Σφαιρικότητα- σφαίρα, Κυκλικότητα- κύκλος

Στο σκίτσο (από το Διαδίκτυο) ο…. Πυθαγόρας διαμαρτύρεται,
φανερά θυμωμένος, υπολογίζοντας τον…. ΕΝΦΙΑ που πρέπει
να πληρώσει.
«Οι άνθρωποι κρίνουν από όσα γνωρίζουν, ΑΝΥΠΟΠΤΟΙ συχνά για την ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ της γνώσης τους» (Ξενοφάνης)
Εννοώ το «εντυπωσιακό» από την μια πλευρά και η αναζήτηση της ουσίας και ΕΝΟΤΗΤΑΣ των πραγμάτων από την άλλη.
«Ψιλά γράμματα» σήμερα, όπου μία «ατάκα» του ΤΑΔΕ επώνυμου, κάνει πολλαπλώς τον γύρο του κόσμου…. «Τρακόσιαι χιλιάδαι δίσκοι και…. περιπλέον».
Τέλος πάντων….:
Με αφορμή την επικαιρότητα για την…. κυκλικότητα-σφαιρικότητα της ΓΗΣ….
και άλλα…
Ξ Α Ν Α Ζ Ε Σ Τ Α Μ Ε Ν Α (!)
Η έννοια του «κύκλου» και της «σφαιρικότητας» δεν είναι μόνο «ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΣ»
όρος για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ Σ Κ Ε Ψ Η, αλλά και ΠΟΛΥΣΗΜΑΝΤΟΣ
αισθητικο-φιλοσοφικός όρος.
.
Όταν ο ΚΟΡΝΑΡΟΣ αρχίζει (!) τον αριστουργηματικό «ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ» με το
«Του Κ Υ Κ Λ Ο Υ τα γυρίσματα, π” ανεβοκατεβαίνουν….» πυκνώνει αυτήν ακριβώς την αντίληψη κυκλικότητας.
Όπως επίσης, αιώνες-αιώνες πριν, όταν ο ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ γράφει:
«….. η γη (=το χώμα)
εις την θάλασσαν (=στο νερό) ΠΗΛΟΣ γένηται, έπειτα ΠΑΛΙΝ άρχεσθαι της Γενέσεως», την έννοια της ΚΥΚΛΙΚΟΤΗΤΑΣ έχει κατά νου.
.
(Ενδεικτικά, ΜΕΡΙΚΕΣ από τις εννοιοδοτήσεις της κυκλικότητας)
Επιτροχάδην:
Αναξιμένης:
Ο άνθρωπος είναι μικρός κόσμος. Η ψυχή του ανθρώπου αποτελείται
από λεπτά ΣΦΑΙΡΙΚΑ πύρινα ΑΤΟΜΑ….!
Πλάτωνας:
Το κρανίο είναι ΣΦΑΙΡΙΚΟ απείκασμα (=ομοίωμα) του
ΣΦΑΙΡΙΚΟΥ Σύμπαντος.
Επειδή «Του παντός Ουρανού ΣΦΑΙΡΟΕΙΔΟΥΣ όντος»
Άρα:
Ο «κόσμος» αποτελείται από ΜΟΝΑΔΕΣ- απεικάσματα(=καθρέφτες) του
Σύμπαντος.
Κορυφαία η «θεϊκή μονάδα» και ακολουθούν οι «μονάδες»
των ζώων και των φυτών.
(Σημείωση: Καλύτερη θεωρία αντι-μαζικότητας και…..
αντι-προβατοποίησης του ανθρώπου, δεν θα βρούμε.
“Ύμνος” στην… μοναδικότητα (σφαιρικότητα=αυτοπραγμάτωση)
του ΚΑΘΕ έμβιου όντος).
Πυθαγόρειοι:
Εδώ έχουμε την έννοια της ΚΥΚΛΙΚΟΤΗΤΑΣ, μέσω μετεμψύχωσης
και μετενσωμάτωσης, βασική σταθερά των Πυθαγορείων.
«Σκοπός της ζωής (όμως) είναι η απαλλαγή από τον ΚΥΚΛΟ
των μετενσωματώσεων και η «επιστροφή» στην «θεϊκή
ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ»
Ξενοφάνης:
Ο κόσμος είναι γεννητός, μεταβλητός και φθαρτός.
Το «γίγνεσθαι» κατά Ξενοφάνη: Τα πάντα γεννιούνται και
φύονται από την μίξη «γης και ύδατος» , σε μια διαδικασία
ΚΥΚΛΟΥ θανάτου- γέννησης.
Στο ΚΕΝΤΡΟ αυτού του «γίγνεσθαι» ο ΘΕΟΣ του Ξενοφάνη
(ακίνητος, άφθαρτος,αιώνιος κλπ, κλπ). (Μονοθεϊσμός)
Ηράκλειτος:
Για τον Ηράκλειτο, ΕΜΕΙΣ οι ελάχιστοι, τί να πούμε;
Εδώ δυσκολευόταν να τον καταλάβει ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ:
Δεν ξέρουμε καν, εάν… διάβασε ένα σύγγραμμα του Ηράκλειτου που του
δάνεισε ο Ευριπίδης. Πάντως όταν του το επέστρεψε ο Σωκράτης
του είπε, σε στυλ…. Πυθίας:
«Ο Σ Α κατάλαβα είναι… ρωμαλέα. ΥΠΟΘΕΤΩ και όσα δεν… κατάλαβα»
Μάλλον, ΔΕΝ το… διάβασε.
Άλλωστε ο Σωκράτης «βαριόταν» το «γράψιμο» και το… «διάβασμα».
Είχε ωραίο….. «λέγειν». Σε αυτό ήταν… άπαιχτος (!).
Αφήνουμε λοιπόν τον…. σκοτεινό ΗΡΑΚΛΕΙΤΟ για τους ειδήμονες
και εμείς θα συνεχίσουμε σε…. επόμενο σημείωμα….
Αφού στο μεταξύ πούμε μια δυο κουβέντες στον κ. ΚΡΑΟΥΝΑΚΗ.
Χρυσόστομος Τ.