ΑΝΤΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ , ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΗΜΑ (!)

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
/Τι πρόγραμμα, τι πρόσημο, το ίδιο – λένε- κάνει (;).
Αναχαράζει το πόπολο, ό,τι το κόμμα του του δίνει.
Μαγαρισιές καθένας τους στο πέρασμά του αφήνει:
Προσήμανση: Η Δημοκρατία παρακμάζει. Ο ελληνισμός φθίνει!/
Προγράμματα ξεκάθαρα / συγκεκριμένα δεν διαθέτουν τα κόμματα του
Κ.Δ.Πολιτεύματός μας. Επομένως δεν έχουν –ουσιαστικά – ταυτότητα.
Έχουν όμως … πρόσημα («Π»): Δεξιά, Ακροδεξιά, Αριστερά, Ακροαριστερά, Προοδευτικά, Κεντροδεξιά, Κεντροαριστερά, ελαιοβριθή, κ.ο.κ.
Το κομματικό «Π» αποτελεί ένα είδος εκλογικού /πολιτικού διαβατηρίου κάθε σχηματισμού / παράταξης. Είναι δε θετικό (+) ή αρνητικό (-) όχι ανάλογα με τις θέσεις/ προτάσεις ή πεπραγμένα εκάστου, αλλά σύμφωνα με το τι πιστεύουν – και προβάλλουν – οι … αντίπαλοί του (!…).
Το σύν + ή το πλήν – κολλάει σαν ταμπέλα, (ή ρετσινιά) και μένει.
Π.χ οι Αριστεροί (Σ.Σ Περιέργως μέχρι τα ακραία αριστερά στοιχεία) (αυτο) διαφημίζονται ως: ευαίσθητοι, προοδευτικοί και Δημοκράτες. Σε αντίθεση με τους Δεξιούς που είναι καπιταλιστές, εκμεταλλευτές και ανάλγητοι.
Πολλά και τα αντίστροφα – γελοία εν πολλοίς – παραδείγματα / ισχυρισμοί.
Τι όμως ποσημαίνουν / προμηνύουν / αποκαλύπτουν τα «Π» που κυριαρχούν; Προμηνύουν / προαναγγέλουν την κομματική υποκρισία, την παραπλάνηση, την απουσία προγραμμάτων, την αποφυγή δεσμεύσεων. Είναι προμήνυμα / προανάγγελμα το «Π» για κάθε – μετεκλογική αθέτηση / ακύρωση υποσχέσεων.
Αποτελούν: προσχήματα.
Δυστυχώς δεν εκλέγουμε κόμματα, αλλά ….. πρόσημα (!….).
Έτσι, προσημειώνουμε (με τα «Π») τις εκλογές, αλλά και τις μετέπειτα διαδικασίες, συνεργασίες, συμπλεύσεις, συνκυβερνήσεις.
Δεν συμπίπτουν τα – ανύπαρκτα – προγράμματα, αλλά τα «Π» (!..).
Η … προσημείωση προσήμων, λειτουργεί αρνητικά και αντ’ αυτών (των ουσιαστικών προγραμματικών συγκλίσεων).
Υ.Γ Τα «Π» αποτελούν «τροφή» για μηρυκασμό των υποζυγίων, την οποία αφειδώς και διαχρονικώς χορηγούν κάποιοι πονηροί υποκριτές εξουσιαστές.