Αρθρο του Γ. Χαρβαλιά σχετικά με τις εξελίξεις για την ΧΑ.

Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν η θεούσα (κατά Μπαλτάκο) κυρία Ευτέρπη του Αρείου Πάγου θεωρείται στους δικαστικούς κύκλους νομική αυθεντία. Οι έως τώρα ενδείξεις μάλλον συνηγορούν για το αντίθετο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, εκεί που έχει φτάσει, τα στοιχειώδη θα τα γνωρίζει. Στοιχειώδες λοιπόν είναι ότι σε τούτη τη χώρα, με βάση το Σύνταγμα αλλά και τον
ποινικό κώδικα, κανείς Ελληνας πολίτης δεν μπορεί να στερηθεί το δικαίωμα του «εκλέγειν και του εκλέγεσθαι», παρά μόνον ως συνακόλουθη κύρωση (ποινή) αμετάκλητης καταδικαστικής απόφασης.
Συνεπώς η όποια συζήτηση για το αν θα επιτραπεί ή όχι η κάθοδος στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές εκλογές του κόμματος και των υποψηφίων της Χρυσής Αυγής δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει. Πολύ δε περισσότερο να αποδίδεται με δημοσιογραφικές διαρροές σε… διαφορετικές σχολές δικονομικής σκέψης ανώτατων εισαγγελέων και δικαστών.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο νόμος δεν χωρά πολλές ερμηνείες. Είναι σαφέστατος. Στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων χωρίς τελεσίδικη δικαστική απόφαση δεν μπορεί να επιβληθεί, ασχέτως αν έχεις σκοτώσει τη μάνα σου και το μισό σου σόι. Ακόμη λοιπόν και στην υποθετική περίπτωση (μένει να αποδειχτεί) που σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χρυσής Αυγής αποτελεί εγκληματική συμμορία, η εκπροσώπησή της στις ερχόμενες εκλογές δεν μπορεί να αποτραπεί βάσει του υφιστάμενου σημερινού νομικού πλαισίου. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει.
Στο σημείο αυτό να διευκρινίσω κάτι. Τα ίδια θα έλεγα αν στη θέση των χρυσαυγιτών ήταν π.χ. η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή οποιοσδήποτε άλλος νόμιμα εκλεγμένος πολιτικός σχηματισμός, ανεξαρτήτως ιδεολογικής απόχρωσης. Είναι θεμελιώδης υποχρέωση του δημοσιογράφου να υπενθυμίζει προς πάσα κατεύθυνση αυτονόητα ατομικά δικαιώματα και μεγάλη παράλειψη της Δικαιοσύνης να αφήνει έστω και προς θεωρητική… αναψηλάφηση τέτοιου είδους «στραμπουλιγμένα» σενάρια.
Κι αν κάποιος από τους δυο τρεις ανόητους που παρεπιδημούν στο Μέγαρο Μαξίμου φλερτάρει με την ιδέα του αποκλεισμού, καλό θα ήταν να την ξεχάσει. Γιατί ούτε υπηρεσία μικροκομματικής, έστω, σκοπιμότητας προσφέρει στη Νέα Δημοκρατία μια τέτοια εξέλιξη.
Η Χρυσή Αυγή φαίνεται σήμερα να διατηρεί ή και να αυξάνει τα πρόσφατα εκλογικά ποσοστά της σε όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις. Συνεπώς, αν απαγορευτεί η κάθοδός της, η μάζα των εξοργισμένων οπαδών της θα κατευθυνθεί στις κάλπες με αυτούσια τιμωρητική διάθεση, υπεράνω μάλιστα ιδεολογικών φραγμών και αγκυλώσεων. Χρειάζεται να σας πω πού θα κατευθυνθεί αυτή η ψήφος τιμωρίας; Εκεί που θα πονέσει περισσότερο την κυβέρνηση. Φιλοσοφία θέλει;
Γιώργος Χαρβαλιάς – Δημοκρατία