Ο κλασσικός ελληνικός στοχασμός (ανάγων την καταγωγή του στο Μυκηναϊκό, Ομηρικό και προσωκρατικό διανοητικό περιβάλλον) έφθασε στο αποκορύφωμά του όταν, αντί όπως -όλοι- θα περίμεναν να δώσει απαντήσεις, έδωσε ερωτήσεις. Ποιος είσαι, από που έρχεσαι, που πηγαίνεις (οι φίλοι μας οι Ρωμαίοι έδιναν μεγάλη έμφαση στο Quo vadis?). Ο Αριστοτέλης αποκρυστάλλωσε αυτές τις αρχές διδάσκοντας πως όταν κάποιος θέλει να μελετήσει ένα θέμα, αντικείμενο, πρόβλημα, καλό θα ήταν
να ξεκινήσει την έρευνα από την ρίζα/αρχή του θέματος αυτού.
Το θέμα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και δεν αναφέρομαι στα νέοτερα σπάργανά της, την γνωστή πια (σε όλους;) Ευρωπαϊκή Κοινότητα Χάλυβος και Άνθρακος το 1952 (οι παλαιότεροι ίσως να θυμούνται το πρώτα 6 αστέρια σε μπλε και μαύρο φόντο).
Γνωρίζοντας ή τουλάχιστον ανατρέχοντας στην Ιστορία, αναδύονται στην επιφάνεια πληροφορίες, έννοιες, γνώσεις οι οποίες ευτυχώς δίνουν την λύση και θωρακίζουν τον κατέχοντα τις κατάλληλες κλείδες.
Ερχόμενος στο προκείμενο, ανακαλύπτοντας την ιστορική νομοτέλεια, και βασιζόμενος στα παραπάνω αξιώματα, επιχειρώ μια εκτίμηση όσον αφορά στο πολιτικό μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυριοτέρα την θέση του Ελληνικού Κράτους μέσα σε αυτήν.
Δυστυχώς ή ευτυχώς για κάποιους, οι χώρες της Κεντρικής και της Δυτικής Ευρώπης (εννοώ και τους κατοίκους και τις εκάστοτε κυβερνήσεις) πιστεύουν πως η Ελλάδα κακώς είναι μέλος της Ε.Ε. Πού οφείλεται αυτό? Σε πολύ μεγάλο βαθμό στο τι διδάσκονται αυτοί οι λαοί και στο τι δεν διδασκόμαστε εμείς.
Οι περισσότεροι Έλληνες γνωρίζουν grosso modo κάποιες βασικές δομές/πυλώνες της Ελληνικής Ιστορίας. Μαραθώνας, Σωκράτης, Μ. Αλέξανδρος, Βυζάντιο, 1821 και τα σχετικά. Αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι ότι και οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι έχουν και αυτοί τα δικά τους ιστορικά στεγανά και ‘πιστεύω’ και όπως εμείς έτσι και αυτοί ‘δυσανασχετούν’ όταν δεν τα έχουμε υπόψιν μας.
Πολύ πιο συγκεκριμμένα. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Χίτλερ αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία του Γερμανικού λαού αποστρεφόταν τους Εβραίους. Γιατί άραγε; Όποιος έχει ειδικές γνώσεις αναφορικά στον Τριακονταετή Πόλεμο γνωρίζει ότι τον 17ο αιώνα κάθε πολεμική επιχείρηση είχε 2 άξονες. Άλογα και όπλα. Ποιος τα προμήθευε αυτά στις εμπόλεμες χώρες/δυνάμεις/αυτοκρατορίες/ηγεμόνες της εποχής? Εβραϊκές εύπορες οικογένειες εμπόρων. Τα ονόματα είναι γνωστά, καταγεγραμμένα, όχι μόνο από Γερμανούς ιστορικούς αλλά και από πολύ πιο αμερόληπτους Αγγλόφωνους ιστορικούς. Παρόμοιο περιστατικό και με τον Φρειδερίκο τον Μεγάλο όταν δανειζόταν από τον πολύ γνωστό Πρωσσοεβραίο μεγαλεμπόρο SAMUEL και υποτιμούσε δύο φορές το εθνικό νόμισμα της Πρωσσίας.
Αποτέλεσμα. Η ρητορική του Χίτλερ βρήκε άμεση ανταπόκριση. Εδώ όμως είναι το -διακύβευμα-. Στην Ελλάδα, στην Αγγλία, στην Ισπανία ο κάθε λαός μαθαίνει την δική του ιστορία και με τον δικό του τρόπο. Ο σύγχρονος Έλληνας καθορίζει την ταυτότητά του έχοντας αρχαιοελληνικές, μεσαιωνικές/βυζαντινές και νεότερες ιστορικές προσλαμβάνουσες.
Προφανώς κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την Ε.Ε, με την επιπλέον όμως ευκολία ότι δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στις Ρωμαϊκές καταβολές της.Είναι κάτι ανάλογο με την Ιαπωνία, αν δηλαδή κάποιος θέλει να εντρυφήσει στην σύγχρονη Ιαπωνική πραγματικότητα, αρκεί να ξεκινήσει την έρευνα από το 1868 明治維新,( ‘επανάσταση΄ Μέιτζι. και δεν χρειάζεται να ερευνήσει την περίοδο Έντο για παράδειγμα.
Συνεπώς όταν κάποιος, κάπου μιλάει για Ε.Ε θα πρέπει να έχει στο μυαλό του μια σειρά από ιστορικές ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ.
Αναφέρομαι επιγραμματικά και οι αναγνώστες μπορούν να ωφεληθούν κάνοντας και ιδίαν έρευνα.
Ειρήνη του Άουγκσμπουργκ 1555, με αποτέλεσμα το CUIUS REGIO EIUS RELIGIO. Για τους Έλληνες δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία αν οι καθολικοί σφαζόνταν με τους Προτεστάντες, Καλβινιστές κτλ. Αλλά για τα δυτικοευρωπαϊκά κράτη, τα οποία σήμερα καθορίζουν τη ροή της Ε.Ε, έχει μεγάλη σημασία.
Λουδοβίκος ο 14ος. Για ακόμα μια φορά, εμείς οι Έλληνες είμαστε υπερήφανοι για την προσφορά των προγόνων στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Γιατί όμως για παράδειγμα οι Γάλλοι πιστεύουν ότι η Ευρώπη τους ανήκει;( πρόσφατα ο Nigel Farage ανέφερε συγκεκριμένα ότι στις Βρυξέλλες έχει δυστυχώς γίνει αεροπειρατία στο όνομα Ευρώπη-‘Τhey have hijacked the name Europe’). Μήπως επειδή διδάσκονται ότι ο Λουδ. 14ος έθεσε στην κυριολεξία τις βάσεις της σύγχρονης Ευρώπης; Οι φίλοι μας οι Γερμανοί καυχώνται ότι ο Όττο φον Μπίσμαρκ ήταν (όντως) ο δημιουργός της έννοιας και της πρακτικής της συνταξιοδότησης.
Συνθήκη της Βεστφαλίας 1648. Οι δειλές απαρχές των περισσότερων πολιτειακών εννοιών και βάσεων της Ε.Ε, η θέσπιση της κυριαρχίας των εθνών-κρατών, της ΝΟΜΙΚΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ των εθνών-κρατών και η αρχή της μη-παρέμβασης στα εσωτερικά των άλλων κρατών.( Η συνθήκη αυτή έθεσε τέλος στον 80ετή πόλεμο ανάμεσα σε Ισπανία και Κάτω Χώρες και στον ενσωματομένο 30ετή Πόλεμο, οδηγώντας στην δημιουργία του κράτους της Ελβετίας και της Ολλανδίας).
Προσπάθειες για ομοσπονδιοποιήσεις βασίστηκαν σε ξιφολόγχες και έπνιξαν στο αίμα ολόκληρη την Γηραιά Ήπειρο.(Ναπολέων, Χίτλερ).
Εδώ μου έρχεται στο μυαλό η φράση του Κίσσιγκερ ‘whom do I call if I want to call Europe?’ (ποιόν παίρνω τηλέφωνο αν θέλω να τηλεφωνήσω στην Ευρώπη;)
Προφανώς ο Χένρυ ανέμενε από την Ε.Ε. ένα αντίστοιχο μοντέλο των Η.Π.Α. Εξάλλου ο ίδιος προτιμούσε να μιλάει με τραπεζίτες παρά με πολιτικούς.
Η Ιστορία μιλάει από μόνη της. Δείτε τον χάρτη της Ευρώπης. Από μεγάλα σε έκταση κράτη όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ισπανία έως κράτη κουκίδες τύπου Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργο, Μάλτα κτλ. Ισχυρότατη ένδειξη ότι οι λαοί της Ευρώπης θέλουν να κρατήσουν την ταυτότητά τους.
Αν αυτό το κείμενο ήταν πανεπιστημιακό δοκίμιο (essay) θα έπρεπε να κλείσει με κάποιο συμπέρασμα. To συμπέρασμα είναι, να μάθουμε άπαντες τι συμβαίνει στην Ευρώπη ώστε όταν ακούμε ονόματα τύπου, Ben Bernanke, Mervyn King, Jean Claude Trichet, Arthur Burns, Zhou Xiaochuan, Basel, Switzerland, Bank for International Settlements, να μην μένουμε με το στόμα ανοιχτό, ή τουλάχιστον για λίγο μέχρι να ξεκινήσουμε την έρευνα.
Πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε ομοσπονδιοποίηση ξεκινά η ομοσπονδιοποίηση της άγνοιας._
Στοιχειώδης βιβλιογραφία
-The Alchemists Inside the secret world of central bankers. Neil Irwin.
-Warfare in the seventeenth century John Childs.
-Germany and the Holy Roman Empire: Volume II: The Peace of Westphalia to the Dissolution of the Reich, 1648-1806. Joachim Whaley.
-The Crisis of the European Union: A Response Jurgen Habermas.
Παναγιώτης Δημητριάδης
Ημερομηνία και τόπος γεννήσεως: 13-08-1979 Αθήνα
Σταθερό τηλέφωνο: (0030) 210 8072 544
Κινητό τηλέφωνο: 69 72 76 1225
Ηλεκτρονική διεύθυνση: [email protected]
FACEBOOK: Panagiotis Dimitriadis Παναγιώτης Δημητριάδης
facebook.com/PanagiotisDimitriadis300
Εκπαίδευση και κατάρτηση
• 2009-2010 Μεταπυχιακό σε Ιαπωνικές Σπουδές, Πανεπιστήμιο Λιντς, Ηνωμένο Βασίλειο.
‘Master of Arts in JAPANESE BUSINESS STUDIES, University of Leeds, 2009-2010.
Dissertation topic: European Union and United States Foreign Direct Investment in Japan, 1990-2010′.
• 2007-2008 Μεταπυχιακό σε Στρατιωτική Ιστορία, Πανεπιστήμιο Λιντς, Ηνωμένο Βασίλειο.
‘Master of Arts in MILITARY HISTORY, University of Leeds, 2008-2009.
Disseration topic: Commentary on the ‘Reveries on War’ by Marshall de Saxe, A comparative analysis of the influence of classical and medieval European literature on modern military doctrine and practices’.
• 1998-2004 Πτυχίο κλασσικής φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών.
Γλώσσες
• Ελληνική, Αρχαία Ελληνική, Λατινική(Κλασσική και Μεσαιωνική)
• Αγγλικά( Native level)
• Γερμανική(Business Level)
• Γαλλική(Business level)
• Ιαπωνική (Intermmediate level)
• Κινεζική Χονγκ-Κονγκ( Καντονέζικη, Beginner’s Level)
Δεξιότητες
• Data analysis
• Editorial
• Microsoft word/excel
• Research
• Emerging markets(Far East, Japan, China, South-East Asia).
• Project management
• Proofreading
Δραστηριότητες
• Δίμηνη παραμονή στο Τόκυο και μελέτη της Ιαπωνικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο ‘ Ιινταμπάσι Διαπολιτισμικό Ινστιτούτο Ιαπωνίας イイダバシ インターカルト日本語学校.Ιούλιος-Αύγουστος 2009
Εντατικά μαθήματα Γερμανικής στο Ινστιτούτο Γκαίτε στο Βερολίνο, Αύγουστος 2000. (Τάξη Mittelstufe 3.)
Εκπλήρωση καθηκόντων στρατιωτικής θητείας (12μηνης), Μάιος 2005 ως Στρατιώτης Πεζικού και από τον Σεπτέμβριο του ιδίου χρόνου ως έφεδρος λοχίας με υπηρεσία στον Έβρο και στο Νευροκόπι.
Συμμετοχή στις εξετάσεις του Διπλωματικού Σώματος, τον Οκτώβριο του 2006.
Ενδιαφέροντα
Μελέτη Κλασσικής, Ελληνικής, Ευρωπαϊκής και Ιαπωνικής Ιστορίας και λογοτεχνίας με περισσότερη έμφαση στην εξέλιξη της Ευρώπης και της Ιαπωνίας από το 1600 ως σήμερα.
Συμμετοχή σε αγώνες ξιφασκίας από το 2002 (ξίφος μονομαχίας και σπάθη) σε Ελλάδα, Αγγλία και Χονγκ Κονγκ.
Βαθμός Black Belt 免許 από τον Σόκε του Ιαπωνικού Μπούτζινκαν Μασαάκι Χατσούμι(Παρασημοφορεμένου από την Ιαπωνική και Αμερικανική κυβέρνηση).
Πολύχρονη ενασχόλησε με λοιπές Ιαπωνικές πολεμικές τέχνες, Iaido, Kendo, Karate καθώς και με την παραδοσιακή πολεμική τέχνη της Ταυλάνδης, Muay Thai.
Πολύχρονη ενασχόληση με την μουσική( κλασσική και ηλεκτρική κιθάρα, drums και κλασσικό πιάνο. Εν έτει 1998 είχα την τιμή να με ακούσει στο πιάνο η κυρία Μαρία Χαιρογιώργου-Σιγάρα, σολίστ διεθνούς φήμης και προσωπική δασκάλα του Δ. Σγούρου).
Επαγγελματική δραστηριότητα
Δίδαξα Αρχαία ελληνικά και συγκριτική ευρωπαϊκή γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από τον Σεπτέμβριο του 2004 ως τον Φεβρουάριο του 2005 σε δευτεροετείς φοιτητές (εθελοντικά και μετά από προτροπή της καθηγήτριας Ευανθίας Δρακωνάκη-Καζαντζάκη).
Δίδαξα Αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα στο Χονγκ-Κονγκ, 2010-2011.
Εργάστηκα ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Χονγκ-Κονγκ (2010-2012) στο Νομικό Τμήμα. Η έρευνά μου ήταν αναφορικά στο πώς η Ιαπωνική κυβέρνηση κατά τις δεκαετίες 1920-1945 ερμήνευσε το τότε ισχύον Διεθνές Δίκαιο προς ίδιον όφελος. Η έρευνα βασίστηκε σε απόρρητα Ιαπωνικά έγγραφα τα οποία κοινοποίησε η Ιαπωνική κυβέρνηση για πρώτη φορά το 2010.