Νοστάλγησα το ξύπνημα το ασφαλές, αυτό που σου προσδίδει η γνώση ότι η Πατρίδα σου είναι σε χέρια ελληνικά!
Νοστάλγησα να ακούσω μια φωνή να μου μιλάει, χωρίς να μου υπόσχεται, αλλά με παρρησία να μου εξηγεί ακριβώς τι μπορεί να γίνει για να ανακτήσουμε τη χαμένη αξιοπρέπειά μας.
Μια φωνή διαφορετική, με χροιά που θα με κάνει να την εμπιστευτώ..
Νοστάλγησα να ζω τις εποχές του χρόνου χωρίς αριθμούς, προαπαιτούμενα, απεχθείς ξένες φιγούρες μέσα στα υπουργεία μας
Να ζω τις εποχές του χρόνου σαν εποχές και όχι σαν χρονικά όρια για νέους εκβιασμούς…
Νοστάλγησα να αισθανθώ ελεύθερη
Νοστάλγησα τον τόπο μου… γιατί αυτό είναι ο τόπος μου
Ελευθερία, Δημοκρατία, Ομορφιά, Σκέψη, Αγώνας, Αξιοπρέπεια… Ζωή…
“Όσο προχωρεί ο καιρός και τα γεγονότα, ζω ολοένα με το εντονότατο συναίσθημα πως δεν είμαστε στην Ελλάδα, πως αυτό το κατασκεύασμα που τόσο σπουδαίοι και ποικίλοι απεικονίζουν καθημερινά δεν είναι ο τόπος μας αλλά ένας εφιάλτης με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα, γεμάτα μια πολύ βαριά νοσταλγία. Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό. ¨”
Γιώργος Σεφέρης…
Νοσταλγώ…