Ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο στις ΗΠΑ από το Ινστιτούτο Stratfor, τοποθετεί τη χώρα μας το 2050 στην τουρκική σφαίρα επιρροής, σε χάρτη τον οποίο δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του (www.stratfor.com), δίνοντας την εντύπωση ότι η Ελλάδα και η Κύπρος σταδιακά θα δορυφοροποιηθούν και θα απορροφηθούν, αφού προηγουμένως ακολουθήσουν τον δρόμο της Φινλανδοποίησης, ανίκανες να αναχαιτίσουν την επεκτατική πολιτική της Άγκυρας.
Το δυσοίωνο αυτό σενάριο εκτιμά ότι η ισχυροποίηση της Τουρκίας στον στρατιωτικό και στον οικονομικό τομέα, σε συνδυασμό με τη δημογραφική ανάπτυξη, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις επανεμφάνισης της οθωμανικής σφαίρας επιρροής, στην οποία σταδιακά θα ενταχθεί το σύνολο σχεδόν των παλαιών εδαφών με επίκεντρο τη Μέση Ανατολή.Ο Φρίντμαν θεωρεί ότι: «Η Τουρκία αποτελεί πλατφόρμα σταθερότητας στο χάος της Μέσης Ανατολής.
Τα Βαλκάνια, ο Καύκασος και ο αραβικός κόσμος νότια είναι ασταθή. Όσο αυξάνεται η ισχύς της Τουρκίας – της οποίας η οικονομία και ο στρατός είναι ήδη τα πιο ισχυρά στην περιοχή – θα ενισχύεται και η επιρροή της».
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η δημοσιοποίηση ενός χάρτη, στην ιστοσελίδα του Stratfor, στον οποίο φαίνεται ότι από όλες τις βαλκανικές χώρες μόνον η Ελλάδα (με την Κύπρο) αποτελεί μέρος του νέου τουρκικού κόσμου, ενώ η Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, τα Σκόπια, και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη ανήκουν στην «4η Ευρώπη»!
Το βιβλίο, όμως, περιέχει έναν άλλο χάρτη στον οποίο η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν μαζί με το Ισραήλ τις μοναδικές χώρες που βρίσκονται εκτός της τουρκικής σφαίρας επιρροής, ενώ η Αλβανία και η Βοσνία εντός της. Η ασυμφωνία στους χάρτες αποδεικνύει τη διάσταση της «ψυχολογικής επιχείρησης», η οποία εκπορεύεται από το 5(Γ3ΐίθΓ για τους δικούς του λόγους. Κατά τον Φρίντμαν 2040 η Γερμανία θα έχει παρακμάσει, ενώ η Πολωνία θα έχει ενισχυθεί στρατηγικά από τις Η Π Α. Το βιβλίο προκαλεί με τον τρόπο ερμηνείας του μέλλοντος και εκτός των όποιων αναλύσεων χρησιμοποιείται για τη δημιουργία κλίματος, λειτουργώντας πραγματικά ως μοχλός της ΟΙΑ. Το Stratfor έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ζήτημα μέσα σε ελάχιστο χρόνο από την έκδοση του έργου, που μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η Ιαπωνία, το Μεξικό και η Πολωνία θα αναδειχθούν ομοίως ως παγκόσμιες περιφερειακές δυνάμεις. Η Πολωνία θα αναδειχθεί επικεφαλής ενός συνασπισμού χωρών οι οποίες θα αντιμετωπίσουν στρατιωτικά την Τουρκία το 2050. Αξίζει να τονισθεί ότι το Ισραήλ θα αποτελέσει ένα κράτος-όμηρο, πιεζόμενο ασφυκτικά από την τουρκική σφαίρα επιρροής, η οποία θα εκτείνεται από τη Λι6ύη μέχρι τον Περσικό Κόλπο, τα Βαλκάνια, τη νότια Ρωσία και την κεντρική Ασία.
Αντίπαλος της Τουρκίας σε αυτόν τον εφιαλτικό μελλοντικό κόσμο θα είναι οι ΗΠΑ, τα συμφέροντα των οποίων – σύμφωνα με τον συγγραφέα – θα αντιμετωπίσουν μια μείζονα απειλή από την τουρκική επέκταση, μετά τη ρωσική κατάρρευση. Η μορφή των «πραγμάτων που θα έλθουν» σχεδιάστηκε με δάση την αμερικανική οπτική της παγκόσμιας γεωπολιτικής, ενώ (ας μη λησμονούμε) την Ιστορία την κυβερνά το απρόβλεπτο…
Από την “Αμυντική Επιθεώρηση”και τον Ζορρό που δίνει ρέστα!