Πολιτική επιστράτευση στην περίπτωση της ΔΕΗ και μια πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ.

Η πολιτική επιστράτευση είναι η υποχρεωτική παροχή των προσωπικών υπηρεσιών των ατόμων που επιτάσσονται, καθώς και των πόρων και μέσων που είναι απαραίτητα για την παροχή αυτών των υπηρεσιών και κηρύσσεται με βάση το Νομοθετικό Διάταγμα 17/1974. Σχετικές επίσης με το ζήτημα είναι οι διατάξεις των άρθρων 18 παρ.3 και 22 παρ.4 του
Συντάγματος οι οποίες αναφέρουν:
Άρθρο 18 παρ.3 : Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με τις επιτάξεις για τις ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης, ή για τη θεραπεία άμεσης κοινωνικής ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή υγεία.
Άρθρο 22 παρ.4 : Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών.
Με βάση τα παραπάνω η τυχόν επιστράτευση των υπαλλήλων της ΔΕΗ από την κυβέρνηση είναι άμεση αποδοχή του ότι η παροχή Ηλεκτρικού Ρεύματος είναι κοινωνικό αγαθό του οποίου η απώλεια δημιουργεί επείγουσας κοινωνικής ανάγκης.
Σε αυτή την περίπτωση ταιριάζει όμως γάντι η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1906/2014) η σχετική με την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ. Στο σκεπτικό της απόφασης με την οποία έκαναν δεκτή την προσφυγή, οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι η μετατροπή της ΕΥΔΑΠ σε ιδιωτική επιχείρηση αντίκειται στο Σύνταγμα -άρθρα 5 και 21- που επιβάλλει μέριμνα του κράτους για την υγεία των πολιτών και το δικαίωμα στην προστασία της υγείας:
«Η κατ’ ουσίαν μετατροπή της δημόσιας επιχειρήσεως σε ιδιωτική, που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος, καθιστά αβέβαιη τη συνέχεια της εκ μέρους της παροχής προσιτών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και δη υψηλής ποιότητας, η οποία δεν εξασφαλίζεται πλήρως με την κρατική εποπτεία»
Και συνεχίζουν:
«Αβεβαιότητα ως προς τη συνέχεια της παροχής προσιτών υπηρεσιών κοινής ωφελείας δεν συγχωρείται από το άρθρο 5 του Συντάγματος»
Εάν στην παραπάνω απόφαση το κοινωνικό αγαθό αντικατασταθεί με το ηλεκτρικό ρεύμα και η ΕΥΔΑΠ με την ΔΕΗ, δεν χρειάζονται και ιδιαίτερες νομικές γνώσεις για να αντιληφθεί κανείς ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να νομοθετήσει για άλλη μια φορά ενάντια στο Σύνταγμα και μάλιστα εν γνώση της.
Είναι ακόμα μια φορά, για την οποία απαιτείται η ενεργοποίηση του άρθρο 120 του Συντάγματος, παράγραφος 4.
Βλάσης Μανθογιάννης
——————–