Έχουμε δει αρκετούς νέους ανθρώπους να ακολουθούν τα βήματα των γονιών τους και να κατεβαίνουν στην πολιτική ως συνέχεια της οικογενειακής παράδοσης. Ο Χρήστος, όπως του αρέσει να τον αποκαλούν, δεν ανήκει σε έναν από αυτούς. Είναι ένας νέος 29 ετών, ο οποίος δεν κατάγεται από κανένα πολιτικό τζάκι, εργάζεται από τα πρώτα του φοιτητικά χρόνια, και μάχεται καθημερινά για το συμφέρον του τόπου του, όντας μέλος της επιτροπής κατοίκων της περιοχής του, του πολυσυζητημένου Αγίου Παντελεήμονα. Μετά τη συζήτηση μας, καταλάβαμε πως δεν είναι τυχαίος o χαρακτηρισμός από πολλούς στο διαδίκτυο ως “κίνηση ματ” του Νικήτα Κακλαμάνη, η επιλογή του στο ψηφοδέλτιο για τη μάχη των φετινών δημοτικών εκλογών του Μαϊου.
Ακολουθεί η συνέντευξη του Χρήστου Παπαχριστόπουλου, υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με τον συνδυασμό του Νικήτα Κακλαμάνη, “Αθήνα πόλη της Ζωής μας” στο enimerwsi.gr
Χρήστο γεννήθηκες, κατοικείς και εργάζεσαι σε μία από τις πιο πολύπαθες περιοχές της Αθήνας, τον Άγ. Παντελεήμονα. Σαν κάτοικος της περιοχής, ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε στην καθημερινότητα σας;
Ο Άγιος Παντελεήμονας είναι μια ιδιαίτερη πολυσυζητημένη περιοχή που δεν έχει καμία σχέση με τις περισσότερες περιοχές της Αθήνας. Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, της παραοικονομίας και του παρεμπορίου γεννήθηκε στην περιοχή μας, ακούστηκε σε όλη την Ελλάδα από την περιοχή μας και συνεχίζει να ταλαιπωρεί έως και σήμερα όλους εμάς που ζούμε εδώ. Η συσσώρευση λαθρομεταναστών, με την ανοχή της πολιτείας, έχει κάνει τις συνθήκες διαβίωσης στον Άγ. Παντελεήμονα δύσκολες έως απαγορευτικές. Δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους έντιμους και οικογενειάρχες απ’όποια χώρα και αν προέρχονται που κατοικούν και εργάζονται νόμιμα στην Αθήνα μας, αλλά σε ανθρώπους που κύριο επάγγελμα τους είναι η παραβατικότητα.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η «στοχευμένη γκετοποίηση» της περιοχής, έφερε μια τρομακτική υποβάθμιση, συμβάλλοντας στην πτώση εμπορικών και αντικειμενικών αξιών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα κάτοικοι και επιχειρηματίες της περιοχής να αναζητήσουν «στέγη» σε άλλες περιοχές του λεκανοπεδίου και μη.
Συγκρίνοντας την περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα σήμερα με 10-15 χρόνια πριν, ποια είναι τα πρώτα πράγματα που σου έρχονται στο μυαλό;
Μου έρχεται στο μυαλό μια πλατεία γεμάτη ζωή, με τα μαγαζιά της γεμάτα και τα παιδιά να παίζουν ανέμελα σε αυτήν. Εικόνες όπως μαγαζιά με λουκέτα στην πόρτα τους και ξεφτισμένα νοικιαστήρια στις βιτρίνες τους, όπου κανένας δεν ενδιαφέρεται να τα νοικιάσει, μας ήταν παντελώς άγνωστες. Ήταν μια γειτονιά όπου ο καθένας μπορούσε να βρει τα πάντα ενώ τώρα το μόνο που βρίσκει είναι σκοτάδι και εγκατάλειψη.
Τί θα πρότεινες ως νέος άνθρωπος και ως κάτοικος για τη βελτίωση της περιοχής του Αγ. Παντελεήμονα;
Δεν πρέπει να μένουμε στα παλιά, το παρελθόν πρέπει να το αφήσουμε πίσω. Είναι υποχρέωση μας πλέον να κοιτάμε μπροστά. ΤΕΛΟΣ η μιζέρια, δουλειά για το πως θα αναβαθμιστεί η ποιότητα της ζωής των κατοίκων οι οποίοι το δικαιούμαστε και το αξίζουμε μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρίας και αγώνων. Τα βήματα είναι απλά, φτάνει να υπάρχει πολιτική βούληση.
Να λειτουργήσει, ο ανύπαρκτος έως τώρα, μηχανισμός ελέγχου των αδειοδοτήσεων των Κ.Υ.Ε. (Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος). Να γίνει έλεγχος των 102 Internet Café της περιοχής του 6ου διαμερίσματος και τί αλλαγές χρήσης έχουν γίνει σε όλα αυτά. Δεν μπορεί να λειτουργούν στο 6ο διαμέρισμα 102 Internet Café ενώ η κανονιστική λέει πως πρέπει να λειτουργούν 150 και στα 7 διαμερίσματα της Αθήνας.
Επιπλέον πρέπει να γίνει ένας σοβαρότατος έλεγχος ωραρίου καταστημάτων. Δεν μπορούν τα καταστήματα να μένουν ανοιχτά μέχρι τις 3 η ώρα το πρωί δημιουργώντας συνθήκες παραβατικότητας και έντασης με τους κατοίκους της περιοχής μας. Έλεγχος πολυκατοικιών. Δεν μπορεί να μένουν σε 25 με 30 τετραγωνικά 10 με 15 άτομα χωρίς κατάλληλες συνθήκες υγιεινής. Από εκεί και πέρα, φωτισμός: ανύπαρκτος! Παρεμπόριο: ανθίζει από τους δρόμους μέχρι τις λαϊκές αγορές. Πορνεία: ανεξέλεγκτη!
Και να σου πώ κάτι ακόμα. Λέσχη φιλίας, πολιτιστικό κέντρο, χώροι άθλησης και πρασίνου, ασφάλεια πράγματα αυτονόητα για άλλες περιοχές της Αθήνας (παρότι έχουν ψηφιστεί από το 2011) εδώ θεωρούνται είδη πολυτελείας. Ζητάμε το αυτονόητο: ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ!
Είναι κοινά αποδεκτό, πως σε ένα μεγάλο ποσοστό η περιοχή της πλατείας του Αγ. Παντελεήμονα έχει πλέον «καθαρίσει». Πιστεύεις ότι αυτό είναι ένα έργο της Χρυσής Αυγής όπως παρουσιάζεται από τα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Και αν όχι σε ποιον πιστεύεις ότι οφείλεται;
Στο μεγαλύτερο βαθμό, αυτό οφείλεται κυρίως στην συντονισμένη προσπάθεια που έχουμε κάνει οι κάτοικοι της περιοχής μέσα από την επιτροπή κατοίκων σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές. Γεγονός είναι όμως ότι τον Άγιο Παντελεήμονα η Χ.Α. τον χρησιμοποίησε ως «πολιτικό σκαλοπάτι». Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι λογικό να λένε ή μεγάλα ψέματα, ή «μεγάλες αλήθειες».
Δραστηροποιείσαι επαγγελματικά στον χώρο του καθαρισμού, ως ιδιοκτήτης της οικογενειακής σας επιχείρησης. Ποια είναι η άποψη σου για αυτό τον τομέα στον Δήμο της Αθήνας
Αρκεί να κάνεις ο ίδιος μια βόλτα σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας, για να δεις με τα ίδια σου τα μάτια την τραγική κατάσταση η οποία επικρατεί. Τα τελευταία 4 χρόνια, δεν έχει δωθεί η απαιτούμενη βαρύτητα στο ευαίσθητο κομμάτι της καθαριότητας. Οι κάδοι απορριμάτων είναι οι ίδιοι από το 2008-9 (τότε που αντικαταστάθηκαν όλοι επί δημαρχίας Κακλαμάνη) και δεν έχουν πλυθεί ποτέ με αποτέλεσμα να αποτελούν εστίες μικροβίων και μολύνσεων.
Από την άλλη πλευρά ο Δήμος της Αθήνας ενώ διαθέτει τον πληρέστερο στόλο οχημάτων καθαρισμού και όχι μόνο κατ’ομολογίαν του νυν Αντιδημάρχου Καθαριότητας (μία ακόμα από τις παρακαταθήκες που άφησε ο Νικήτας Κακλαμάνης), αφήνει τα οχήματα της ασυντήρητα να στεγάζονται στα parking, αντί να είναι στο δρόμο και να πιάνουν δουλειά. Κάτι το οποίο πιστώνεται απόλυτα στην απερχόμενη Δημοτική Αρχή. Και για να σου μιλησω με νούμερα σε αυτό το θέμα. Το 2009 η συνολική συγκομιδή απορριμάτων ανερχόταν στους 1500 τόνους σε καθημερινή βάση ενώ το 2014 η καθημερινή συγκομιδή έχει πέσει στους 640 τόνους. Η κοινή λογική λέει πως η Αθήνα θα έπρεπε να είναι πιο καθαρή από τότε. Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική…Την βλέπουμε όλοι μας.
Ένα θέμα που «καίει» είναι το Τέμενος της Αθήνας. Ποια είναι η τοποθέτηση σου επί του θέματος;
Είμαι πολύ ξεκάθαρος. Εκτός αστικού ιστού, όπως είναι η θέση της παράταξης μου και του Νικήτα Κακλαμάνη. Η τοποθεσία του Σχιστού είναι μία πολύ καλή λύση. Η Αθήνα δεν αντέχει άλλα πειράματα.
Τρεις περιοχές που μου θυμίζουν παλιό καλό Ελληνικό κινηματογράφο είναι οι: Φωκίωνος Νέγρη-Κυψέλη, Πλατεία Αμερικής, Πατησίων. Περιοχές που σήμερα μυρίζουν εγκατάλειψη. Ποια είναι η γνώμη σου;
Φωκίωνος Νέγρη – Κυψέλη: Ιστορικός πεζόδρομος με έντονο καλλιτεχνικό άρωμα όπου με πολύ μικρές παρεμβάσεις μπορεί να ανακτήσει την χαμένη του αίγλη. Επίσης με στήριξη στους ντόπιους επαγγελματίες, που δίνουν τη ψυχή τους καθημερινά, και με αξιοποίηση της δημοτικής αγοράς μπορεί να γίνει ξανά ένας από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας. Αναβαθμίζοντας λοιπόν την Φωκίωνος και με μικρές παρεμβάσεις σε ολόκληρη την περιοχή της Κυψέλης, δίνοντας το αίσθημα της ασφάλειας, της καθαριότητας και του φωτισμού στους δημότες της περιοχής, μπορεί να ξαναγίνει η περιοχή αυτό που κάποτε ήταν.
Πλατεία Αμερικής: Πάρα πολλοί την λένε πλέον «πλατεία Αφρικής». Θα πρέπει να ελεγχθούν τα παραβατικά καταστήματα. Πρέπει να αναφέρω επίσης πως έχω δεχθεί καταγγελίες από κατοίκους οι οποίοι πλέον θεωρούν πολυτέλεια ακόμα και τον ύπνο τους. Καθημερινά δέχονται καταγγελίες τα αστυνομικά τμήματα της περιοχής. Υπάρχουν υπέροχα διατηρητέα κτήρια – μνημεία όπως π.χ. η οικία της Λέλας Καραγιάννη και ωραιότατοι πολυχώροι όπως το Αλεξάνδρεια οι οποίοι πρέπει κάποια στιγμή να αξιοποιηθούν από το Δήμο.
Πατησίων: Ένας δρόμος – μια ιστορία που τώρα μυρίζει εγκατάλειψη, ανεργία, κατήφεια και παντελή έλλειψη της δημοτικής αρχής. Η εμπορικότητα αυτού του δρόμου χρειάζεται την παρέμβαση της πολιτείας. Ο Δήμος όμως μπορεί να τη φωτίσει, να τη ζωντανέψει, να την καθαρίσει, μπορεί να την ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΨΕΙ! Άλλωστε πρόταση του Νικήτα Κακλαμάνη είναι η αφαίρεση των δημοτικών τελών για τα τρία πρώτα χρόνια για τους νέους επιχειρηματίες, ένα καλό θεμέλιο για μια νέα αρχή ενός επαγγελματία και ενός ιστορικού δρόμου.
Ένα κομμάτι που γνωρίζω πως είναι μία από τις οικογενειακές σας αγάπες είναι η μοναδική ομάδα του Δήμου Αθηναίων μαζί με το Παγκράτι και τον Σπόρτινγκ που αγωνίζονται σε εθνικές κατηγορίες, τον Γ.Α.Σ. ΑΕΤΟ Αγίου Παντελεήμονα. Πες μου λίγα λόγια για αυτή την ομάδα.
Ξεκίνησα ως παίχτης σε αυτή την ομάδα, το 1992 έτος το οποίο ιδρύθηκε και ο σύλλογος και συνεχίζω πλέον την πορεία μου σε αυτόν ενεργά ως πρόεδρος, διαδεχόμενος τον πατέρα μου. Αξίζει να σημειώσω ότι όλα τα τμήματα του συλλόγου τότε αριθμούσαν πάνω από 200 αθλητές όλων των ηλικιών. Σήμερα η έλλειψη αθλητικού χώρου, η «γκετοποίηση» της περιοχής όπως προανέφερα και η αδιαφορία της πολιτείας αλλά και του Δήμου, έχει φέρει ως αποτέλεσμα τη μείωση των αθλητών σε τάξεις του 80% σε μια ομάδα που το αντρικό της τμήμα στο μπάσκετ είναι μία ανάσα από την Α2 Εθνική Κατηγορία!! Η αντρική ομάδα ξεκίνησε από τις «αλάνες» της Δ’ ΕΣΚΑ (Ένωση Σωματείων Καλαθοσφαίρισης Αττικής) και με την οικογένεια μου στο τιμόνι της έχει καταφέρει να ανέβει 6 κατηγορίες σε διάστημα 8 ετών ξεπερνώντας ομάδες με μεγάλη ιστορία και πολύ κόσμο. Ο μικρός ΑΕΤΟΣ του πολύπαθου Αγίου Παντελεήμονα κατάφερε να ανοίξει τα φτερά του και να φέρει μια νότα αισιοδοξίας και ελπίδας σε αυτή τη γειτονιά.
Κλείνοντας, πιστεύεις ότι η Αθήνα μπορεί να αποκτήσει ξανά την παλιά της αίγλη;
Η Αθήνα παρ’ότι έχει εγκαταλειφθεί, ήταν είναι και θα είναι μια πόλη φωτεινή, με ιστορία και πολιτισμό που όλοι εμείς οι Αθηναίοι πρέπει να δώσουμε την μάχη να την ξανακάνουμε την «Αθήνα, πόλη της ζωής μας»!
http://www.enimerwsi.gr/christos-papachristopoulos-zitame-aftonoito-piotita-zois/