γραφει ο αρισταρχος
“ …και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν…”
“Λέγει αυτή ο Ιησούς’ μη μου άπτου΄ ούπω γαρ αναβέβηκα προς τον πατέρα μου’ πορεύου δε προς τους αδελφούς μου κλπ κλπ ” Δηλαδή, “μη μ’ αγγίζεις διότι δεν αναβέβηκα ακόμη στον πατέρα μου…” (Κατ’ Ιωάννην Κεφ.Κ’ παρ.17) Είναι η στιγμή που η Μαρία η Μαγδαληνή την Κυριακή, δηλαδή την τρίτη από σταυρώσεως του Ιησού ημέρα έρχεται στον τάφο και αφού δεν βρίσκει το σώμα Του βλέπει άνδρα τον οποίο περνάει για κηπουρό και τον ρωτάει”…κύριε ει συ εβάστασας αυτόν, ειπέ μοι που έθηκας αυτόν , καγώ αυτόν αρώ ”. Αλλά όταν Αυτός την αποκαλεί «Μαρία» εκείνη αντιλαμβάνεται πως είναι ο Ιησούς και Του λέγει. “ραβουννί”. Τη Τρίτη μέρα έγινε η ανάσταση και ο Θεάνθρωπος δεν άφησε την Μαρία να τον αγγίξει, γιατί;
Είναι από τα πιο περίφημα εδάφια της βάσης της Χριστιανοσύνης που ακόμη και σήμερα ακολουθούν οι παραδόσεις την από τον θάνατο και μετά διαδικασία. Τρίτη μέρα από θανάτου το τρισάγιο/η ανάσταση και μετά… τα σαράντα/η ανάληψη! Την Αγία Πεντηκοστή;
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το αιώνιο πάντα ερώτημα “και ποιος ο σκοπός της ζωής!” Αναπάντητο; Όχι! Την απάντηση την έδωσαν οι φυσικοί της κβαντομηχανικής όταν απεφάνθησαν πως πέρα από τον κόσμο που ορίζεται από τους φυσικούς νόμους υπάρχει ένας άλλος κόσμος που ακούει στην αρχή της απροσδιοριστίας. Δηλαδή με λίγα λόγια, ξεχάστε ότι ξέρετε και αυτή θα σας τροχιοδρομείσει πάνω σε ανύποπτες ράγες που το μείζον εδώ είναι η ενέργεια. Εδώ συμβαίνουν πράγματα που τα ξεπερνάμε χωρίς καμιά απολύτως εξήγηση. Και τι εξήγηση να δώσεις όταν τα γεγονότα περνούν τις ίδιες σου τις αισθήσεις οι οποίες όμως αντιλαμβάνονται την ενέργεια πολύ καλύτερα από ότι τη μάζα, για παράδειγμα η όραση και τα φωτόνια. Αφού λοιπόν δεν είναι απτά δεν σπαζοκεφαλιάζουμε και τ’ αφήνουμε στην άκρη. Κι ας αποτελούν το 99.99999999…% της ύπαρξής μας. Μη κολλάτε στα 60, 70 ή και 110 χρόνια εφήμερης ζωής, σταγόνα στην αιωνιότητα. Εδώ μιλάμε για την ίδια την αιωνιότητα. Εκτός και είστε τόσο πεσιμιστές που το ξεπερνάτε με μια άποψη περί ολοκληρωτικού μετά θάνατον αφανισμού.
“… και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν… ”(Γένεσις κεφ.Β’) Αυτή η Θεϊκή πνοή τι άλλο μπορεί νάναι από την ίδια τη ψυχή που καλείται να κρατήσει το σώμα ζωντανό και να το βοηθήσει να φτιάξουν μαζί το δεύτερο αιθερικό μετά την ψυχή μέρος του ανθρώπου που είναι το πνεύμα. Το σώμα, δηλαδή αυτό που λατρεύουμε και περιποιόμαστε και ικανοποιούμε, αποτελεί το κατώτερο μέρος της τρισυπόστατης ανθρώπινης ύπαρξης. Σώμα-ψυχή-πνεύμα! Οι αντιπαραβολές με το Θείο είναι καταφανείς. Το σώμα είναι αυτό που ενεδύθει ο Χριστός για να κατεβεί στη ζωή και να διδάξει τον Θείο δρόμο εκτοξεύοντας τον άνθρωπο αιώνες μπροστά στο μέλλον. Η ψυχή είναι η δανεική πνοή του Θεού η ίδια η δύναμη για ζωή και το πνεύμα είναι αυτό που θα δημιουργηθεί κατά την διάρκεια της συμπόρευσης των τριών για να δικαιώσει αυτή την ίδια τη ζωή. Το ενεργειακό φάντασμα-αντίγραφο κατά τον Νομπελίστα Eccles.Όλα τα άλλα έμβια όντα απλά λειτουργούν στο οικοσύστημα για να επιβιώσει το τελειότερο δημιούργημα που είναι ο Άνθρωπος!
Από εξομολόγηση φίλου μου καθ’ όλα ευυπόληπτου. Ο κουνιάδος μου δυό φορές “συνάντησε” πεθαμένους κατά την διάρκεια των σαράντα ημερών από την ημέρα που πέθαναν. Και τις δύο φορές, δεν παίρνει όρκο πως δεν ήταν και δημιούργημα της φαντασίας του όμως, ήταν σίγουρος για εκείνο που ένιωσε μέσα του πολύ έντονα. Και αυτό δεν είχε να κάνει με την φαντασία του αλλά την υψηλή ενέργειά τους σε σημείο που να νιώθει πως θα εκραγεί ,θα καταρρεύσει και ότι κινδύνευε άμεσα. Και τις δύο φορές σώθηκε χάρη στην εσώτερη φωνή του που δεν ήταν άλλο από τη ψυχή του με την απλή παρότρυνση για φυγή. Το σώμα ήταν άβουλο και ανίκανο να αντιδράσει. Να θυμηθούμε το “μη μου άπτου” του Ιησού;
Την Τρίτη μέρα από τον θάνατό του ο άνθρωπος αναστήνεται. Δηλαδή, χωρίζει το σώμα από τις δύο αιθερικές ισχυρότατες ενέργειες που είναι η ψυχή και το πνεύμα. Σαράντα μέρες συμβιώνουν ψυχή και πνεύμα για να χωρίσουν οριστικά στο τέλος. Ο δεύτερος θάνατος είναι και ο πιο ουσιώδης. Αντιλαμβάνεστε πως και μετά τον τελευταίο χωρισμό-θάνατο εκείνο που μένει είναι το πνεύμα μας και τα εφόδια που του δώσαμε όσο ζούσαμε. Η ψυχή είναι η δανεική ανάσα του Θεού και ξαναγυρίζει εκεί που ανήκει. Στον ίδιο το Θεό! Το πνεύμα (κατά πάσα πιθανότητα και σε αντιδιαστολή με την αγία πεντηκοστή) αξιολογείται την πεντηκοστή από Αναστάσεως ημέρα από τον Άγιο Παράκλητο/το Άγιον Πνεύμα. Δεν ξέρω αν εμπλουτίζεται μ’ αυτό κάποια τράπεζα πληροφοριών αλλά στον χώρο τίποτε δεν πάει χαμένο.
Ίσως η πνοή(ψυχή) να ξαναχρησιμοποιείται για την δημιουργία νέου πνεύματος σε συνεργασία πάντα με κάποιο ανθρώπινο σώμα που περιμένει στη λίστα αναμονής για το ξεκίνημα. Και τη νιώθω αυτή την ψυχή που με ενδύει αλλά πάντα χειραγωγείται από την όποια προσωπικότητά μου γιατί απλά έτσι εντέλλεται από τον δωρητή της. Η βασική αρχή της δημιουργίας είναι η ελεύθερη βούληση. Η φωνή της έστω κι αδύναμη φτάνει στο αχανές εντός μου κι όταν την “ακούω” πάντα κερδίζω γιατί απλά είναι ο ίδια η φωνή του Θεού μου.
Προσπαθώ να σκεφτώ με κβαντική διαύγεια. Και για να είμαι σαφής όλοι αυτοί οι επιστήμονες, Νομπελίστες στην πλειονότητά τους, που ασχολήθηκαν σε υποατομικό επίπεδο με τα αόρατα και “ανύπαρκτα” νετρίνια μέχρι τα φανταστικά μαθηματικά ψιτρόνια (μοντέρνα φυσική το λένε) ήσαν μύστες της παραψυχολογίας(μοντέρνα απόδοση Νοητική Επιστήμη) . Και τελικά όλη η ύπαρξη του ανθρώπου μοιάζει με την ορατή και την σκοτεινή ύλη. Το δεύτερο είναι κατά πολύ μεγαλύτερο του πρώτου. Και αφού δεν φαίνεται δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει. Υπάρχει και μας απασχολεί όσο και το ποσοστό της μέσα στο σύμπαν, πάνω από το 68%.
Εδώ βρίσκεται όλη η σοφία της ύπαρξης του ανθρώπου. Να αντιληφθούμε πως πέρα από αυτό που αφουγκραζόμαστε με τις πέντε αισθήσεις ενυπάρχει σε μεγαλύτερο ποσοστό το αιθερικό μας μέρος. Και αυτό δισυπόστατο ψυχή και πνεύμα “μιλάει”, “ακούει”. Είμαι βέβαιος πως απλά χρειάζεται από μέρους του υλικού σώματος “ευήκοον ους”. Και οι δίαυλοι επικοινωνίας δεν επηρεάζονται από εμπόδια και αποστάσεις. Όπως και τα νετρίνια περνούν ελεύθερα μέσα από ότι βρουν και αναπτύσσουν απίθανες ταχύτητες. Σε τέτοιο σημείο που η Νοητική επιστήμη να μιλάει ακόμη και για συμπαντική συνείδηση. Και τα πειράματα τους δικαιώνουν σε μεγάλο βαθμό.
Θεϊκά αντίγραφα λοιπόν, με γνώσιν του καλού και του κακού και με το ανυπέρβλητο θεϊκό δώρο που είναι η ελεύθερη βούληση. Μόνο που πρέπει να γνωρίζει πως κάθε του πράξη έχει το ισόβαρο τίμημα. Και είναι , πιστέψτε με, αυτό το τίμημα αδύνατον να υπολογισθεί από τον άνθρωπο πλήρως γιατί επηρεάζεται από χίλιους δυό παράγοντες. Ίσως γι αυτό και είναι αυτή η κρίση έξω από την επίκτητη πληροφόρηση που παίρνουμε στην γέννα μας με το DNA. Τι μπορεί αυτό να σημαίνει; Θα αρχίσουμε να το ψυχανεμιζόμαστε μόλις συνειδητοποιήσουμε πως πίσω από αυτό το υλικό σαρκίο υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε να δούμε όσο δεχόμαστε μονάχα την απόλαυση των πέντε υλικών αισθήσεων. Κι αυτό είναι το μοιραίο λάθος.
http://aienaristeyein.com/2015/01/10/%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CE%B3%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%AF/#more-262850