Χθές τούς ερυθρόδερμους, σήμερα τούς Ουκρανούς καί αύριο ποιόν;

Ieri i Pellerossa, oggi gli Ucraini e domani chi ?

Yesterday the red Indians, today the Ukrainians and tomorrow who?

Πρίν από λίγο καιρό γράφαμε για την τογλυφική σχέση της Franklin Templeton Investment    με την κρίση στην Ουκρανία. Αφού δεν έγινε η δουλειά τους με τον Γιανούκοβιτς τον άλλαξαν και τώρα βρήκαν άλλο τρόπο χρηματοδοτησης, μέσω νέων δανείων, από την τσέπη των Αμερικανών και Ευρωπαίων φορολογουμένων για να ξεπληρώσουν την Franklin Templeton Investment . Πρίν από λίγες ημέρες η Ε.Ε. ανακοίνωσε  νέο δάνειο 1.5 δις Ευρω.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς και η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσαν μια σειρά νέων κυρώσεων κατά της Ρωσίας στα μέσα Δεκεμβρίου του περασμένου έτους, η Ουκρανία έλαβε 350 εκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια εκ μέρος των ΗΠΑ, αυτό επιπλέον τού πακέτου ενισχύσεων 1 δισεκατομμύριου Δολλ. που έχει εγκριθεί από το Κογκρέσο των ΗΠΑ τον Μάρτιο 2014.

Περαιτέρω συμμετοχή των Δυτικών κυβερνήσεων στη σύγκρουση της Ουκρανίας σηματοδοτεί την εμπιστοσύνη τους στο υπουργικό συμβούλιο που διορίστηκε από την νέα κυβέρνηση νωρίτερα τον Δεκέμβριο του 2014. Η νέα κυβέρνηση είναι μοναδική δεδομένου ότι τρια από τα πιο σημαντικά υπουργεία της χορηγήθηκαν σε άτομα  που γεννήθηκαν στην αλλοδαπή και που έλαβαν ουκρανική υπηκοότητα, λίγες ώρες πριν από τον διορισμό τους.

Το Υπουργείο Οικονομικών πήγε στήν Natalie  Jaresko, η οποία γεννήθηκε και σπούδασε στις ΗΠΑ, επιχειρηματίας, η οποία έχει εργαστεί στην Ουκρανία από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και η οποία επιβλέπει μια εταιρεία επενδύσεων ιδιωτικών κεφαλαίων πού ιδρύθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για να επενδύσουν στη χώρα αυτή. Η Jaresko είναι επίσης ο Διευθύνων Σύμβουλος της Horizon Capital, http://horizoncapital.com.ua/ ,μια εταιρεία επενδύσεων που διαχειρίζεται διάφορες δυτικές επενδύσεις στη χώρα.

Όσο ασυνήθιστο και αν φαίνεται, ο διορισμός αυτός συνάδει με την εξαγορά της ουκρανικής οικονομίας από τα δυτικά συμφέροντα. σε δύο εκθέσεις – “Η εταιρική εξαγορά της ουκρανικής γεωργίας» και «Περπατώντας στη δυτική πλευρά: Η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ στην Ουκρανική Σύγκρουση” – το Ινστιτούτο Oakland έχει τεκμηριώσει αυτή την εξαγορά, ιδίως στον γεωργικό τομέα.
Ένας σημαντικός παράγοντας για την κρίση που οδήγησε σε θανατηφόρα διαμαρτυρίες και τελικά στην απομάκρυνση πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς από το γραφείο τον Φεβρουάριο του 2014, είναι η απόρριψη του μιας συμφωνίας σύνδεσης Ευρωπαϊκής Ένωσης με στόχο την επέκταση του εμπορίου και την ένταξη της Ουκρανίας με την ΕΕ – μια συμφωνία η οποία ήταν συνδεδεμένη με ένα δάνειο 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).

Μετά την αναχώρηση του προέδρου Γιανούκοβιτς και την εγκατάσταση μίας φιλοδυτικής κυβέρνησης, το ΔΝΤ ξεκίνησε ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, που ήταν μια από τις συνθήκες  του δανείου του ,με στόχο την αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων στη χώρα.Το πακέτο μέτρων περιλαμβάνει την μεταρρύθμιση της δημόσιας παροχής νερού και ενέργειας, και, πιο σημαντικό, προσπαθεί να αντιμετωπίσει ό, τι η Παγκόσμια Τράπεζα αναγνώρισε ως οι «διαρθρωτικές ρίζες» της τρέχουσας οικονομικής κρίσης στην Ουκρανία, κυρίως το υψηλό κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην χώρα.
Ο ουκρανικός γεωργικός τομέας υπήρξε ο πρωταρχικός στόχος για τις ξένες ιδιωτικές επενδύσεις και λογικά φαίνεται από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα ως τομέας

προτεραιότητας για τη μεταρρύθμιση. Και τα δύο θεσμικά όργανα επαίνεσαν την ετοιμότητα της νέας κυβέρνησης να ακολουθήσει τις συμβουλές τους.

Για παράδειγμα, η ξενοκίνητη  γεωργική μεταρρύθμιση με γνώμονα οδικό χάρτη που παρέχεται στην Ουκρανία περιλαμβάνει διευκολύνσεις για την απόκτηση γεωργικής γης, μείωση των κανόνων και ελέγχων  για τα τρόφιμα και τά φυτά, και τη μείωση των εταιρικών φόρων και τελωνειακών δασμών.

Τα στοιχήματα γύρω τεράστιο γεωργικό τομέα της Ουκρανίας – ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο του καλαμποκιού και πέμπτος μεγαλύτερος εξαγωγέας σίτου – δεν θα μπορούσαν να είναι υψηλότερα. Η Ουκρανία είναι γνωστή για τούς άφθονους κάμπους με πλούσιο μαύρο χώμα, και η χώρα μπορεί να υπερηφανεύεται για πάνω από 32 εκατομμύρια εκτάρια εύφορης, καλλιεργήσιμης γης – το ισοδύναμο του ενός τρίτου του συνόλου της καλλιεργήσιμης γης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι ελιγμοί για τον έλεγχο τού γεωργικού συστήματος της χώρας είναι ένα κεντρικό στοιχείο στον αγώνα που έχει ήδη λάβει χώρα κατά το τελευταίο έτος με τη μεγαλύτερη αντιπαράθεση Ανατολής-Δύσης από την εποχή τού Ψυχρού Πολέμου.

Η παρουσία των ξένων εταιρειών στην ουκρανική γεωργία αυξάνεται γρήγορα, με περισσότερα από 1,6 εκατομμύρια εκτάρια πού πε΄ρασαν σε χέρια ξένων εταιρειών για γεωργικούς σκοπούς τα τελευταία χρόνια. Ενώ η Monsanto, Cargill, και η DuPont βρίσκονται στην Ουκρανία εδώ και αρκετό καιρό, οι επενδύσεις τους στη χώρα έχουν αυξηθεί σημαντικά κατά τα τελευταία χρόνια.

Η Cargill εμπλέκεται στην πώληση φυτοφαρμάκων, σπόρων και λιπασμάτων και επεκτάθηκε πρόσφατα γεωργικές επενδύσεις του ώστε να συμπεριλάβει την αποθήκευση σιτηρών, τη διατροφή των ζώων και ένα μερίδιο στην UkrLandFarming, τη μεγαλύτερη βιομηχανία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων στη χώρα.

Ομοίως, η Monsanto βρίσκεται στην Ουκρανία για χρόνια, αλλά έχει διπλασιαστεί το μέγεθος της ομάδας της κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών. Τον Μάρτιο του 2014 μόλις εβδομάδες μετά την καθαίρεση του Γιανουκόβιτς , η εταιρεία επένδυσε 140 εκατομμύρια δολάρια σε κατασκευή ενός νέου εργοστασίου σπόρων στην Ουκρανία.

Η DuPont έχει επίσης επεκτείνει τις επενδύσεις της και ανακοίνωσε τον Ιούνιο του 2013 ότι θα ήταν επίσης να επενδύουν σε ένα νέο εργοστάσιο σπόρων στη χώρα.

Οι δυτικές επιχειρήσεις δεν έχουν απλώς πάρει τον έλεγχο ορισμένων κερδοφόρων αγροτικών επιχειρήσεων και γεωργικών δραστηριοτήτων, έχουν αρχίσει τώρα μια κάθετη ενσωμάτωση στον γεωργικό τομέα και  επεκτείνουν τις δραστηριότητές στις  υποδομές και την ναυτιλία.

Για παράδειγμα, η Cargill κατέχει πλέον τουλάχιστον τέσσερις ανυψωτήρες σιτηρών και δύο εργοστάσια επεξεργασίας σπόρων ηλιάνθου που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του ηλιελαίου. Τον Δεκέμβριο του 2013, η εταιρεία αγόρασε  ”25% +1 μετοχή” σε ένα τερματικό σταθμό σιτηρών στο λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας Novorossiysk με χωρητικότητα 3,5 εκατομμύρια τόνους σιτηρών ανά έτος.

Όλες οι πτυχές της γεωργικής αλυσίδας εφοδιασμού της Ουκρανίας – από την παραγωγή σπόρων και άλλων γεωργικών εισροών ως την μεταφορά των εμπορευμάτων εκτός της χώρας – ελέγχεται όλο και περισσότερο από τις δυτικές επιχειρήσεις.

Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχουν προωθήσει ενεργά την επέκταση αυτή. Ξεκίνησε με το πάτημα για μια αλλαγή της κυβέρνησης σε μια εποχή που ο πρόεδρος Γιανουκόβιτς φάνηκε να εξυπηρετεί τα φιλο-ρωσικά συμφέροντα. Αυτό ώθησε περαιτέρω, αρχής γενομένης από το Φεβρουάριο 2014, μέσω της προώθησης μιάς «pro-business” ατζέντα μεταρρυθμίσεων, όπως περιγράφεται από την Αμερικανίδα Υπουργό Εμπορίου Penny Pritzker, όταν συναντήθηκε με τον Πρωθυπουργό Arsenly Yatsenyuk τον Οκτώβριο του 2014.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεργάζονται στενά στην εξαγορά της ουκρανικής γεωργίας. Παρά το γεγονός ότι η Ουκρανία δεν επιτρέπει την παραγωγή γενετικά τροποποιημένων (ΓΤ) καλλιεργειών, η Συμφωνία Σύνδεσης μεταξύ της Ουκρανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία πυροδότησε τη σύγκρουση που εκδιώχθηκε ο Γιανουκόβιτς, περιλαμβάνει ρήτρα (άρθρο 404), η οποία δεσμεύει τα δύο μέρη να συνεργαστούν για να «παρατείνει το χρήση της βιοτεχνολογίας “στο εσωτερικό της χώρας.

Η ρήτρα αυτή προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι οι περισσότεροι ευρωπαίοι καταναλωτές απορρίπτουν γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών. Ωστόσο, αυτό δημιουργεί ένα άνοιγμα για να φέρει τα γενετικώς τροποποιημένα προϊόντα στην Ευρώπη, μια ευκαιρία που αναζητήθηκε  από μεγάλες εταιρείες γεωργικών σπόρων όπως η Monsanto.

Το άνοιγμα της Ουκρανίας για την καλλιέργεια των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών θα πάει ενάντια στη θέληση των Ευρωπαίων πολιτών, και δεν είναι σαφές πώς η αλλαγή θα ωφελήσει τους Ουκρανούς.

Είναι εξίσου ασαφές πώς οι Ουκρανοί θα επωφεληθούν από αυτό το κύμα των ξένων επενδύσεων στη γεωργία τους, και τι αντίκτυπο θα έχουν αυτές οι επενδύσεις στα επτά εκατομμύρια ντόπιους αγρότες.

Οι Ουκρανοί αναρωτιούνται τι απομένει από την ικανότητα της χώρας τους στον έλεγχο της προσφοράς τροφίμων και να διαχειρίζονται την οικονομία προς όφελός τους.

Όσο για τους  Αμερικανούς και τους ευρωπαίους πολίτες, αναρωτιέμαι πότε θα  ξυπνήσουν τελικά από τον ύπνο τον αιώνιο που τους έχουν αναγκάσει να κοιμούνται  μέσω τού  γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου που ελέγχεται ήδη από τά ίδια συμφέροντα και αναφέρουν πάντα για δήθεν ρωσική επιθετικότητα και  παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αμφισβητούν τη συμμετοχή των κυβερνήσεών τους στη σύγκρουση της Ουκρανία.

Κάπως ἔτσι “Οι παγκόσμιοι Καρχαρίες”ή “Επικυρίαρχοι τοκογλύφοι” καταστρέφουν τόν έναν λαό μετά τόν ἄλλον .

griechenwitz.bloog.it