίνει σωστά τα αρμόδια όργανα του αντιδίκου Ταμείου τις ιδιαίτερες προϋποθέσεις που συντρέχουν στο πρόσωπό μου δεν θα είχαν αχθεί στην εσφαλμένη αυτή κρίση.