Ο Τσίπρας πρέπει να βάλει από την αρχή πάνω στο τραπέζι το δημοψήφισμα.

Το αίτημα της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, μάλλον φαίνεται να εγκαταλείπεται μπροστά στο φόβο απομόνωσης της χώρας και φυσικά άμεσης πτώσης της αριστερής κυβέρνησης. Περισσότερο τώρα ψάχνουμε για μια επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και παίζεται η ρήτρα ανάπτυξης. Όμως όταν ο αντίπαλος σε καταλάβει ότι άρχισες να υποχωρείς, δεν θα σταματήσει πουθενά μέχρι να σε πατήσει κάτω.
Μετά την αρχική υπερήφανη στάση, που ξεσήκωσε θύελλα ενθουσιασμού ολόκληρου του ελληνισμού, τώρα φαίνεται να γίνεται μια στροφή προς τον νέο-καπιταλιστικό ρεαλισμό της παγκοσμιοποίησης και το μόνο που δείχνει να προσπαθεί η αριστερή κυβέρνηση είναι να επιτύχει κάποια εσωτερική ανακούφιση από τη σκληρή λιτότητα που θα αποδείξει ότι εφαρμόζεται το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Το νέο μνημόνιο που αναγκαστικά θα υπογραφεί, θα έχει άλλα χαρακτηριστικά και διαδικασίες και θα ονομάζεται κάπως αλλιώς, π.χ. «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ανάκαμψης», «πρόγραμμα γέφυρα» κ.λ.π. Στο τέλος, θα πάμε πάλι στη γνωστή προσπάθεια για το πώς θα παρουσιαστεί επικοινωνιακά η όλη στροφή στην εκλογική πελατεία. Ειλικρινά, μακάρι να πέφτουμε έξω.
Όμως ο κ. Τσίπρας δεν πρέπει να κινηθεί αποκλειστικά με γνώμονα την εσωτερική εκλογική πελατεία και να προσπαθήσει να φανεί ο «καλός πατερούλης» που θα κάνει συσσίτια και ελεημοσύνες, αλλά θα πρέπει να κινηθεί ως ηγέτης που θα ανεβάσει το λαό στην εξουσία και θα τον πάρει μαζί του στη λήψη των αποφάσεων, τώρα που επικρατεί ενθουσιασμός και οι δημοσκοπήσεις τον ανεβάζουν στο “Θεό”.
Εκτός του ότι θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε αλλαγές που θα αποδομούν το παλιό ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα, θα πρέπει να καταστήσει σαφές από την αρχή στους δανειστές πως ο,τιδήποτε συμφωνηθεί, θα τεθεί οπωσδήποτε προς έγκριση από τον ελληνικό λαό με ένα δημοψήφισμα. Μην το κάνει αυτό εκ των υστέρων σαν τον κ. Παπανδρέου. Τότε θα βγει χαμένος κι αυτός και εμείς. 
Μόνο έτσι, δηλαδή αν βάλει πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το ζήτημα του δημοψηφίσματος από την αρχή, αφενός θα αναγκάσει τους δανειστές σε υποχωρήσεις, από το φόβο μη έγκρισης της όποιας συμφωνίας από το λαό, αφετέρου θα κάνει τις αγορές να καθίσουν από τώρα πάνω σε μια βραδυφλεγή βόμβα, μέχρι να ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες και το δημοψήφισμα, κάτι που θα πιέζει προς γρήγορη και ευνοϊκή για μας λύση.
Μην μείνει μόνος του απέναντι στους δανειστές. Είναι καλύτερα να μας έχει όλους μαζί του.
Πέτρος Χασάπης