Αγαπημένε μου φίλε junkie…
Σε λέω έτσι από αγάπη και α-λήθεια, γιατί όπως εσύ δεν μπορείς να ξεχάσεις τα jumbo, κι εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω ότι είσαι τζάνκι.
Σπαράζω να σε ακούω κάθε 5 λεπτά να τραγουδάς αυτό το πονεμένο τραγούδι της δεκαετίας του 70 – που το θυμήθηκες βρε μπαγάσα;- και ξέρω ότι είναι μια κραυγή για βοήθεια. Δεν αντέχω άλλο να σε βλέπω χλωμό εκεί έξω απ’ το Λούβρο και να μην μπορείς να μπεις μέσα να δεις τη Νίκη της Σαμοθράκης! Να παραπατάς στα κράσπεδα του Trafalgar Square και να σε μουντζώνουν τα αυτοκίνητα! Να τριγυρνάς σαν χαμένος έξω απ’ τον Πύργο του Άιφελ και να σκέφτεσαι το απονενοημένο. Μην το κάνεις!
Για να μη νομίζεις ότι είμαι τίποτα εκ του ασφαλούς, σου λέω ότι το έχω δοκιμάσει και ξέρω. Μια μέρα όπως πήγαινα στο δρόμο με πλησίασε ένας τύπος και μούδωσε να πάρω. Έπεσα στην περιέργεια. Και το πήρα. Απ’ το πρώτο δευτερόλεπτο μ’ έπιασε! Άρχισα να βλέπω κουλά, ότι είχανε μαζευτεί γύρω μου ένα τσούρμο Κινεζάκια και προσπαθούσανε να με λιντσάρουνε. Όχι ακριβώς παιδάκια δηλαδή. Στο σώμα ήτανε παιδιά αλλά στο πρόσωπο σουφρωμένοι γέροι. Κι είχανε κάλλους και αίματα στα χέρια και τραγουδάγανε κάτι αλλόκοτα .. «όλους τους προσπερνώ στα μάτια μου μοιάζουν όλα τόσο πορνό».. Έκατσα σ’ ένα παγκάκι κάτι ώρες μέχρι να συνέλθω..
Ξέρω πολύ καλά τι περνάς. Έχω κι εγώ πολλά κολλήματα. Αλλά δεν χάνω την ελπίδα μου. Κι άμα δω ότι δεν μπορώ να βγω απ’ το σπίτι χωρίς τη δόση μου, το ψάχνω περισσότερο. Άμα γυρίσεις με το καλό απ’ τα σόπιγκ, θα σε κονεξάρω με ένα φοβερό βελονιστή που πάω κι εγώ. Και δεν παίρνει πολλά.
Αλλά εσύ απ’ ότι βλέπω έχεις μπόλικες επιλογές. Καλοβαλμένος φαίνεσαι και απ’ τα ρούχα και τα ταξίδια και το shopping. Μια κλινική, σε παίρνει να τη δοκιμάσεις. Και καλύτερα στο εξωτερικό, γιατί εδώ σε κάθε τετράγωνο θα σε περιμένει ο πειρασμός. Οι ντίλερ έχουν απλώσει πλοκάμια παντού. Και μη κάνεις καμμιά βλακεία φεύγοντας για έξω να κρύψεις τη σακούλα στη φόδρα της βαλίτσας. Φαίνεται στο σκάνερ και θα την πατήσεις! Αλήθεια, αυτό το κοριτσάκι που κράταγε τη σακούλα στην καρδιά του Λονδίνου, πώς την πέρασε;; Κι ήταν και ανήλικο! Από μικρό στα βάσανα..
Δεν ξέρω τι άλλο να πω ή να κάνω για να σε βοηθήσω. Το ξέρω ότι δεν θα’χε νόημα να σου κάνω πολιτική ανάλυση ότι εσύ και οι άλλοι τζάνκις έχετε κάνει τον έμπορα ζάπλουτο και τους εργάτες του δούλους. Εσύ τώρα έχεις τα δικά σου.
Κοίτα να γίνεις καλά πρώτα και μετά τα συζητάμε κι αυτά.
Σου εύχομαι περαστικά και να ξεχάσεις γρήγορα.
Γεωργία
