Η ώρα της ατομικής ευθύνης.

Ζούμε μοιραίες και καθοριστικές μέρες, πρωτόγνωρα υπεύθυνες για το μέλλον μας, των παιδιών μας και αυτής της πατρίδας.
Είναι σπάνιο κοινωνικό φαινόμενο να εξαρτώνται τόσα πολλά, από τόσους πολλούς. Επομένως, το ποσοστό τόσο της ατομικής όσο και της συλλογικής ευθύνης είναι τεράστιο.
Έχει παρέλθει πλέον το πεδίο εκείνο της σημαντικότητας των αξιών.
Το να είναι κάποιος συνειδητός πολίτης, καλοσυνάτος άνθρωπος, αδογμάτιστος κι ελεύθερος, εμπνευσμένος και δημιουργικός, αμοιβαία αλληλέγγυος … … …
Είναι η ώρα της δράσης, των αποφάσεων και της πράξης.
Όποιοι κι αν είμαστε, ότι κι αν είμαστε, όπως κι αν είμαστε, οφείλουμε να πράξουμε το σωστό για μας, τα παιδιά μας και το μέλλον της πατρίδας μας.
Αν είμαστε έστω και ελάχιστα σώφρονες, θα αντιλαμβανόμαστε ότι από εμάς εξαρτώνται τόσα πολλά, που ο βαθμός ευθύνης μας δείχνει δυσθεόρατος.
Είναι ώρες ευθύνης.
Νικόλας