ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΗ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ;

Γράφει ὁ Γιῶργος Νικολακάκος
Σε ὀμιλία του ἀπό τἀ Ιωάννινα, ὁ βουλευτῆς καί ὑπεύθυνος τοῦ τομέα ἀναπτύξεως τοῦ ΣΥΡΙΖΑ , Γιώργος Σταθάκης, διακήρυξε ὄτι ὁ ΣΥΡΙΖΑ, εἶναι ἔτοιμος να ολοκληρώσει «το ταξίδι του», αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας.«Ζούμε μία μοναδική συγκυρία αυτόν τον καιρό. Πρώτον, με την αποτυχία του προγράμματος του μνημονίου, αυτού του μεγάλου εγχειρήματος, το οποίο βρίσκεται σε ένα σημείο πλήρους πολιτικής απονομιμοποίησης. Δεύτερον, βρίσκεται σε ένα πλήρες αδιέξοδο και δεν είναι βιώσιμη η στρατηγική του εγχειρήματος .Άρα, έχουμε μία πλήρη απονομιμοποίηση , μία οξυμένη πλέον πολιτική κρίση σε κυβερνητικό επίπεδο. Δεν μπορεί η κυβέρνηση από ότι φαίνεται να διατηρήσει οποιοδήποτε βαθμό στοιχειώδους νομιμότητας , όλη η στρατηγική της βρίσκεται σε αδιέξοδο».
Ὅσον ἀφορᾶ τίς διαπιστώσεις τοῦ κυριού Σταθάκη δέν θά μποροῦσε νά διαφωνήση κανεῖς. Ὄμως γιά τήν συνταγή πού προτείνει γία τήν ἀνασυγκρότησιν τῆς χῶρας, θά μποροῦσε νά ἔχη κανεῖς μεγάλες ἔνστάσεις. Μίλησα γιά τήν ἀνασυγκρότηση τῆς χῶρας καί ὄχι τῆς οίκονομίας διότι τό πρόβλημα τῆς Ἑλλάδος δέν εἶναι οίκονομικό. Τὀ Ελληνικό κράτος νοσεῖ σοβαρά. Γιά τήν θεραπεῖα τῆς νόσου χρειάζονται βαθειές χειρουργικές ἐπεμβάσεις καί ὄχι κομπογαννίτικα φάρμακα. Το λίκνο τῆς πολιτικῆς σκέψεως ἔχει καταστῆ ὀστεοφυλάκιον αὐτής. Τά πανεπιστήμια, μέ κύριον συνεργό τόν Σύριζα μετετράπησαν σε κομματικά φυτώρια, σἐ δομές πού πρεσβεύουν ἀναμασήματα καί ἀποτυχημένες συνταγές. Οι μόνες “καινοτομίες” πού γέννησε η Ελλάδα τά τελευταῖα χρόνια, εἶναι ἡ μεθοδολογία νά συνδυάζης ὄλα τά ἀποτυχημένα συστήματα διοικήσεως σέ μία κοινωνία: Τήν ἀσυδοσία τῆς ἐλεύθερης οίκονομίας, τόν φασισμό τοῦ κρατισμοῦ καί τήν κοινωνικήν θηριωδία μέ ἀνεξέλεγκτη είσροή μουτζαχεντίν καί ἰσλαμιστών καί σέ αὐτό ἔχει συμβάλλει δραματικά ὁ Σύριζα.
Στήν Ελλάδα πρέπει νά ἀνασυγκροτηθοῦν τά πάντα. Τό σύστημα ὑγεῖας ἔχει καταρρεύσει, ἡ παιδεῖα πάσχει σοβαρά, ἡ γραφειοκρατία ἀποτελεῖ τεράστια τροχοπέδη γιά τήν σωστή λειτουργία τῶν ὑπηρεσιῶν καί τῶν θεσμῶν τοῦ κράτος, τό κῦρος τῆς δικαιοσύνης ἔχει καταρρακωθῆ. Ἡ κάθε ἀπόφασις τῆς δικαιοσύνης εῖναι σφόδρα ἀντίθετη πρός τό περί δικαίου αἴσθημα τοῦ λαοῦ. Μέ τίς ἐνέργειες καί λόγους της ἠ παράταξις τοῦ κυρίου Σταθάκη ὑποθάλπει τήν ἀνομία καί προσβάλει πιό πολύ τό περί δικαίου αἴσθημα τοῦ λαοῦ.
Στήν χῶρα ὑπάρχει ἕνα πολιτικό κόμμα κατάφωρα άντιδημοκρατικό καί παρά τά ὄσα ἔχουν ἀποκαλυφθῆ εἶς βάρος του, ἡ δημοτικότης του παραμένει σέ σταθερά ἐπίπεδα. Προβληματίζει ἡ δράσις του καί οἰ πράξεις του καί ὄχι τό γιατί δέν μειώνεται ἠ δημοτικότης του. Γιά ὄλα αυτά ὁ Συρίζα τηρεῖ σιωπή ἰχθῦος. Αγωνιᾶ γιά τὀ πότε θά διεξαχθοῦν οἰ ἐκλογές καί κάνει μαθηματικούς ὑπολογισμούς γιά νά μᾶς πεῖ ὄτι πλησιάζει τήν αὐτοδυναμία. Γιά ὄλα αυτά, ὀ Συριζα δέν ἔχει μπορέσει νά ἀρθρώση ἕνα τεκμηριωμένον λόγο, δέν ἔχει κάνει μιά τεκμηριωμένη πρότασι.
Θά πρέπη νά παραπεμφθοῦν σέ δίκη ὄλοι αὐτοί γιά τούς ὀποίους ὑπάρχουν βἀσιμες ὑποψίες, ὑπογραμμίζω μόνον βάσιμες ὑποψίες, ὄτι διέπραξαν ποινικά ἀδικήματα καί ἱδίως αὐτοί πού ὑπηρέτησαν σέ ὑψηλές δημόσιες θέσεις. Χρειάζεται κάθαρσις. Μόνον ἔτσι θά μπορεῖ νά ἀπαιτῆ τό κράτος νά εἶναι νομοταγεῖς οἱ πολῖτες. Επι 37 χρόνια κλέφτες κατέκλεψαν καί ἐλεηλάτησαν τόν πλοῦτον τῆς χῶρας καί ἐπρωτοστάτησαν μανιωδῶς, προσπαθῶντας να κάνουν ἐπίδειξιν δυνάμεως στόν ἀπλόν λαό, στόν άνελέητον βιασμόν τοῦ Ελληνικου Συνταγματος και τῶν νόμων τοῦ κράτους.Η διαφθορά, ἡ διαπλοκή καί ἡ ἀναξιοκρατία ἀναδείχτηκαν σε κοινωνικές ἀρετές καί τρόπο ζωῆς καί σε ὡθητήριες δυναμικές γιά κοινωνικες κατακτήσεις καί ἐφήμερον πλοῦτον.
Θά πρέπη νά ἐλεγχθοῦν ὄλοι ὄσοι κατέχουν δημόσιες θέσεις διότι καθε τρεῖς καί πέντε ἀποκαλύπτεται π.χ. ὄτι ἀσκουν ἰατρική ἄτομα τά ὄποῖα προσελήφθησαν μέ πλαστά προσόντα, ὄτι διδάσκουν στά σχολεῖα ἐκπαιδευτικοί πού δέν εἶναι ἐκπαιδευτικοί καί τόσοι ἄλλοι.Ὅταν ἔχομε συνεχεῖς τέτοιες ἀποκαλύψεις, καλλιεργεῖται τό αἴσθημα στόν λαό ὄτι δέν ἀλλάζει τίποτα.
Ἡ μείωσις τῶν μισθῶν ἐγινε μέ τό σκεπτικό ὄτι οἱ ἐπιχειρήσεις δέν μποροῦσαν νά εἶναι ἀνταγωνιστικές μέ αυτά τά ἐπίπεδα μισθῶν. Οἱ Ελληνικές ἐπιχειρήσεις ἔχουν πράγματι πρόβλημα άνταγωνιστικότητος ἀλλά αυτό δέν ὀφείλεται στούς «ὑψηλούς» μισθούς. Μιά ἀπό τίς αίτίες εἷναι τό θεσμικό πλαἶσιο μέσα στό ὀποῖον στηρίζονται οἱ ἐργατικές σχέσεις. Ἔχει νά κάνει με τίς ἀπεργίες, ἀπολύσεις ἐργατῶν, ἀποζημιώσεις ἐργατῶν γιἀ ἀπολύσεις, ἀπελευθέρωσις ἐπαγγελμάτων καί πολλά ἄλλα. Ἡ ανταγωνιστικότητα δύναται νά ἐνισχυθῆ μέ την προώθησιν τῶν διαρθρωτικῶν ἀλλαγῶν στόν τομέα τῆς ἐργασίας,η ἀπελευθέρωσις κλειστῶν ἐπαγγελμάτων καί ἀγορῶν, καί τήν έλαστικοποίησιν τῶν έργασιακῶν σχέσεων καί τροποποιήσεις τῆς ἐργατικῆς νομοθεσίας καί φυσικά τήν περιστολή τοῦ δημόσιου τομέα.Η ἄρνησις τῆς Αριστερᾶς νά συνεργασθῆ μέ τό Ὑπουργεῖο γιά τήν άξιολόγησιν τῶν ὑπαλλήλων δείχνει ὄτι ὁ Σύριζα δέν ἐνδιαφέρεται γιά ἐξεὐρεσιν ὀρθολογικῶν λύσεων. Δέν θἀ πρέπη νά ἔχη ἀντιρρήσεις γιά τήν ἀπόλυσιν ὑπαλλήλων ἐαν αυτές εῖναι δικαιολογημένες. Η Αριστερά πάντα ὑποστήριζε ὄτι τά ἐργατικά συμφέροντα μποροῦσαν νά προστατευθοῦν μόνον μέ ἔνα ισχυρό έργατικό λαϊκό κίνημα. Τά συνδικάτα ἀπέκτησαν δύναμιν. Ποῖο ὄμως ὑπῆρξε τό ἀποτέλεσμα. Αὐτό τό ἰσχυρό έργατικό κίνημα προκάλεσε τήν κατάρρευσιν πολλῶν ἐπιχειρήσεων. Τά συνδικάτα , λειτούργησαν σάν κομματικοί ἥ ἐκλογικοί μηχανισμοί πού σέ συνθῆκες ὑποχωρήσεως τῶν συλλογικῶν διαδικασιῶν μετετράπηκαν καί σέ προσωπικούς μηχανισμούς συνδικαλιστῶν .’Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις πρωτοβάθμιων συλλόγων πού αὐτοί οἱ προσωπικοί μηχανισμοί αὐτῶν τῶν συνδικαλιστῶν, στηρίχτηκαν με νύχια καί μέ δόντια ἀπό τήν ἐργοδοσία με τήν παροχή προνομίων καί ἐξουσιῶν μετατρέποντας ἔτσι ἐκπροσώπους τῶν ἐργαζομένων σέ δυνᾶστες ἐργαζομένων. Χρειάζονται ριζικές ἀλλαγες στήν ἐργατική νομοθεσία καί ὁ Σύριζα θά πρέπη να ἀσχοληθῆ μέ τά ἐργατικά θέματα καί νά ἐκπονήση ἕνα πρόγραμμα διαρθρωτικῶν ἀλλαγῶν στόν τομέα τῆς ἐργασίας καί να πάψη να προβάλλη ὧς πανάκεια τήν αὐξησι τοῦ κατωτάτου ὀρίου τοῦ μισθοῦ καί νά κόπτεται ἀποκλειστικά γιά τά δικαιώματα τῆς ἐργατικῆς τάξεως. Οἱ ἐπενδύσεις δέν θά προέλθουν ἀπό τήν ἐργατική τάξι.
Γιά τό πρόβλημα τῶν ἀλλοδαπῶν ἐργατῶν ὁ Σύριζα δέν θά πρέπη νά συνδιαλέγεται μέ παραλλαγές τῶν χριστιανικῶν κηρυγμάτων καί παραινέσεις ὄπως γιά «συναδέλφωση» και «αλληλεγγύη» ὄλων τῶν ἐθνοτήτων, πού κάποιοι προτείνουν σάν πανάκεια; Πότε καί πού αὐτά τα χριστιανικά κηρύγματα ἀγάπης ἀπέδωσαν; Μήπως στην Γιουγκοσλαβία; Στην Παλαιστίνη; Στον Λίβανο; Μόνον ἀνόητοι ἥ συνειδητοί ἀπατεῶνες μπορεῖ να ἰσχυριστοῦν κάτι τέτοιο. Όλοι αὐτοί συνέβαλαν στήν δημιουργία συνθηκῶν συγκρούσεως καί τῶρα ὑπόσχονται να λύσουν το πρόβλημα με ξόρκια! Ὁ Σύριζα Δέν μπορεῖ νά συμπορεύεται μέ τήν καθεστωτική φάρα πού έχει ἐξαπολύσει αῦτές τις λυσσασμένες ἐπιθέσεις κατά τῆς νεολαῖας καί τοῦ ἐλληνικοῦ λαοῦ, ἀνεμίζοντας τα σκιάχτρα τοῦ ψευδεπίγραφου ἀντιρατσισμοῦ ἐάν θέλει νά μᾶς πείση ὄτι εἶναι ἔτοιμος νά κυβερνήση. Εκτός τόσων ἄλλων, τό πρόβλημα τῆς ἀνεργίας ὄχι μόνον δέν θα λύνεται, ἀλλά θά ἐντείνεται ὄσο ἐπιτρέπεται νά ἐργάζωνται στήν χῶρα οἱ ἀλλοδαποι. Μέ τά τεράστια ποσοστά ἀνεργίας πού ὑπάρχουν στήν χῶρα, ἡ αὐξησις τοῦ κατωτάτου ήμερομισθίου, μόνον μέ νομοθετικόν τρόπο, δέν θά βελτιώση τίς ἀποδοχές τῶν ἐργαζομένων. Τό πρόβλημα αυτό δέν μπορεῖ νά ἀντιμετωπισθῆ με ἰδεοληπτικόν τρόπο.
Μέ την ἀνεξέλεγκτη εἰσβολῆ λαθραίων στήν χῶρα ἀπαιτεῖται ἡ φύλαξις τῶν ἑλληνικῶν συνόρων. Ἄμεση ἐφαρμογη τῶν ἰσχυὀντων νόμων γιά ὄλους τούς παράνομα εἰσερχόμενους μετανᾶστες. Θέσπισις ἑνός διαρκοῦς πολιτικοῦ συμβουλίου, ποῦ θά ἐξασφαλίζη ἕνα ἐνιαῖο πλαίσιο πολιτικῆς σε θεματα τῆς ἐθνικῆς ἄμυνας καί τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Κατάργησις ὄλων τῶν γραφειοκρατικῶν διαδικασιῶν καί ἀντικατάστασιν τους ἀπό τήν ἀστυνομικήν ταυτότητα τοῦ αίτοῦντος πολίτη.
Ο Σύριζα προτείνει τήν ἀντικάταστασιν τοῦ Φόρου Ακινήτου Περιουσίας μέ ἕναν φόρο πού θά έπιβάλλεται σέ ἀκίνητα μεγάλης ἀξίας. Εάν τό μέτρο αύτό εἶναι δίκαιο τότε θά πρέπη νά ἔχη καθολικόν χαρακτῆρα.Ἥ τὀ ὑιοθετοῦμε ἥ τό ἀπορρίπτομε. Θά πρέπη νά πληρώνουν ὄλοι οἱ κάτοχοι ἀκινήτων. Επίσης ἐαν ὁ Σύριζα πιστεύει ὄτι αὐτός ὁ φόρος εἶναι ἄδικος καί ὄτι θά πρέπη νά καταργηθῆ, θά πρέπη να προτείνη ἐναλλακτικές πηγές ἐσόδων. Ἡ συζήτησις δέν μπορεὶ νά διεξάγεται μέ λαϊκίστικη ρητορική ὅπως νά πληρώνουν οϊ πλούσιοι ἥ ὄτι αὐτό ἰσχύει καί σέ ἄλλες χῶρες, ὄπως ἰσχυρίζεται ὀ Γεωργιάδης. Ναί μέν ὑπάρχει φόρος άκινήτου περιουσίας σέ ἄλλες χῶρες ἄλλά μέ τόν φὀρο ἀκινήτου περιουσίας στόν Καναδᾶ π.χ. χρηματοδοτοῦνται ἐξ ὀλοκλήρου σημαντικώτα δημόσια προγράμματα, ὄπως ἡ παιδεῖα, οἰ αστυνομικές ὑπηρεσίες, ὑποδομές τῆς πόλεως, κοινωνικά ἐπιδόματα και πολλά ἄλλα καί ἀποτελοῦν τήν μόνη πηγή ἐσόδων γιά τούς δήμους οἰ ὀποίοι εἶναι ἀρμόδιοι γιά τήν διαχείρησιν αυτῶν τῶν προγραμμάτων καί τήν παροχή αυτῶν τῶν ὑπηρεσιῶν. Επίσης δέν ὐπάρχει ἡ πληθῶρα ἄλλων φὀρων πού ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα.
Σχετικά μέ τόν ΕΝΦΙΑ φαίνεται ψευεται ὁ Σύριζα. Ο ΕΝΦΙΑ ,οἰ είσπράξεις τοῦ ὀποίου δέν εἶχαν τό ἀναμενόμενο ἀποτέλεσμα , ἀνερχόμενες στό 50% τῶν προσδοκομένων ἐσόδων, ὄχι μόνον δέν πρόκειται νά καταργηθῆ καί ἐάν ἔλθη στήν ἐξουσία ὁ Σύριζα, ἀλλά ἔρχεται στήν χειρότερη μορφή του,ἀπό τοῦ χρόνου…Από ἔγκυρες πληροφορίες ἡ Κεντρική Γερμανική Τράπεζα, ἐπιβάλλει στούς ἐδῶ πρόθυμους ἐντολοδόχους της,τήν ἐπιβολή 10% ἐπί τῆς ἀξίας τοῦ ἀκινήτου. Τό κωμικό ἥ τό τραγικό εἶναι, ὄπως πληροφοροῦμαι, ὄτι σέ αυτό συμφωνεῖ καἰ ὁ Σύριζα, δηλαδή ὀ Σύριζα εἶναι καί αὐτός ἕνας ἀπό τούς ἐντολοδόχους τους.
Ο Σύριζα δέν πείθει ὄτι εἶναι ἔτοιμος καί ἱκανός νά κυβερνήση ὄταν λέει ὄτι μέ μερικά δις θά δημιουργήση 300.000 θέσεις ἐργασίας. Αυτός εἶναι ἀσύστολος λαϊκισμός πού ξεπερνᾶ καί τόν λαϊκισμό τοῦ Σαμαρά πού μᾶς λέει ὄτι θά καταπολεμήση την ἀνεργία μέ κάποια ἐπιδοτούμενα προγράμματα.
Γιά τήν δημιουργία τόσων θέσεων ἀπαιτοῦνται τεράστιες ἐπενδύσεις ἀλλά καί ἡ δημιουργία ἑνός περιβάλλοντος πού νά προσελκύη ἐπενδύσεις. Χρειάζεται πρωτίστως πάταξις τῆς γραφεικρατίας, δίκαιο, συνολικό, σταθερό καί ὀρθολογικο φορολογικό σύστημα καί φιλική ἐργατική νομοθεσία. Περί αυτῶν δέν ἔχει προτείνει τίποτα ὁ Σύριζα.
Επίσης θά πρέπη νά ἐκλείψη ἡ ἰδεολογική καί πολιτική ἀνομοιογένεια καί νά δημιουργηθῆ ἕνα «ένιαῖο» κόμμα. Τά στελέχη του καί οἱ συνιστῶσες του θά πρέπη νά βγοῦν άπό τό ἀρρωστημένο άριστερό κάδρο. Νά βγοῦν ἀπό τά στεγανά τῆς κομματικῆς καί ίδεολογικῆς τους ταυτότητος καί νά ἀποβάλλουν τήν ἀριστόφρονη άλαζονεῖα τους. Καί τελευταῖο, δέν μπορεῖ νά κυβερνήση μέ ἕναν ἀρχηγό ὁ οποῖος εἶναι μάλλον ἕνας ήμιμαθής περί τά οίκονομικά (και άλλα), άνεπάγγελτος νέος, προϊόν διεργασιῶν τῆς τότε κομματικής νομενκλατούρας.