ΛΕΠΤΟ ΠΡΟΣ ΛΕΠΤΟ Η ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΔΗΣΣΟ ΝΕΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΗ.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ

ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΜΕ ΛΟΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΡΟΠΑΛΑ!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ…

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π

Μετά την κατάκτηση του διαστήματος η ανθρωπότητα έβαλε πλώρη για την κατάκτηση της Αβύσσου.

Η νιγηριοποίηση της Ουκρανίας, σκηνές δαντικής κόλασης περιγράφουν διασωθέντες και υλικό. Σε 42 ανέρχονταν οι νεκροί από τον εμπρησμό του δημοσίου κτιρίου των συνδικάτων στην Οδησσό από τη γενικευμένη σύρραξη το βράδυ της Παρασκευής .Ο αριθμός των θυμάτων αυξάνεται δραματκά λεπτό προς λεπτό. Με πρωτοβουλία της η κλινική Αγία Αικατερίνη, χρησιμοποίησε 11 ασθενοφόρα για να μεταφέρει 214 τραυματίες εκ των οποίων οι 27 σε σοβαρή κατάσταση ενώ στην μονάδα εντατικής θεραπείας νοσηλεύονται 9 πολίτες σε κρίσιμη κατάσταση. 3 τραυματίες έχασαν τη μάχη στο

νοσοκομείο ανεβάζοντας τους νεκρούς σε 45 ή 46 σύμφωνα με την εισαγγελεία Οδησσού. (στοιχεία από την Ντουμσκαγια)

[youtube=http://youtu.be/HuhHr82qJck]

Οι επιζήσαντες σύρθηκαν σιδηροδέσμιοι στις φυλακές με τις κατηγορίες της τρομοκρατίας και της απόσχισης .

Την ίδια ώρα οι παραστρατιωτικοί gangstersκαι δολοφόνοι τους απολαμβάνουν την ασυλία των μεγάλων δυνάμεων. Τα στοιχεία από τον τόπο του εμπρησμού μαρτυρούν ότι οι παραστρατιωτικοί έκαναν έφοδο όταν τέθηκε υπό έλεγχο η πυρκαγιά και αποτελείωσαν τα θύματα με σιδερένιους λοστούς και ρόπαλα. Αυτομαρτυρούν τα ίχνη αίματος γύρω από τους νεκρούς που έφεραν επάνω τους το τρίχρωμο σύμβολο της σημαίας του Αγίου Γεωργίου που είναι ρωσικό εθνόσημο της μετασοβιετικής εποχής και έγινε και σύμβολο αντίστασης των ρωσόφωνων της Ανατολικής Ουκρανίας.

Σε γαλλόφωνο αντιφασιστικό ευρωπαικό κόμβο παρατίθεται η συγκλονιστική αφήγηση αυτόπτη μάρτυρα που έζησε την κόλαση .Ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας « antifasciste » κατάφερε να εξασφαλίσει τηλεφωνική επικοινωνία με διασωθέντα της τραγωδίας.Ο καταγγέλων ονομάζεται Γιούρι και είναι 49χρονών.

« Μετά τις οδομαχίες στην πλατεία του καθεδρικού οι φασίστες εξαπέλυσαν μια αντεπίθεση στη θέση Koulikov .Δεν ήμασταν αρκετοί και είμασταν άοπλοι. Υποχωρήσαμε και αποφασίσαμε να κρυφτούμε στο κτίριο των συνδικάτων που βρισκόταν εκεί κοντά. Οι αντίπαλοι μας έριχναν με όπλα. Ο άνδρας που ήταν δίπλα μου έπεσε νεκρός από σφαίρα.Μέναμε αποκλεισμένοι στο κτίριο και αποκομμένοι.

Μας είχαν κλείσει όλες τιςπόρτες. Εγώ βρισκόμουν στη δεξιά πτέρυγα του 3^ου ορόφου και ήμασταν καμιά δεκαριά σε ένα δωμάτιο. Οι φασίστες άρχισαν να εκτοξεύουν κοκτέιλ μολότοφ και να πυροβολούν στα παράθυρα του ισογείου. Έπειτα όλα έγιναν παρανάλωμα πυρός, ο καπνός κατέκλυσε τους διαδρόμους ήταν αδύνατον να βγούμε. Σπάσαμε και ανοίξαμε παράθυρα αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Κάποιος πήδηξε στο κενό και οι φασίστες κραύγαζαν Δόξα στην Ουκρανία Θανατος στους Εχθρούς. Γύρω μου όλοι κραύγαζαν υστερικά και ικέτευαν για έλεος ενώ τους έπνιγαν οι καπνοί. Θυμάμαι τον άνθρωπο που ήταν δίπλα μου. Ήταν γυμναστής. Αυτός και εγώ αντέξαμε την ασφυξία και γυμνοί παραπατούσαμε πάνω στα πτώματα για να βγούμε σε έναν διάδρομο. Υπήρχαν πολλά, δεν μπορώ να σας πω τον ακριβή αριθμό, ήταν σκοτάδι.

Φτάσαμε στη βοηθητική σκάλα του 1^ου ορόφου. Εκεί     η φωτιά είχε κοπάσει. Καταφέραμε και βγήκαμε από την έξοδο κινδύνου και είδαμε πολλούς πυροσβέστες. Χάσαμε αυτή τη μάχη γιατί αυτοί ήταν οργανωμένοι. Αλλά όλοι οι νεκροί του Κoulikovείναι ήρωες, δεν πέθαναν για το τίποτα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φρίκη. »