Τώρα σηκωνόμαστε απο τους καναπέδες!
Τώρα έχουν πάλι νόημα οι αγώνες. Επιτέλους μπορούμε να ελπίζουμε ότι δεν θα πάνε χαμένοι, μιας και θα είναι αγώνες για να χτίσουμε όλοι μαζί, κυβέρνηση και λαός, τη νέα Ελλάδα πάνω στα ερείπια που αφήνει πίσω της η λαίλαπα της τρόικας.
Ο Αλέξης Τσίπρας, μετά τη μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, μας κάλεσε από τα προπύλαια “να βάλουμε όλοι πλάτη για να αφήσουμε πίσω την Ελλάδα του αυταρχισμού και της υποτέλειας και να χτίσουμε εκείνη της λαϊκής κυριαρχίας, της δημιουργίας και της αξιοπρέπειας.”
Ας δούμε ποιος είναι ο ρόλος που αντιστοιχεί σ´εμάς σ´αυτή την προσπάθεια. Πολλοί από εμάς ψηφίσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ με απόλυτη επίγνωση των κενών που παρουσίαζε το πρόγραμμα και η οργάνωσή αυτού του κόμματος, επειδή έπρεπε να απομακρυνθεί από το τιμόνι της χώρας η ανίκανη συγκυβέρνηση. Τώρα όμως, ιδιαίτερα όσοι ενεργοποιούμαστε πολιτικά, με πολιτικό λόγο και έργο, πρέπει να παρέμβουμε προωθητικά, και να συμπληρώσουμε αυτά τα κενά για να μπορέσει η νέα κυβέρνηση να φέρει σε πέρας το τιτάνιο έργο που έχει μπροστά της για: 1) να αποκαταστήσει και να βελτιώσει το λαβωμένο πολίτευμα, 2) να βάλει σε τροχιά ανάπτυξης την καταστραμένη Οικονομία, 3) να αποκαταστήσει την αξιοπιστία, τη δυναμική και και την αξιοπρέπεια, που απαιτεί η κρίσιμη γεωπολιτική θέση της χώρας μας.
Μην περιμένουμε από την Κυβέρνηση να μας πει τι να κάνουμε για να βοηθήσουμε τον τόπο. Αυτή θα είναι ενδεχομένως απορροφημένη, αν η διαπραγμάτευση με τους δανειστές δεν πάει καλά, στο να εξοικονομήσει ή/και να βρει τους πόρους με τους οποίους θα υλοποιήσει το πρώτο μέρος του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Το οποίο, παρόλες τις σμφιλεγόμενες πηγές χρηματοδότησης του, έχει το σεβασμό και την επιθυμία υλοποίησης όλων μας, αφού στόχος του είναι να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση στον τόπο μας.
Βραχυπρόθεσμα, στο βαθμό που αναλογεί στη χρηματοδοτική ικανότητα του καθένα από εμάς, ίσως χρειαστεί να συνεχίσουμε να συνεισφέρουμε, κάποια ακόμα εισφορά αλληλεγγύης. Μεσοπρόθεσμα όμως ο κύριος αγώνας μας θα είναι να βοηθήσουμε με την ενεργό συμμετοχή και την αυτοοργάνωσή μας, να προωθηθούν οι βασικοί άξονες του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, για παραγωγή πλούτου ο οποίος θα καλύψει τις ανάγκες των πολιτών και του κοινωνικού κράτους. Ας κάνουμε μερικές σκέψεις πάνω σ’ αυτό:
1) Επειδή είναι γνωστό ότι, όταν καταρρέουν οι θεσμοί σε μια χώρα καταρρέει και η ίδια η Οικονομία της, το πρώτο μέλημα μας πρέπει να είναι να υποστηρίξουμε την αποκατάστασή τους. Όλοι οι επιστημονικοί σύλλογοι μαζί με μεμονωμένους ενεργούς πολίτες που προσέφυγαν στο ΣτΕ ζητώντας να χαρακτηριστούν τα Μνημόνια αντισυνταγματικά, πρέπει να επανέλθουν ενώπιον των αρμοδίων Ευρωπαικών Δικαστηρίων απαιτώντας επανεξέταση των αποφάσεων των Ελληνικών δικαστηρίων. Οι οικονομικές επιπτώσεις από την αναίρεση της συνταγματικότητας των Μνημονίων μπορεί να μην είναι αντιμετωπίσιμες στην παρούσα συγκυρία, μετά από τις αποζημιώσεις που θα απαιτηθούν π.χ. για τις κλεμμένες συντάξεις και μισθούς, όμως η αποκατάσταση του λαβωμένου αισθήματος δημοσίου δικαίου θα έχει ανεκτίμητα θετική επίπτωση στην ενεργοποίηση του λαού μας και την ανάκτηση της πίστης του στο πολίτευμα. Οι πολιτικές κινήσεις που επεξεργάζονται αμεσοδημοκρατικές προτάσεις πρέπει να συνεχίσουν τις προσπάθειές, να δουν τις ιδέες τους να γίνονται αποδεκτές και να υλοποιούνται από μια κοινωνία απογοητευμένη από την αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
2) Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας είναι ο δεύτερος άξονας που απαιτεί τη συστράτευσή μας. Η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης πάνω σε υγιείς αξιοκρατικές βάσεις, η σταδιακή εξάλειψη των γραφειοκρατικών εμποδίων που την αποσυντονίζουν, απαιτεί τη συμμετοχή των συνδικαλιστικών οργανώσεων των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και πρωτοβουλίες του καθενός απο αυτούς στον εντοπισμό και επίλυση των γραφειοκρατικών προβλημάτων.
Εξ άλλου, η αυτοοργάνωσή μας σε τοπικό επίπεδο δήμων μπορεί να βοηθήσει στο να διαμορφώσουμε προτάσεις, που να αφορούν στην καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων αλλά και των επιθυμιών των κατοίκων της εν λόγω περιοχής, για την οικονομική ανάπτυξη της. Καμιά μελέτη MacKinsley ή ΙΟΒΕ δεν μπορεί να στοχεύει πιο αποτελεσματικά στην ανάπτυξη μιας περιοχής, από τις προτάσεις των κατοίκων της. Οι στόχοι κάθε περιοχής που εγγράφονται στα σχέδια ανάπτυξης των περιφερειών, συναθροιζόμενοι, μπορούν να δώσουν ένα ρεαλιστικό και αποτελεσματικό σχέδιο ανάπτυξης όλης της Επικράτειας. Από την άλλη οι επιστημονικοί, επαγγελματικοί σύλλογοι και ιδρύματα, που ασχολούνται με εξειδικευμένα θέματα όπως ο ορυκτός πλούτος της χώρας, η γεωργία, ο τουρισμός, οι εξαγωγές, οφείλουν να καταθέσουν τις προτάσεις τους για να καθοριστούν προτεραιότητες στην προσπάθεια επενδυτικής άνθησης που θα φέρει τις τόσο απαραίτητες νέες θέσεις εργασίας.
3) Η εκλογική υστέρηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ακριτικές περιοχές της χώρας μας, που υπήρξε και η βασική αιτία στέρησης της αυτοδυναμίας του στη Βουλή, πρέπει να προβληματίσει την ηγεσία του κόμματος αυτού, σχετικά με την εξωτερική του πολιτική. Δεν είναι δυνατόν ο Έλληνας ακρίτας, που οι γονείς και οι παππούδες του ένοιωσαν στο πετσί τους την επεκτατική βουλιμία των γειτόνων μας, να αισθάνονται ότι το κόμμα που τους κυβερνά έχει στις τάξεις – “τάσεις” του αρνησιπάτριδες. Αυτό όμως είναι ευθύνη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να το ρυθμίσει. Ο Έλληνας ακρίτας οφείλει, από τη μιά, με την αυτοοργάνωσή του να προωθήσει σε τοπικό επίπεδο την οικονομική ανασυγκρότηση της περιοχής του, πιέζοντας για πόρους και επενδύσεις την κεντρική εξουσία, καθώς και τη θωράκιση των ακριτικών περιοχών της χώρας με προστατευτική νομοθεσία, έναντι επιβουλών του ΧΠ συστήματος το οποίο αδιαφορεί για την ύπαρξη συνόρων. Από την άλλη, πρέπει να διατηρεί σε άριστο βαθμό την κοινωνική συνοχή, τις τοπικές παραδόσεις και την αμυντική του ικανότητα.
Μπροστά στις τεράστιες δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνησή μας, ας θυμηθούμε τα λόγια του John F Kennedy: “Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για σένα. Αναρωτήσου τι μπορείς να κάνεις εσύ γιαυτήν!”
Δημήτρης Ματσικούδης
