Όλοι πλέον έχουμε συνειδητοποιήσει ότι, εκτός συγκλονιστικού ιστορικού απροόπτου, σε λίγο καιρό και μέσα στο χρονικό διάστημα από τέλη Νοεμβρίου 2014 μέχρι 29 Μαρτίου 2015, θα γίνουν βουλευτικές εκλογές. Το ίδιο το βράδυ των εκλογών, ένας από τους δύο και συγκεκριμένα είτε ο κ. Σαμαράς είτε ο κ. Τσίπρας θα πάει στο σπίτι του.
Αν ηττηθεί ο κ. Σαμαράς, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι το ίδιο βράδυ θα υποβάλει την παραίτησή του. Εκτός και αν παραταθεί η παραμονή του για λίγες μέρες, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εντολές σχηματισμού κυβέρνησης, σε περίπτωση που δεν θα έχει αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Σαμαράς έφτασε στο ανώτατο αξίωμα του πρωθυπουργού και από αυτή τη θέση, αφενός θα έχει ηττηθεί ο ίδιος, αφετέρου θα έχει μειώσει έτι περαιτέρω την παράταξή του. Επομένως, κανένας λόγος δεν υπάρχει να παραμείνει στη θέση του. Εξάλλου ο κ. Σαμαράς (όπως και όλοι οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί) είναι πολιτικά αναλώσιμος. Δεν ισχύει σήμερα αυτό που ίσχυε παλιότερα, όπου οι πολιτικοί αρχηγοί ήταν ταυτόχρονα και ιδιοκτήτες των κομμάτων τους, ώστε να παραμένουν στη θέση του αρχηγού ακόμα και μετά από ήττα.
Αν αντίθετα ηττηθεί ο κ. Τσίπρας, εκεί τα πράγματα θα είναι ακόμα δυσκολότερα και θα αναγκαστεί να παραιτηθεί κι αυτός, ακόμα και το ίδιο το βράδυ των εκλογών, διαφορετικά θα τον παραιτήσουν τα στελέχη του τις επόμενες μέρες. Και ο κ. Τσίπρας είναι ένας αναλώσιμος πολιτικά αρχηγός και φυσικά δεν είναι κι αυτός ιδιοκτήτης του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, δεν μπορεί κάποιος λογικός πολίτης να περιμένει κάτι καλύτερο από τον κ. Τσίπρα, όταν δεν θα έχει μπορέσει να νικήσει αυτή τη σημερινή μνημονιακή συγκυβέρνηση. Αλήθεια τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κάποιος; Να βαρεθεί δηλαδή να κυβερνά η μνημονιακή συγκυβέρνηση και να δωρίσει στον κ. Τσίπρα την εξουσία;
Όπως λοιπόν αντιλαμβανόμαστε όλοι, σε λίγο καιρό, θα εξαφανιστεί από το πολιτικό προσκήνιο, ένας από τους δύο πιο πάνω πολιτικούς, που αυτή τη στιγμή φαντάζουν ως πολιτικοί θεοί. Δεν συζητάμε φυσικά για τον κ. Βενιζέλο. Αυτόν ήδη τον έχουν στείλει τα στελέχη του στο σπίτι του. Απλά αυτός δεν το έχει αντιληφθεί ακόμα.
Πέτρος Χασάπης