Το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» και οι μαύρες μέρες που μας περιμένουν!
Γράφει ο Προκόπης Κωφός
Το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» εκτός από τη στοιχειώδη «προστασία» που προσφέρει στους φτωχούς και τους άνεργους από την εξαθλίωση, είναι ταυτόχρονα και ο προάγγελος για όλα όσα μας περιμένουν και όλα όσα περιμένουν ιδιαίτερα τις νέες γενιές. Και επειδή το μέτρο είναι ευρωπαϊκής έμπνευσης, δεν είναι προάγγελος αποκλειστικά και μόνο για όσα είναι σε εξέλιξη στη χώρα μας, αλλά και για όσα είναι σε εξέλιξη σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Αντί να θεσμοθετούνται και να κατοχυρώνονται βελτιώσεις στη ζωή των εργαζομένων στη βάση των αυξημένων δυνατοτήτων που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογική πρόοδος και η συνακόλουθη αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, αντί δηλαδή να θεσμοθετούνται και να κατοχυρώνονται η σταθερή και μόνιμη δουλειά, αυξήσεις μισθών, μείωση των ωρών εργασίας, καλύτερες κοινωνικές παροχές, παιδεία και υγεία υψηλών προδιαγραφών αντίστοιχων με τις σύγχρονες δυνατότητες για όλους, οι πολιτικοί εκπρόσωποι των μονοπωλίων και οι άνευ όρων υποστηριχτές του καπιταλισμού, της «επιχειρηματικότητας», της «ελεύθερης αγοράς» και της Ευρωπαϊκής Ένωσης «προσφέρουν» στους εργαζόμενους φτώχεια και εξαθλίωση, μειώσεις μισθών, απολύσεις, ανεργία, «ευέλικτες» σχέσεις εργασίας προς το συμφέρον της εργοδοσίας, περικοπή των κοινωνικών δαπανών και αρπαγή των περιουσιών τους μέσω των χρεών και των συνθηκών μακροχρόνιας ανεργίας και φτώχειας στην οποία θα βρεθούν πολλοί εργαζόμενοι.
Για να αντισταθμίσουν τη φτώχεια και την ακραία φτώχεια που επιφυλάσσουν στους εργαζόμενους, που όμως είναι απαραίτητο να επιβληθεί για τη στήριξη της κερδοφορίας, της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητάς τους, τους προσφέρουν ψίχουλα και ελεημοσύνες τύπου «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» για να μοιράσουν «δίκαια» σε όλους αυτή τη φτώχεια και την εξαθλίωση που προσφέρουν συγκαλύπτοντας και ανακυκλώνοντάς την, με σκοπό να αποδεχθούν οι εργαζόμενοι τις συνθήκες της εξαθλίωσής τους στις οποίες οι κυβερνήσεις γνωρίζουν πως οδηγούνται οι καπιταλιστικές κοινωνίες και για να διατηρήσουν τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή» και να μην βρεθούν μπροστά σε ανεξέλεγκτες γι αυτούς καταστάσεις!
Η θεσμοθέτηση τέτοιων μέτρων όπως το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» δείχνει ξεκάθαρα τι προβλέπουν, τι περιμένουν και τι γνωρίζουν πως θα συμβεί στο άμεσο και το απώτερο μέλλον οι πολιτικοί εκπρόσωποι της «ελεύθερης αγοράς» και των καπιταλιστικών συμφερόντων και τι επιδεινούμενες καταστάσεις θα αντιμετωπίσουμε εμείς και ιδιαίτερα τα παιδιά μας. Εκτός λοιπόν από την «ικανοποίηση» που θα αισθανθούμε για την «προστασία» των φτωχών από την εξαθλίωση που μεγαλώνει και θα εξαπλώνεται ακόμα περισσότερο ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης, των «μεταρρυθμίσεών» τους, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και των ανταγωνισμών τους, ας αφυπνιστούμε για να ανατρέψουμε την κατάσταση που μας επιφυλάσσει σύμφωνα και με τις δικές τους εκτιμήσεις το καπιταλιστικό σύστημα και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι.
