Αυγερινός Χατζηχρυσός
twitter @avgerinosx ΤΟ ΧΩΝΙ
Θα ξεκινήσω με ένα αίνιγμα. Ποιος φαντάζεστε ότι είπε ;
«… Μην σκεφτείτε ότι φέρνοντας μια ορισμένη τάξη στην Ευρώπη, το κάνουμε για να βλάψουμε τα άλλα έθνη. Η ελευθερία των επιμέρους χωρών πρέπει να ασκηθεί σε αρμονία με τους όρους του σήμερα και με απλά πρακτικά ζητήματα.
Ακριβώς όπως ένα μέλος μιας οικογένειας δεν έχει το δικαίωμα να διαταράξει την ειρήνη όλων των άλλων, ένα μεμονωμένο έθνος δεν έχει το δικαίωμα να αντισταθεί στην ευρύτερη τάξη πραγμάτων.
Δεν είχαμε πότε σκοπό να προωθήσουμε αυτό το αίτημα τάξης ή αναδιάταξης με την βία.
Παρά το γεγονός ότι είμαστε όλοι Γερμανοί, δεν θέλουμε να αλλάξουμε τα οικονομικά, πολιτιστικά ή κοινωνικά χαρακτηριστικά των Βαυαρών ή των Σαξώνων.
Δεν είναι περισσότερο προς το συμφέρον μας να πληγώσουμε, ας πούμε, τον Τσέχικο λαό. Ωστόσο, οι δύο λαοί πρέπει να καταλάβουν ο ένας τον άλλον. Πρέπει να επιλέξουν να είναι φίλοι ή εχθροί.
Όπως πιστεύω ότι γνωρίζετε καλά από την ιστορία, οι Γερμανοί μπορεί να είναι τρομερός εχθρός, ή καλός φίλος. Μπορούμε να τείνουμε το χέρι μας σε έναν φίλο και να εργαστούμε μαζί του. Μπορούμε επίσης να καταστρέψουμε τον ενοχλητικό ….»
Οταν ξεκίνησα να μάθω Γερμανικά, είχα στο μυαλό μου τους μεγάλους “Ελληνες” όπως τον Γκαίτε, Καντ, Νίτσε, Εσσε, Χερσελ κτλ. Αλλά μάλλον οι σημερινοί Γερμανοί μακριά από αυτή την Γερμανία ακόμη περισσότερο κι από την Ελλάδα.
Σε όλες αυτές τις διαπραγματεύσεις των ημερών, όλοι οι Γερμανοί πολιτικοί εξορκίζουν ακόμη και την ιδέα μιας Γερμανικής Ευρώπης, αλλά με λίγη παρατηρητικότητα στις δηλώσεις τους, δηλώνουν με τον πιο καθαρό τρόπο, ότι η Γερμανική Ευρώπη είναι η απόλυτη θέληση τους κι ο τελικός αυτοσκοπός όλων των πράξεων τους, από όποια θέση κι υπηρετούν την…Γερμανία.
Ειναι τόση η ρατσιστική έπαρση της Γερμανικής πολιτικής ανωτερότητας, που όταν κάνουν δηλώσεις το κάνουν ως “εκπρόσωποι” ολόκληρης της Ευρώπης.
Ενας, για παράδειγμα, ήταν αυτή την εβδομάδα ο Μάνφρεντ Βέμπερ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που ζητούσε από το ολόκληρο (!) το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταδικάσει με ψήφισμά του το κόμμα των ΑΝΕΛ, γιατί κατήγγειλε τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο ότι δήθεν “προκάλεσε επεισόδιο στα Ίμια με την κατάθεση στεφανιού δίπλα στις τουρκικές ακτές. Αγνοια των εδαφικών ορίων της Ελλάδος ή…ενοχλεί κάποιους στο Βερολίνο ο Πάνος Καμμένος;
Μετά ακολούθησε η ΥΕΘΑ της Γερμανίας Ούρσουλα Φον Ντερ Λάινεν, πάλι θεωρώντας εαυτόν “εκπρόσωπο” όλου ΝΑΤΟ, να καταγγείλει πάλι τον Ελληνα ΥΕΘΑ Πάνο Καμμένο υποστηρίζοντας στην «Sueddeutsche Zeitung» ότι η Ελλάδα προσεγγίζοντας τη Ρωσία, «θέτει σε κίνδυνο τη θέση της στο ΝΑΤΟ» και συνέχισε λέγοντας «η Ελλάδα δεν επιτρέπεται να διακινδυνεύσει την εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία της σε ό,τι αφορά τα θέματα ασφάλειας, η οποία αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια δεκαετιών». Από το πολύ ενδιαφέρον της για την θέση μας στο ΝΑΤΟ να υποθέσω;
Την Πέμπτη συνέχισε ο Γερμανός αντικαγκελάριος Γκάμπριελ που κι αυτός ως “εκπρόσωπος” της Ενωμένης-Γερμανικής Ευρώπης τόνισε στον Γιανη Βαρουφάκη ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι δενπρέπει να πληρώσουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι την αλλαγή πολιτικής στην Ελλάδα να και τον έχουν ψηφίσει μόνο οι Γερμανοί πολίτες, η αγκαλιά του, μάλλον, είναι μεγάλη και χωράει όλα τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων, που δεν είναι Γερμανοί, ή μήπως είναι και δεν το γνωρίζουν;
Τελευταίο παράδειγμα, ο “πολύς” Σοιμπλε, που με μια φράση του, μας έδειξε για ακόμη μια φορά την αηδεία του, προς “αναχρονισμούς” όπως είναι η δημοκρατία και η λαϊκή ετυμηγορία, μπροστά στις “ανάγκες” του Τραπεζικού Ραϊχ λέγοντας στον Γιάνη Βαρουφάκη ότι “οι υποσχέσεις μιας εκλεγμένης της κυβέρνησης δεν μπορεί να αποβαίνουν σε βάρος άλλων”
Ο Σοιμπλε είναι γεννημένος το 1942 και δεν πρόλαβε το χιλιόχρονο Ραιχ, αλλά κάπου θα άκουσε, από κάποιον ηττημένο ΝΑΖΙ για το “όνειρο” του Χίτλερ για Ενωμένη Ευρώπη.
Το απόσπασμα (αντίγραφο στο τέλος) στην αρχή της επιφυλλίδας είναι από ομιλία, δύο χρόνια πριν γεννηθεί ο Σοιμπλε, του Δρ.Ιωσηφ Γκαιμπελς που είχε απευθύνει σε Τσέχους για τα οφέλη της “Ενοποίησης” τους με το χιλιόχρονο Γερμανικό Ραιχ που θα ένωνε όλη την Ευρώπη. Σας θυμίζει κάτι;
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ www.bundesarchiv.de
