ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΟΓΕΝΟΥΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
Η αρχή της αιτιότητας (Αιτίου και Αιτιατού/ Αποτελέσματος) ισχύει απολύτως.
Η οικονομική κρίση – ως αιτιατό – οφείλεται, βασικά, στην προηγηθείσα πολυετή κρίση/αίτιο: Αρχών, Αξιών, Ήθους, Ισότητας, Δημοκρατικότητας, Δικαίου, Θεσμών, Φιλοπατρίας.
Στην επικράτηση της Διαφθοροδιαπλοκής, της φαυλότητας, της ασυδοσίας, των λαδωμάτων.
Με τη σειρά της η οικονομική κρίση, εξελίσσεται (αναβαθμίζεται;) σε αίτιο, ώστε να επακολουθήσουν (ως αποτέλεσμα/ αιτιατό) :
Φτωχοποίηση, Ανεργία, Αναξιοπρέπεια, Απαξίωση, Εξαθλίωση, Ψυχικές διαταραχές, Αυτοκτονίες.
Ζούμε – εδώ και δεκαετίες – σε μια προβληματική (sic) κοινωνία, όπου ένα αλλοπρόσαλλο Κομματικό Σύστημα (Σ.Σ ευφημιστικά αποκαλούμενο: πολιτικό σύστημα) επιχειρεί να βάλει – χωρίς να διαθέτει τις προϋποθέσεις – τάξη στους …. άλλους, το πόπολο, τους ιθαγενείς (;).
Οι τελευταίοι χτυπημένοι ανελέητα πολλαπλά και από παντού – αλλά και συνυπεύθυνοι για τον ραγιαδισμό, το βόλεμα, τη μη αντίδραση / αντίστασή τους – βρίσκονται εν συγχύσει και εν συγχίσει.
Η α ν ε ρ γ ί α (μαζί με το Δημογραφικό) είναι βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας μας.
Μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας, ιδιαίτερα οι νέοι, πάσχουν από τη σύγχρονη νόσο/ μάστιγα: “ΑΝΕΡΓΙΟΓΕΝΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ”.
Σημειώστε ότι ο αριθμός των ψυχοφαρμάκων / αντικαταθλιπτικών έχει αυξηθεί κατακόρυφα!
Υπάρχει άραγε τρόπος αντιμετώπισης;
Ασφαλώς: Η ε ρ γ α σ ί α
Πρόταση (φάρμακο εκλογής):
“ΕΑΑ” = Ε ρ γ α σ ι α κ ή Α ν τ ι κ α τ α θ λ ι π τ ι κ ή Α π α σ χ ό λ η σ η.
Μία (!) έως τρείς (3) ώρες εργασίας την ημέρα (Σ.Σ Το 4ωρο θεωρείται ήδη προνομιούχος, καθιερωμένη – και δυσεύρετη – ημιαπασχόληση). Ό,τι καλύτερο – όχι τόσο οικονομικά – αλλά, κυρίως, για ψυχολογική στήριξη.
Θα δράσει ως ψυχοθεραπευτική αγωγή/ φάρμακο/ βάλσαμο για τους εν δυνάμει καταθλιπτικούς, όπως και για τους ήδη πάσχοντες.
Να επιδοτηθούν – με ειδικό κονδύλιο- οι εργοδότες ώστε να προσφέρουν:
Θέσεις Αντικαταθλιπτικής Απασχόλησης.
Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό είναι πολύ χρησιμότερο απο τα επιδόματα / ασπιρίνες που χορηγούνται στους ανέργους.
Το ζήτημα δεν είναι – ούτε προσφέρεται για αντιπαλότητες – κομματικό. Είναι βαθύτατα (και ανησυχητικά) κοινωνικό και, δυστυχώς, θα υφίσταται για αρκετά χρόνια, υπερβαίνοντας διαφορετικές κυβερνήσεις.
Υ.Γ Εκτιμώ ότι τα ψυχοφάρμακα, κατ’ εξοχήν τα αντικαταθλιπτικά, πρέπει να χορηγούνται δ ω ρ ε ά ν.
Ο Υγειονομικός κόσμος οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε: αφ’ ενός να εξηγηθεί (επιστημονικά) το πρόβλημα και οι επιπτώσεις του και, αφ’ ετέρου, να προτείνει και άλλες λύσεις (εκτός εκείνων που αναφέρθηκαν ήδη στο κείμενο).

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ