Αγαπητή OLympia
Με μεγάλη συγκίνηση αλλά και θλίψη διαβάζω στην σημαντική ανάρτηση σας για τον υπερ-ήρωα Στέλιο Κυριακίδη:
Απάντηση Κυριακίδη: «Σας ευχαριστώ, πρόεδρε. Δεν θέλω τίποτα για εμένα. Το μόνο που ζητώ, κύριε Τρούμαν, είναι να στείλετε ρούχα και τρόφιμα στα 7 εκατομμύρια Έλληνες που λιμοκτονούν. Αυτό ζητάω. Να βοηθήσετε τον λαό μου που υποφέρει».
Στα ¨”σχετικά” το “τυφλό” σύστημα παραπέμπει, λόγω συνωνυμίας υποθέτω, σε κείμενο όπου γράφεται:
“Μια κτηματομεσιτική εταιρεία έχει βγει στη γύρα και ψάχνει αγοραστή για ένα οικόπεδο φιλέτο 3.300 τετραγωνικά στη Βάρκιζα.
Όπως πληροφορούμαστε από έγκυρη πηγή το οικόπεδο αυτό ανήκει σε ένα μέλος της οικογένειας Κυριακίδη. Το πώς πέρασε στην… κατοχή του καταζητούμενου είναι μια άλλη ιστορία.
Το ζητούμενο είναι πως ένα καταζητούμενος μπορεί με άνεση να συνεχίζει τις μπίζνες μέσω των συγγενικών προσώπων.
Μήπως θα πρέπει να παρέμβουν άμεσα οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες;”
Υποθέτω ότι έδρασε ο δαίμων των “λέξεων κλειδιών” δηλαδή της πιο πρωτόγονης μεθόδου αναζήτησης πληροφοριών.
Παρακαλώ την αγαπητή (ό) OLympia τουλάχιστον όταν τιμώνται τόσο σπουδαία πρόσωπα όπως ο υπερ-ήρωας Στέλιος Κυριακίδης να μην αφήνεται ανεξέλεγκτο το τέρας της απλοικής αναζήτησης να ρυπαίνει την ανάρτηση ενός τόσο αξιέπαινου κειμένου που μας θυμίζει ένα αθλητή συγκλονιστικά διαφορετικό από ορισμένους αργυρώνητες αθλητές μας.
Καταλήγω με μια πρόταση προς τους αργυρώνητους αθλητές μας.
Να προσφέρουν οικειοθελώς εις μνήμην του Στέλιου Κυριακίδη μέρος των αποδοχών τους για την ενίσχυση των οικογενειών
των υπο-αμειβόμενων χειριστών της Πολεμικής μας Αεροπορίας
που χωρίς αυτούς ίσως οι αθλήτριές μας θα έπρεπε να φορούν …μαντήλα.
Ιωάννης Κόντος
Ομότιμος Καθηγητής Τεχνητής Νοημοσύνης
Πανεπιστημίου Αθηνών