Δεν πρέπει να αφεθούν να τελειώσουν τη «δουλειά»…
Γράφει ο Μαγια
Τι περιμένει, επιτέλους, αυτή η δουλοπρεπής, αναξιόπιστη και ακυρωμένη από όλους κυβέρνηση; Γιατί επιμένει ακόμη να θέλει να παραμείνει γαντζωμένη στην εξουσία;
Τα αλαλάζοντα κύμβαλα της καθεστωτικής προπαγάνδας βομβαρδίζουν με ισχυρές δόσεις παραπληροφόρησης και ραγιαδισμού τη χαμένη, στους καναπέδες της ομαδικής ψυχανάλυσης, κοινωνία.
Μόνιμη επωδός τους: Η καλή κυβέρνηση, που πασχίζει, ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες της κακής Τρόικας και της άσχημης αντιπολίτευσης, για τη σωτηρία της χώρας.
Ήδη, στρώνουν το χαλί του νέου εκβιαστικού διλήμματος: «συμφωνία ή πτώχευση», ώστε να περάσει η νέα καταιγίδα μέτρων είτε με νέο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, δηλαδή με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, είτε με εκβιαστική ψηφοφορία, μαζί με τον προϋπολογισμό, στη Βουλή.
Τα φληναφήματα για «σκληρή διαπραγμάτευση» και τα μυθεύματα περί «success story» πέρασαν στη λήθη. Την ίδια τύχη θα έχει και ο τρίτος πυλώνας, του σχεδίου εξαπάτησης της κοινής γνώμης, για «έξοδο από τα Μνημόνια». Το ρεπορτάζ του περιοδικού Spiegel, είναι αποκαλυπτικό. Ανώτατοι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης αποφάσισαν ότι την εποχή μετά τα Μνημόνια θα ακολουθήσει η εποχή της «προληπτικής γραμμής πίστωσης», και μάλιστα στην αυστηρή εκδοχή της, που ονομάζεται ECCL. Αξίζει να σημειωθεί, πως στο δημοσίευμα χαρακτηρίζεται ως πρόωρη η «κορώνα» του πρωθυπουργού για έξοδο από τα Μνημόνια και θεωρείται η αιτία που πυροδότησε την τελευταία οργισμένη αντίδραση των αγορών. Όμως αυτό, όπως και πολλά άλλα οι γκεμπελίσκοι της Διαπλοκής (πιστοί στην αρχή, συκοφαντείστε, συκοφαντείστε τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι θα μείνει) τα κάνουν γαργάρα.
Η κυβέρνηση της συμφοράς παίζει την τελευταίο χαρτί, με «δόλωμα» τη συναίνεση στην Προεδρική εκλογή. Εχει την ψευδαίσθηση ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα αυτοκτονήσει, συνεργώντας στο έγκλημα που διαπράτεται σε βάρος του λαού και της χώρας.
Σαμαράς και Βενιζέλος, παρότι αντιμετωπίζονται σαν στυμμένες λεμονόκουπες, εκτελούν, άνευ εκπτώσεων, το συμβόλαιο που έχουν επιβάλλει οι εκβιαστές.
Μην ξεχνάτε πως στις Κάνες, όταν απολύθηκε ο ΓΑΠ, Μέρκελ και Σαρκοζί επέβαλαν την άμεση συνεννόηση Βενιζέλου-Σαμαρά, και ουσιαστικά δημιούργησαν το σημερινό υποτακτικό σχήμα.
Επίσης, πρέπει να θυμίσουμε στους απανταχού λωτοφάγους ότι η κυβέρνηση των εντελοδόχων αθέτησε απροκάλυπτα την βασική επαγγελία, χάρις στην οποία είχε εκλεγεί το 2012: την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης.
Ετσι, έγινε ο Σαμαράς πρωθυπουργός «στις πιο δύσκολες στιγμές των τελευταίων δεκαετιών». Ετσι, οι απαιτήσεις των δανειστών, οι οποίοι έχουν ομολογήσει πως η συνταγή που εφαρμόζουν στην Ελλάδα ήταν λάθος, αλλά παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν να την ακολουθούν, με το χρέος να γίνεται αβίωτο, είναι πρωτοφανείς για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα. Ετσι, η χώρα καταβαραθρώνεται και οι πρόθυμοι που έχουν αναλάβει την παράδοσή της πιέζονται να ολοκληρώσουν την αποστολή τους.
Θα το επαναλάβουμε: Δεν πρέπει να αφεθούν να τελειώσουν τη «δουλειά». Η άμεση προσφυγή στις κάλπες αποτελεί κοινωνική, πολιτική και εθνική ανάγκη. Για να αναγκαστούν οι αδίστακτοι Τροικανοί να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Όχι με τους υποτακτικούς τους, αλλά με ακηδεμόνευτους, συγκροτημένους και αποφασισμένους εκπροσώπους της κοινωνικής πλειοψηφίας.
