«Δημοκρατία στην Ευρώπη». Το πιο σύντομο ανέκδοτο.

Επί τόσο καιρό, πέντε υποψήφιοι για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Γιούνκερ, Σούλτς, Βερχόφσταντ, Κέλλερ και Τσίπρας), που είχαν προταθεί από τα πέντε μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κόμματα, γύριζαν από χώρα σε χώρα και από debate σε debate, διεξάγοντας πολιτικό αγώνα, τόσο για τους ίδιους όσο για τα κόμματά τους. Τώρα όμως, τους γράφουν κανονικά και αυτούς και τη δημοκρατία.
Οι ευρωεκλογές έγιναν σε όλη την Ευρώπη, οι Ευρωπαίοι πολίτες ψήφισαν και δήλωσαν τη βούλησή τους. Υποτίθεται ότι τώρα, σύμφωνα πάντα με τη Συνθήκη για την ΕΕ, οι πιο πάνω υποψήφιοι θα εμφανιστούν ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου, ως τυπικά προτεινόμενοι από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, προκειμένου να επιχειρήσουν να συγκροτήσουν πλειοψηφία για την εκλογή τους.
Αυτό λέει η έστω “κολοβή” δημοκρατική λογική της  ΕΕ, σύμφωνα πάντα και με αυτό που αποφάσισαν προηγουμένως τα ευρωπαϊκά κόμματα.  Ε, λοιπόν αυτό ξεχάστε το. Μερκελ και λοιποί αρχηγοί, έχουν άλλη άποψη. Γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους όλα τα πιο πάνω. Αποφάσισαν λοιπόν να παζαρέψουν μεταξύ τους τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκή Επιτροπής, αγνοώντας πλήρως τους πιο πάνω πέντε πολιτικούς ηγέτες.
Και τότε τι ρόλο έπαιξαν οι πέντε ανταγωνιζόμενοι; Μα φυσικά το ρόλο των μαριονετών σε ένα δήθεν παιχνίδι δημοκρατίας για τα μάτια των Ευρωπαίων πολιτών. Δηλαδή άλλοι ήταν οι υποψήφιοι οι οποίοι ανταγωνίσθηκαν προεκλογικά και κάποιος άλλος άσχετος θα καταλάβει τη θέση μετά.
Τελικά η δημοκρατία στην ΕΕ, είναι πράγματι ένα ανέκδοτο που προκαλεί γέλια.
Αυτή λοιπόν η Ευρώπη των τραπεζών και των συμφερόντων, πέρα από τη βούληση των λαών, είναι αυτή που χρησιμοποιεί τον ελληνικό λαό σήμερα, ως πειραματόζωο για να τρομάξει τους υπόλοιπους Ευρωπαϊκούς λαούς, ώστε να μην έχουν απαιτήσεις.
Πέτρος Χασάπης