Σκληρές οι ποινές για τα "δομημένα ομόλογα". Για το PSI τότε τι πρέπει να είναι; Γκιλοτίνα;
ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ
Αυτό που δεν ξέρουν οι πασοκόπληκτοι των ΜΜ”Ε” είναι ότι το λεγόμενο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, δεν κόστισε ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ στα ασφαλιστικά ταμεία. Ο λόγος; Έγινε άμεση αναστροφή της πώλησης στο ακέραιο του κεφαλαίου.
Γιατί λοιπόν τιμωρήθηκαν με βαριές ποινές οι εμπλεκόμενοι; Γιατί απλούστατα στο παρασκήνιο της αγοραπωλησίας διακινήθηκαν προμήθειες μέσω της χρηματιστηριακής. Όχι επειδή υπήρξε ζημιά του δημοσίου. Εάν το δημόσιο είχε ζημιωθεί, τότε όλοι οι εμπλεκόμενοι θα ήταν ελεύθεροι και πιθανά υπουργοί οικονομικών, πρωθυπουργοί ή πρόεδροι της ΤτΕ. Όπως έγιναν ο Παπαδήμος, ο Στουρνάρας, ο Προβόπουλος, ο Παπακωνσταντίνου, άνθρωποι που κατέστρεψαν την δημόσια περιουσία με τις ενέργειες τους διαχρονικά.
Τα δομημένα ομόλογα επεστράφησαν και τα αποθεματικά των ταμείων επενδύθηκαν σε ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου. Που όπως γνωρίζουμε, τα κούρεψε η συμμορία Παπαδήμου δίνοντας την χαριστική βολή στο ασφαλιστικό σύστημα, εξανεμίζοντας τον μόχθο εκατομμύρίων Ελλήνων και δύο γενεών.
Εδώ όμως έρχεται ένα άλλο, τεράστιο ερώτημα. Τι θα είχε γίνει εάν τα ταμεία είχαν κρατήσει αυτά τα ομόλογα; Το δεδομένο είναι ότι δεν θα είχαν κουρευτεί με το PSI. Όμως τότε ουδείς περίμενε ότι θα ερχόταν μία προδοτική κυβέρνηση που θα λήστευε τους κατόχους Ελληνικών ομολόγων διασύροντας κατ’ επέκταση την Ελλάδα στα μάτια κάθε τίμιου επενδυτή. Ή μήπως κάποιοι το περίμεναν; Ή μήπως κάποιοι γνώριζαν τις υπόγειες επαφές του Παπανδρέου με το ΔΝΤ που θα οδηγούσαν νομοτελειακά στην κατάρρευση του αξιόχρεου της χώρας;
Θα είχε μεγάλη σημασία να δούμε ποιοί ούρλιαζαν τότε. Π.χ. η ΑΔΕΔΥ που διαδήλωνε με κεφαλή της πορείας τον …καταστροφέα της Ελληνικής οικονομίας. Και έπειτα οι ίδιοι σιώπησαν μπροστά στον βιασμό των εργαζομένων από τον εγκληματία, ως κοινοί συνεργοί. Όπως επίσης και κάποιοι Κουτρουμάνηδες όπου ψευδώς διαβεβαίωναν την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι το Ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ! Άρα, αφού “δεν είναι κοινωνικό”, γιατί απαγορευόταν να επενδύσει στα δομημένα ομόλογα όπως κάνουν όλα τα ΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ασφαλιστικά ταμεία στον κόσμο;
Για να έχουμε πλήρη εικόνα όμως, θα πρέπει να γνωρίζουμε την σύνθεση των δομημένων ομολόγων. Εάν π.χ. συμπεριελάμβαναν τοξικά ομόλογα εξαρτώμενα από την μόχλευση των προϊόντων της Lehman Brothers. Τότε, όντως η διακράτηση τους θα απειλούσε την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων. Όπως ακριβώς την “πάτησε” ο Κινέζος πρόεδρος της Τράπεζας της Κίνας, φίλος του μακαρίτη Σιώπα, σύμβουλου του Παπανδρέου με αποτέλεσμα να ζημιώσει το Κινέζικο δημόσιο με κάποια δις δολλάρια. Με την μόνη διαφορά ότι ο Κινέζος επίορκος σαπιζει τώρα στον πάτο του Κίτρινου ποταμού, όπως θα σάπιζε οποιοσδήποτε λειτουργός θα τολμούσε να σκαρφιστεί κάτι σαν το PSI.
Διαβάστε και ένα ενδιαφέρον άρθρο από το Reporter.gr για το θέμα:
Σκληρή η απόφαση της Δικαιοσύνης για μια πολύκροτη υπόθεση, που πριν 7 χρόνια κυριάρχησε στη δημοσιότητα και που τώρα όμως περνάει στα “ψιλά” των εφημερίδων. Πρόκειται για την επένδυση των Ταμείων το 2007 σε σύνθετα ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου, που είχαν εκδοθεί τότε από τη Δ23 διεύθυνση του ΓΛΚ και τα είχαν αγοράσει 7 ταμεία από την χρηματιστηριακή εταιρεία Ακρόπολις.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι στο τέλος του 2007, μετά από “λαϊκά δικαστήρια” που είχαν στηθεί, τα Ταμεία επέστρεψαν τα δομημένα ομόλογα που είχαν αγοράσει και τα αντικατέστησαν… με τα ομόλογα ελληνικού Δημοσίου. Εκεί κάπου η δημοσιότητα εξαντλήθηκε και στη συνέχεια μόνο σποραδικά πράγματα βγήκαν στην επιφάνεια, όπως π.χ. ο θάνατος ενός από τους κατηγορουμένους του Σοφοκλή Πρινιωτάκη.
Ωστόσο, κατά κοινή ομολογία γνωρίζουμε μόνο τη μισή ιστορία. Ίσως διέλαθε της προσοχής της κοινής γνώμης ότι τα ομόλογα, που πήραν των Ταμεία εκ των υστέρων σε αντικατάσταση των συνθέτων, είχαν εκδοθεί σε ελληνικό Δίκαιο. Επεστράφησαν, βέβαια, χωρίς ζημία για τα Ταμεία, καθώς τα τελευταία πήραν μέχρι κεραίας όλο το κεφάλαιο που επένδυσαν. Ωστόσο, τα σταθερά ομόλογα που αντικατέστησαν τα σύνθετα, στις αρχές του 2012 “κουρεύτηκαν” μαζί με πολλά άλλα, με το PSI.
Τότε, “ξέχασαν” πολλοί να πουν τι θα είχε συμβεί, αν τα Ταμεία είχαν κρατήσει τα δομημένα ομόλογα αντί για τα κρατικά με τα οποία τα αντικατέστησαν. Σίγουρα θα είχαν γλιτώσει το “κούρεμα”, γιατί τα δομημένα είχαν εκδοθεί υπό το αγγλικό Δίκαιο. Η προχειρότητα με την οποία λαμβάνονται σημαντικές αποφάσεις στην Ελλάδα δυστυχώς στοιχίζει.
Επίσης, πολλοί δεν ξέρουν ότι η FSA, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς της Μεγάλης Βρετανίας, στη σχετική αναφορά που είχε κάνει η ΑΔΕΔΥ, απάντησε βάζοντας την όλη υπόθεση στο αρχείο και ξεκαθαρίζοντας έμπρακτα ότι η ιστορία αγοράς των σύνθετων ομολόγων έγινε βάσει της διεθνούς πρακτικής. Μόνο, που ορισμένοι φαίνεται να την αγνοούν ή καλύτερα την αγνόησαν και προκάλεσαν το γέλωτα σε όσους βλέπουν ότι στην Ελλάδα επικρατεί μια “εξαίρεση” στο πώς λειτουργούν οι αγορές, που τώρα παρακαλάμε…
Το τραγικό είναι ότι αυτό έγινε με αποτέλεσμα να διασυρθεί η χώρα, λάθρα να γίνει απαξίωση χρεογράφων, που εκδόθηκαν με τη σφραγίδα του ελληνικού Δημοσίου, πολύ πριν φυσικά γίνει το PSI. Τώρα πλέον μετά από τόσα χρόνια, που όροι όπως αγγλικό Δίκαιο, εκδότης ομολόγου, αξιοπιστία εκδότη κλπ, μπήκαν με φόρα στην καθημερινότητά μας μετά την άκρως επιτυχημένη έκδοση του πενταετούς ομολόγου της Ελληνικής Δημοκρατίας, καλό είναι να αναστοχαστούμε, ώστε να αποφύγουμε στο μέλλον παρόμοια λάθη.
Ύστερα από επτά χρόνια, με όλους μας πιο εκπαιδευμένους σε οικονομική ορολογία έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό ότι εν τέλει θα είχαν αποφέρει τεράστιο όφελος στα ασφαλιστικά ταμεία εάν δεν είχαν επιστραφεί υπό το βάρος της σκανδαλολογίας. Δηλαδή, ήταν μια επένδυση χωρίς ζημία. Ακόμα, μάλιστα κι όταν επεστράφησαν αυτό έγινε χωρίς να πληγούν τα Ταμεία, καθώς πήραν μέχρι κεραίας όλο το κεφάλαιο που επένδυσαν.
Με δύο λόγια, καλό είναι το δίδαγμα αυτό να γίνει οδηγός για τις επενδύσεις αλλά και τη νοοτροπία που θα μας καθορίσει για μελλοντικές επιλογές. Μια και για να γίνει η πράξη το όνειρο θα πρέπει οι επενδύσεις να αξιολογούνται σωστά, να μην ενοχοποιούνται και ποινικοποιούνται a priori. Γιατί διαφορετικά, ελάχιστοι επενδυτές θα ρισκάρουν – ίσως με άγνοια κινδύνου- να αγοράσουν ελληνικό χρέος, να πραγματοποιήσουν άμεσες επενδύσεις, που τώρα παρά ποτέ η χώρα έχει ανάγκη.
Γ.Α.
