του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου
Λίγες ημέρες πέρασαν, αφότου η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ελλάδας επέστρεψε, έχοντας ολοκληρώσει τη συμμετοχή της στο Μουντιάλ 2014 της Βραζιλίας. Έφερε στις αποσκευές της, όχι το Παγκόσμιο Κύπελλο, όπως θα εύχονταν πολλοί, αλλά την εμπειρία να βρίσκεται για πρώτη φορά στους δεκαέξι καλύτερους του κόσμου! Έφερε μαζί της και τρία-τέσσερα νέα παικτάκια, όπου μπορεί να εναποθέσει το μέλλον της.
Η συμπεριφορά πολλών, μου θύμισε την παροιμία της γριάς που καλόμαθε στα σύκα! Σαν να είμαστε και παλιά στους δεκαέξι και τώρα μας έπεσε λίγο! Μας κακοφάνηκε! Αφού, λοιπόν, 10.000.000 προπονητές, είπαν και έγραψαν κατά κόρον τη γνώμη τους, κρίνοντας και κατακρίνοντας, ή και υπερθεματίζοντας τα σχετικά με την εθνική ομάδα και την πορεία της, τώρα σιώπησαν. Απέμεινε μόνο η ηχώ των λίθων και η μορφή του Γκέκα, που δεν του έφτανε ο καημός του, αλλά έπρεπε να λουστεί επιπλέον και τις ανοησίες του καθενός. Λες και υπήρχε κάποιος, που θα ήθελε περισσότερο από εκείνον, να είχε μπει το γκολ, από το να μείνει στην ιστορία, ως αυτός που έχασε το μοιραίο πενάλτι! Τα παρόμοια για τον Σάντος και για άλλους παίκτες! Σε δουλειά να βρισκόμαστε!
Ωστόσο, το πράγμα άρχισε ήδη να γίνεται ιστορία, παρόλο που ακόμη το Μουντιάλ εξελίσσεται και πλησιάζει προς το τέλος του. Ο λόγος είναι, πως μόνο οι ελπίδες μιας ψυχολογικής μας απόδρασης, είχαν πετάξει με τα φτερά της εθνικής στην Βραζιλία και όχι τα υπαρκτά μας προβλήματα. Αυτά έμειναν εδώ, ήταν πάντα μαζί μας, κάτω από το τραπεζάκι της τηλεόρασης. Τώρα όμως που γύρισε η εθνική, φάνηκαν και αυτά. Ήρθαν πάλι και οι λογαριασμοί, η εφορία, τα χρέη, η καθημερινότητα της εθνικής καταστροφής και μετάλλαξης. Ποιος νοιάζεται στα σοβαρά, για το αν θα πάρει το Κύπελλο η Βραζιλία, η Αργεντινή, ή η Κολομβία;;
Πέρα λοιπόν από τα συγχαρητήρια στην Εθνική για όσα κατάφερε, η πραγματικότητα ήρθε να δείξει, πως άλλο πράγμα είναι το ποδόσφαιρο και ένα άλλο τεράστιο πράγμα, είναι η ίδια η ζωή. Αποδεικνύει, ότι οι αληθινοί αγώνες γίνονται σε άλλα «γήπεδα», απέναντι σε άλλους αντιπάλους. Ότι σε αυτούς τους αγώνες, όπου δεν υπάρχουν θεατές, αλλά μόνο παίκτες, όσοι δεν υποκύπτουν αποχαυνωμένοι και άνευ όρων στα αθλητικά υποκατάστατα, κερδίζουν αληθινές νίκες και βαρύτιμα Κύπελλα, που δεν τα δίνει καμία νεοταξική διοργάνωση.
Έτσι, αντί για το ασήμαντο Κύπελλο του Μουντιάλ, ο Κυνικός θέλει να σηκώσει το ηράκλειο Κύπελλο της Ελευθερίας, που είναι στο χέρι μας να το κερδίσουμε, αφού εξαρτάται μόνο από εμάς!
Ο αγώνας αυτός συνεχίζεται και ας έχουμε φάει έως τώρα αρκετά γκολ!
Εκεί που όλα τα συστήματα έχουν αποτύχει, μπορεί να τα συγκροτήσει όλα, το σύστημα Δραχμή!
Σχέδιο: Μελάνι-χαρτί
Γ.Γ.Γ
http://peritexnisologos.blogspot.gr/2014/07/blog-post_4448.html#more