Μεγάλος πανικός στο σύστημα για το δημοψήφισμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, διασταυρούμενες από κάθε κατεύθυνση, επικρατεί μεγάλος πανικός στο πολιτικοοικονομικό καθεστώς, σχετικά με το δημοψήφισμα που εξήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο ίδιος πανικός που κτύπησε το εγχώριο σύστημα και τους ξένους δανειστές, όταν ο Γ. Παπανδρέου μίλησε παλιότερα για δημοψήφισμα.
Το ντόπιο καθεστώς και οι ξένοι επικυρίαρχοι της Ελλάδας, ουδόλως ανησύχησαν από τις όποιες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Άλλωστε πήραν τυπικά από τη Δικαιοσύνη την απόφαση που ήθελαν και αμέσως επιστράτευσαν τους εργαζόμενους. Συνηθισμένο πλέον φαινόμενο στην Ελλάδα των μνημονίων. Εκείνο που τους τάραξε στην κυριολεξία είναι το δημοψήφισμα.
Δεν πρόκειται φυσικά να γίνει κανένα δημοψήφισμα. Δεν πρέπει να ζούμε στα σύννεφα. Δεν είναι καν βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να συλλέξει 120 βουλευτές προκειμένου να υποβληθεί σχετικό αίτημα (το καθεστωτικό ΚΚΕ δεν το θέλει), πολλώ δε μάλλον να βρεθούν και 180 βουλευτές (μεταξύ αυτών αναγκαστικά και κυβερνητικοί) για να ψηφίσουν δημοψήφισμα. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Τότε όμως προς τι ο πανικός;  
Ο πανικός προέρχεται από δύο κατευθύνσεις.
Η μία είναι η, για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας, καλλιέργεια στην ψυχοσύνθεση του λαού της επιθυμίας να αποφασίσει ο ίδιος με δημοψήφισμα. Αυτό απαγορεύεται «δια ροπάλου» να συμβεί στην Ελλάδα. Ο λαός δεν πρέπει (κατά το σύστημα) να έχει κανέναν απολύτως λόγο στη μοίρα του. Εξάλλου, αν καλομάθει ο «χωριάτης» μετά θα ζητήσει κι άλλα πράγματα.
Η άλλη είναι το ενδεχόμενο να επιχειρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ (αν κάποια στιγμή ανέβει στην εξουσία) να προκαλέσει κάποιο δημοψήφισμα. Αυτό θα ήταν σκέτη καταστροφή για το σύστημα. Θα έσπαγε οριστικά το ταμπού των δημοψηφισμάτων στην Ελλάδα και θα καθιστούσε το δημοψήφισμα μια ακόμα συνηθισμένη δημοκρατική πρακτική. Αυτό το ενδεχόμενο, το οποίο δεν είναι καθόλου απίθανο να συμβεί (άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ το έχει προαναγγείλει), θα αποσπάσει οριστικά το λαό από τα νύχια ορισμένων συμφερόντων και αυτό φυσικά θα προσπαθήσουν να μην το αφήσουν να συμβεί.
ΥΓ. Εννοείται πως όλοι οι πραγματικοί δημοκρατικοί πολίτες, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου όπου παραδοσιακά ανήκαμε, θα πρέπει να είμαστε υπέρ του δημοψηφίσματος.
Πέτρος  Χασάπης