Χρόνια αχαλίνωτης διαφθοράς στο Δημόσιο έφεραν την Ελλάδα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, αναφέρει σε ένα αποκαλυπτικό της δημοσίευμα η αμερικανική εφημερίδα «New York Times», με τον χαρακτηριστικό τίτλο: «Διατάξεις περί ασυλίας αμφισβητούν τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς στην Ελλάδα».
Οπως γράφει η εφημερίδα στο δημοσίευμά της που φιλοξενήθηκε και από το «CNBC», το περιληπτικό νομοσχέδιο, 100 σελίδων, που πέρασε τον περασμένο Μάρτιο από την ελληνική Bουλή και έφερε τον δηλωτικό τίτλο «Μέτρα Στήριξης και Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία», ήταν μια αγωνιώδης προσπάθεια να τηρήσει η ελληνική κυβέρνηση τα χρονοδιαγράμματα που είχε θέσει η τρόικα.
Μόνον ένας βουλευτής όμως από το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας μπόρεσε να ανακαλύψει μία διάταξη θαμμένη στη σελίδα 78 με την οποία ουσιαστικά δινόταν ασυλία σε όλους όσοι έχουν πάρει κρατικό χρήμα και το έχουν χρησιμοποιήσει για αλλότριους σκοπούς. Σε αυτούς, τους χιλιάδες, δινόταν αναδρομική ασυλία από μελλοντικές διώξεις.
Η αλλαγή αυτή είναι μία μεταξύ άλλων διατάξεων που έφτασαν στην ελληνική Βουλή μέσα στο χρόνο και κινούνται στην ίδια κατεύθυνση ατιμωρησίας, το κύμα αναταραχής και οργής από την μεριά των επικριτών της κυβέρνησης φούντωσε.
Ο βουλευτής Κώστας Τζαβάρας της ΝΔ που ανακάλυψε το… κενό λέει: «Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε πόσα άτομα έχουν ‘σωθεί” από τις ποινικές έρευνες και ούτε μπορούμε να υπολογίσουμε τα χρήματα. Είναι δισεκατομμύρια».
Ο κ. τζαβάρας, που έχει ζητήσει επίσημη έρευνα από το Ανώτατο Δικαστήριο, δεν είναι ο μόνος που μιλάει γι” αυτό που θεωρεί ως σιωπηρές προσπάθειες να κλείσουν έρευνες για περιπτώσεις διαφθοράς και πιθανώς να μη σφίξει ο κλοιός σε όσους κέρδιζαν παρανόμως.
Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης και αρεοπαγίτης ε.τ., Λέανδρος Ρακιντζής, με θυμό απευθύνθηκε στο Κοινοβούλιο και είπε στους βουλευτές ότι ψηφίζουν νόμους που στην πραγματικότητα νομιμοποιούν την παράνομη διασπάθιση των κρατικών κονδυλίων. «Δεν θεωρώ ότι είναι σωστό να ξοδεύουμε χρήματα για έρευνες και να έχουμε νόμους που δίνουν ασυλία», είπε πριν λίγες ημέρες από το γραφείο του στην Αθήνα. «Ισως να περάσουμε νόμους που να προστατεύουν τους πολιτικούς για τις πολιτικές αποφάσεις. Αλλά κάποιος που έκλεψε ένα εκατομμύριο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κοινός εγκληματίας», τόνισε.
Χρόνια αχαλίνωτης διαφθοράς συνέβαλαν να φτάσει η Ελλάδα στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Η καταπολέμηση του προβλήματος είναι μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις της κυβέρνησης, καθώς προσπαθεί να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη μετά από μεγάλες θυσίες που απαιτεί το πρόγραμμα διάσωσης των 240 δισ. ευρώ (305 δισ. δολάρια).
Σε μία σπάνια δημόσια τοποθέτησή της και η Ενωση Ελλήνων Δικαστών και Εισαγγελέων, από τη μεριά της, καταδικάζει αυτές τις νομοθετικές διατάξεις που ουσιαστικά δίνουν συγχωροχάρτι σε υπαλλήλους υπουργείων που εκμεταλλεύτηκαν την υψηλή θέση τους στην ιεραρχία για δικούς τους σκοπούς. Τα παραδείγματα από το υπουργείο Υγείας ή Παιδείας, είναι χαρακτηριστικά.
Η μία προσφέρει προστασία για στελέχη που είχαν διαχειριστεί εκταμιεύσεις από ένα ασφαλιστικό ταμείο, άλλη μία προστάτευε στελέχη που επέβλεπαν τις δαπάνες σχολικών κτιρίων και η τρίτη απαγόρευε τη δίωξη υψηλόβαθμων στελεχών που είχαν εργαστεί στο υπουργείο Υγείας, αλλά είχαν λάβει επίδομα μεταπτυχιακού.
Σε ανακοίνωσή τους οι εισαγγελείς είχαν πει ότι «οι απανωτές αλλαγές νόμων συχνά ασυνεπείς, ασυνάρτητοι και αποσπασματικοί», δημιουργούν μία τάση που εγείρει υποψίες για το αν οι νόμοι ήταν γραφτό να «εξυπηρετήσουν σκοπούς πέρα από το εθνικό συμφέρον».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η κυβέρνηση έχει δηλώσει πως η αλλαγή στο πολυνομοσχέδιο -η αντικατάσταση της ρήτρας- ήταν λάθος και δεν θα έχει καμία συνέπεια σε μελλοντικές διώξεις.
Οι εμπειρογνώμονες λένε πως η αναδρομική ασυλία έχει επιβληθεί, ήδη, από τον προηγούμενο νόμο και εξακολουθεί να είναι εν ισχύ. Ο Νίκος Αλιβιζάτος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σημειώνει: «Οι νόμοι πρέπει να επιτρέπουν στην κυβέρνηση να λειτουργεί και όχι να καλύπτει σκάνδαλα».
Η κυβέρνηση είχε πει ότι η αλλαγή του περιληπτικού νομοσχεδίου για τα μέτρα του μνημονίου ήταν λάθος και δεν έχει επιπτώσεις σε μελλοντικές διώξεις.
Κάποιοι με σκωπτικό τρόπο σημειώνουν πως η ασυλία είναι η ελληνική απάντηση στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Στο άρθρο σημειώνονται οι περιπτώσεις του Ακη Τσοχατζόπουλου και του Αντώνη Κάντα, που συνελήφθησαν για τα εξοπλιστικά προγράμματα. Ωστόσο, η Ζωή Κωνσταντοπούλου σημειώνει: «Αυτό που βλέπετε είναι η δημιουργία μηχανισμών για τη θωράκιση και την αμνηστία των ανθρώπων της κυβέρνησης».
Ορισμένοι αξιωματούχοι, σημειώνει το άρθρο, λένε πως οι νόμοι προστατεύουν τους τραπεζίτες που εξέδωσαν δάνεια υπέρ των πολιτικών κομμάτων πριν από το 2011, καθώς και τους υπαλλήλους που συμμετείχαν στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης κρατικών περιουσιακών στοιχειών. Την ίδια ασυλία απολαύνουν και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας.
«Αυτό που βλέπετε είναι η δημιουργία μηχανισμού ασυλίας και αμνηστίας για τους ίδιους», δήλωσε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου, που είχε εκδώσει και ένα βιβλίο «Η Μαύρη Βίβλος της Ντροπής» για ό,τι συνέβη στη Βουλή.
Ακόμα και πρώην υπουργοί καταφέρνουν και γλυτώνουν. Η περίπτωση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου είναι χαρακτηριστική, καθώς κάποιοι ειδικοί αναφέρουν πως στην Ελλάδα υπάρχει «παραθυράκι».
Eθνικός Κήρυξ Νέας Υόρκης