Άκουσέ με ρε Χατζηαβάτη ….

Σε σένα μιλάω βουλευτάκο, σε σένα που θα ψηφίσεις “παρών” στην Βουλή στην ψήφο “εμπιστοσύνης” στην Κυβέρνηση. Σε σένα, που δηλώνεις ανεξάρτητος, ακέραιος, άμεμπτος …
Άκου να σου πω λοιπόν βουλευτάκο, οι Πολίτες σε ψήφισαν:
– Για να βουλεύεσαι όχι για να βολεύεσαι με μισθάρες, με παροχές και με προνόμια.
– Για να εκπροσωπείς τους Πολίτες όχι τους πατρόνες, τις σκοπιμότητες και τα συμφέροντα.
– Για να παίρνεις θέση στα πράγματα στην βουλή όχι για να κρατά “στασίδι” στα κανάλια.
– Για να επιλέγεις το βέλτιστο και όχι την ουδετερότητα.
Όταν θα λογοδοτήσεις στο “Σύνταγμα” να θυμάσαι ότι: Οι πιο καυτές θέσεις στην κόλαση είναι κρατημένες γι’ αυτούς που, σε καιρούς μεγάλης ηθικής κρίσης, διατηρούν ουδέτερη στάση…. (Δάντης, από την θεία κωμωδία)
ΣΗΜ.: Ο Χατζηαβάτης: Ο τύπος του ραγιά που ζει ακόμα με την ανάμνηση της τουρκοκρατίας. Παμπόνηρος, ανήσυχος για όλα, αδύνατος, δειλός, κόλακας και γαλίφος, κυρίως απέναντι στους ισχυρούς. Προσποιείται τον μισοκακόμοιρο ενώ ο νους του δουλεύει και ειδικά στις βρωμοδουλειές. (από την περιγραφή του Σπαθάρειου Μουσείου)
Βλάσης Μανθογιάννης