Οι αλήθειες του Νίκου Μπελογιάννη βάλσαμο στο μαύρο της εποχής μας

του Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη
αρχιτέκτονα
Σαν πολιτικό μνημόσυνο, καθώς συμπληρώθηκαν 99 χρόνια από τη γέννηση του αδικοχαμένου πατριώτη, ας θυμηθούμε τα σοφά λόγια του. Ηχούν σαν βάλσαμο ψυχής, ιδιαίτερα τώρα σε μια εποχή απαξίωσης όσων πρέπει να στοιχειοθετούν την ύπαρξη του ανθρώπου, την ιδιότητα του πολίτη:
“Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει να ‘χει η ζωή:
Το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό.
Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή.
Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ’ τη ζωή.
Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση.
Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη…”
Τα λόγια αυτά του Μπελογιάννη (1915-1952) δεν τα θυμήθηκα τυχαίως. Με οδήγησαν σ’ αυτά τα τελευταία πολιτικά τεκταινόμενα στη χώρα μας, όπως αυτά καταγράφονται στα διάφορα ΜΜΕ (σημ. Σε πολλά από αυτά το Ε με πολλά ερωτηματικά…). Ήταν αυτά που επέτειναν ακόμη περισσότερο την ανασφάλεια και την “αίσθηση του ανυπεράσπιστου πολίτη” που βιώνει σήμερα η ελληνική κοινωνία. Αναπόφευκτα οι μνήμες από το σκληρό παρελθόν των χρόνων της νιότης επανήλθαν και πάλι βασανιστικά. Τότε ως βάλσαμο ψυχής ήρθαν στο νου μου οι αξίες του μεγάλου Έλληνα, που πλήρωσε με τη ζωή του την υπεράσπιση των ιδεών του, μεγάλων όπως τουλάχιστον αυτός τις είχε ενστερνιστεί… Αυτός ήταν κι λόγος που τότε τον υπερασπίστηκαν προσωπικότητες των Γραμμάτων, της Επιστήμης και των Τεχνών με παγκόσμια ακτινοβολία, ζητώντας -εις μάτην τελικώς- να μην πραγματοποιηθεί η θανατική ποινή…
Πολύγυρος 23-12-2014