Η Κίνα ήταν το 2013 ο μακράν μεγαλύτερος παραγωγός και ταυτόχρονα καταναλωτής χάλυβα στον κόσμο. Σχεδόν ο μισός (48,5%) χάλυβας του πλανήτη το 2013 παρήχθη στην Κίνα και σχεδόν ο μισός (47,3%) καταναλώθηκε στην Κίνα. Όποιος νομίζει ότι αυτή η χαλυβουργία έχει δουλέψει με ενέργεια από αιολικά και Φ/Β είναι μακριά νυχτωμένος: σύμφωνα με τα Coal Statistics του World Coal Association, το 81% της ηλεκτροπαραγωγής της Κίνας το 2012 ήταν από κάρβουνο.
Πολύς θόρυβος έγινε για τη συμφωνία ΗΠΑ-Κίνας για τους κλιματικούς στόχους του 2030, καθώς η κυβέρνηση Ομπάμα, που είδε πρόσφατα τους Ρεπουμπλικάνους να παίρνουν τον έλεγχο σε Βουλή των Αντιπροσώπων και Γερουσία, είχε ανάγκη να εμφανίσει κάτι ως επιτυχία. Αλλά αν διαβάσουμε τα νούμερα, αυτό που πράγματι έγινε στο Πεκίνο ήταν …
η παγίωση της χρήσης κάρβουνου στην Κίνα.
Η Κίνα συμφώνησε να θέσει μια κορυφή στις εκπομπές CO2 το 2030 κι αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει από νωρίτερα να μειώσει το ρυθμό αύξησης των εκπομπών. Για να το πετύχει αυτό, σύμφωνα με το Σχέδιο Ενεργειακής Στρατηγικής 2014-2020, που ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες, η ετήσια κατανάλωση κάρβουνου θα “συγκρατηθεί” κάτω από τα 4,2 δισεκατομμύρια τόννους μέχρι το 2020, όταν το 2013 κατανάλωσε 3,6 δισεκατομμύρια τόννους. Η ραγδαία αύξηση κατανάλωσης κάρβουνου τα προηγούμενα χρόνια έφερε σοβαρά προβλήματα ρύπανσης από αιθαλομίχλη (smog) στις κινεζικές πόλεις (όλοι θυμόμαστε τα προβλήματα που είχαν οι αθλητές στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου το 2008 κι από τότε η χρήση κάρβουνου αυξήθηκε πολύ περισσότερο). Η Κίνα αντιμετωπίζει τα προβλήματα ρύπανσης των Ευρωπαϊκών και Αμερικάνικών πόλεων πριν 50 χρόνια (θυμάται κανείς πώς ήταν το Μαγδεμβούργο πριν 50 χρόνια;) κι έχει πλέον ως προτεραιότητα να καθαρίσει τον αέρα που αναπνέουν οι πολίτες της. Αντιμετωπίζει επίσης προβλήματα ανεξέλεγκτης μεταλλευτικής δραστηριότητας σε πολλές χιλιάδες μικρά ανθρακωρυχεία, με χιλιάδες νεκρούς σε δυστυχήματα τα τελευταία χρόνια. Ήδη λοιπόν έχει πάρει μέτρα κλεισίματος χιλιάδων μικρών ορυχείων και απαγόρευσης εισαγωγών κάρβουνου κατώτερης ποιότητας.
Το Σχέδιο Ενεργειακής Στρατηγικής 2014-2020 δίνει ιδιαίτερη σημασία στη μείωση χρήσης κάρβουνου στις τρεις πιο πολυάνθρωπες περιοχές: το Πεκίνο και τα δέλτα των ποταμών Yangtze και Guangdong (Σαγκάη και Καντόνα). Το μερίδιο των μη ορυκτών καυσίμων στη συνολική κατανάλωση ενέργειας της Κίνας, που εκτιμάται σε 4,8 δισεκατομμύρια τόννους “ισοδύναμου κάρβουνου” το 2020, από 9,8% το 2013 προβλέπεται να αυξηθεί σε 15% το 2020 και 20% το 2030. Πυρηνικά εργοστάσια αναπτύσσονται με γρήγορο ρυθμό, ιδίως στις ανατολικές παράκτιες περιοχές και οι 15 αντιδραστήρες που είχε η Κίνα το 2012 προγραμματίζεται περίπου να τετραπλασιαστούν μέχρι το 2020, με την εγκατεστημένη ισχύ να φθάνει τα 58GW. Το μερίδιο του φυσικού αερίου θα αυξηθεί σε πάνω από 10% και του κάρβουνου θα μειωθεί σε 62%. Εδώ πρέπει να προσέχει κανείς πως όταν αναφέρονται ποσοστά, η βάση σύγκρισης δεν είναι η ίδια σε απόλυτα νούμερα, ενώ στην πραγματικότητα τα απόλυτα νούμερα είναι αυτά που έχουν τη μεγάλη σημασία. Αν λοιπόν η Κίνα το 2020 καίει 4,2 δισεκατομμύρια τόννους κάρβουνο, πόση σημασία έχει αν αυτά αποτελούν το 62% ή το 81%; Η ουσία είναι ότι η Κίνα από το 2020 και εφεξής θα εκπέμπει σταθερά CO2 από 4,2 δισεκατομμύρια τόννους κάρβουνο! Σε συμφωνία με τις ΗΠΑ! Μεγάλο πραγματικά το success story του Ομπάμα στο Πεκίνο!
Το πλήρες άρθρο με τα λινκς τεκμηρίωσης (με μπλε) βρίσκεται στο http://greeklignite.blogspot.gr/2014/11/2030.html και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite!
Και οι ΑΠΕ; Πού είναι οι ΑΠΕ στην Κίνα; Εδώ η υπόθεση αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής Φ/Β πάνελ στον κόσμο, σύμφωνα με τα στοιχεία για το 2013. Επτά από τις δέκα μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου είναι στην Κίνα. Οι τρεις μεγαλύτερες είναι στην Κίνα (Yingli, Trina Solar, Canadian Solar).
Η Κίνα έχει επίσης επτά εταιρείες στους 15 μεγαλύτερους κατασκευαστές ανεμογεννητριών το 2013, σύμφωνα με το World Market Update 2013 της Navigant Research. Η Goldwind ήταν 2η στη λίστα, πίσω από τη Δανέζικη Vestas. Η United Power ήταν στην 8η θέση και η Mingyang στην 9η, ενώ η Sinovel, με την οποία κάποτε ήθελε συνεργασία η ΔΕΗ, έπεσε στη 13η θέση.
Οι Κινέζοι κάνουν λοιπόν αυτό που είδαμε προχθές ότι συμπέραναν και οι ερευνητές της Google: βάζουν κάρβουνο και πυρηνικά, για να έχουν αξιόπιστη ηλεκτροδότηση για τη βιομηχανία και για τους πολίτες τους, δεν βάζουν πολλά αιολικά και Φ/Β παρά το γεγονός ότι τα παράγουν οι ίδιοι. Και με τη συμφωνία με τον Ομπάμα διασφαλίζουν ότι θα καίνε κάρβουνο εις τον αιώνα τον άπαντα, για να μπορούν να κατασκευάζουν ανεμογεννήτριες και Φ/Β για όσους θέλουν να σώσουν την ψυχή τους απ’ το “αμάρτημα” της εκπομπής CO2 και για χρεοκοπημένες χώρες που έχουν λεφτά για πέταμα. Για μαντέψτε ποια χώρα θα εξακολουθεί να έχει βαριά βιομηχανία το 2030 …
Εκεί, στο ΥΠΕΚΑ, ακούει κανείς;